पृष्ठम्:श्रीवेङ्कटाचलमहात्म्यम्-१.pdf/६६७

एतत् पृष्ठम् अपरिष्कृतम् अस्ति

भाग्यवाले ब्रह्मादि सब देवता, विश्वामित्र, भरद्वाज, वसिष्ठ, गौतम, भृगुं, अत्रि, पुलस्त्य, वाल्मकि, वैखानस, दुर्वासा, मार्कण्डेय, गालव, दधीचि, यवन, समक और सनन्दन इत्यादि सब बिना पापवाखे, जटाके मुकुट से शोभित शरीरवाले; काले मृगचर्मदाले, तेजसे प्रकाशमानवाले, संसार में सर्वश्रेष्ठमुनिगण कश्यपको छागे कर सभाके मध्यमें बैठे हुए थे । उनके मध्य रत्नमय वस्त्रॉसे संयुक्त श्रीनिवास एवं अञ्जलि बांधे हुए संसारको पितामह ब्रह्मा बैठे हुए थे । उस सभाके द्वारपर आक्षर, सत्यपराक्रम राजा पुरोहितको आगे कर श्रीनिवास के पास आये । आये हुए राजाको देखकर श्रीनिक्षास उठे और आलिङ्गन करके (३०७) श्रीनिवास उवाच भवान् श्रेष्ठतमोऽत्यन्तं वृद्धोऽसि नृपसत्तम ! ।। ३०८ ।। किमर्थमागतोऽसि त्वं मद्गृहं राजसत्तम ! । वसुदानं तु राजेन्द्र समाह्वाने नियोजय' ।। ३०९ ।। वद्त्येवं श्रीनिवासे पुरोहितभाषत । श्रीनिवास बोले-हे राजाओं श्रेष्ठ ! आप सबसे श्रेष्ठ और घृद्ध है, आप हमारे घर किसलिये आये ? हे भहाराज ! बुलानेकेलिये वसुदानको नियुक्त कीजिये । श्रीनिवासुझे ऐसा कहते .समय राजा पुरोहित से बोले । (३०९) वियन्नृपोक्त्या वसिष्ठप्रेरित धरणीकृत श्रीनिवासोपचारः विलम्बः क्रियते कस्मात्पूजां कुरु रमापतेः ।। ३१० ।। स राजवचनं श्रुत्वा धरणीं वाक्यमब्रवीत् । आकाशराजके वचनसे. धरणीदेवीद्वारा श्रीनिव सका पूजन राजा बोले--विलम्ब क्यों शैोता है? श्रीनिवासकी पूजा कीजिये । राजाको वचन सुनकर धरणी से कहा 1. . 83 दसिष्ठले