अयं धर्मः पापेषु न विष्ठतत्यिाह- कामेति । यः पुमान् कामस्वभावो भवति, सोऽसौ तं तं स्वभावं प्रमार्जितुं न शक्यः । कुतः इत्यत आह -न हीत्यादि । हि-यस्मात् दुष्टात्मनां आलये- चिते आर्थ- पूज्यं-पुण्यं चिरं-चिरायापि नावसति । तस्मादेव " धर्मेण पापमपनुदति" इति श्रुतेः घर्म एव कामादि- पापस्य निवृत्तिसाधन, पापिषु तदभावात् पापस्वभावः अशक्य- मार्जनः केनापीति भावः ॥ ९ ॥
शास्त्रेष्वनागतमिति । अप्रतिपादितमित्यर्थः । न व्यवस्यन्तीति । नेच्छन्तीत्यर्थः ॥ १० ॥
राजेत्यादि । द्रव्याणां - उत्तमवस्तूनां निधिः राजैव । कामश्चेति । प्रजानामिति शेषः । कुतः इत्यतः -- - धर्मः शुभं वेत्यादि । शुभं - शुभाचारः यतो राजमूलं प्रवर्तते ततः इति योजना ॥ ११ ॥
विषये वा पुरे वा ते यदा रामो महाबलः ॥ १२ ॥
नापराध्यति धर्मात्मा कथं तस्यापराध्यसि ।
यदा राम इति । यस्मादित्यर्थः ॥ १२ ॥
यदि शूर्पणखाहेतोः जनस्थानगतः खरः ॥ १३ ॥
अतिवृत्तो हतः पूर्व रामेणाक्लिष्टकर्मणा ।
