व्रजन्ति ते मूढधियः पराभवम्
गतस्मयाः रोषपरागताः हि ये ।
द्विषद्वलं वीक्ष्य विरक्तचेतसः
कुकर्मभिः सिद्धि पथैकगमिनः ॥ ६ ॥
विप्रलब्धश्च वजीरखानः बलाबलं नैव विभाव्य शत्रोः शत्रुम्
स्वकीयञ्च विज्ञाय मूढम्-- -
स: फेरुभि:सिम्हगतिमं विभाव्य
तान्खालसान्प्राह वजीरखानः ।
पुत्रैः स्वकीयैश्च समेतष्घिः।
निर्वासितः सिम्हगुरुर्गिरिष्ठा: ॥ ७ ॥
पुत्रास्तदीयाः ननु लोभलुब्धाः
शिष्याश्च ये द्रोहरता: निरस्ता:।
सर्वे समेताः यमधामगत्यै
वैरागरागं ननु धेहि मूढ! ॥ ८ ।।
शक्तिर्मदीया ननु सिद्धिसत्का
वैरागिनस्ते च तथा विधा न ।
श्येनैक सौभाग्यगता मदीया
त्वच्चाटकी वृत्तिविनाशयोग्या ॥ ९ ॥
योग्यो भवान्तैव मदीय सैन्यै:
संग्रामिकं संविहितं विधातुम् ।
सम्राट्समेताश्च वयं गिरिष्ठाः
युष्मत्समाः दीनमुखाः धरायाम् ।। १० ॥
तां भीषिकाम् नैव ननाम भीतः
सिम्हश्च सः गर्जनदीर्णकण्ठः ।
उद्घोषयामास विशालनादै:
गोमायुगम्याः नहि सिम्हयोधाः ॥ ११ ॥
सोत्साहमादाय बलं स्वकीयम्
साम्ग्रामिकीम् योगरतिम् चिकीर्षु: ।
सैन्यै: स्वकीयैर्नेनु नद्धकायः
आयाहि मे योधबलं प्रतीहि ॥ १२ ॥ >
