783 क्षेत्रपालसे रक्षित श्रीदेङ्कटेशके पास आश्लो निभै और निविध्न निदास कीजिये । है ह्मणो ! उस विऽणु दौर क्षेत्रपालकी कृरामे अ:प वहां रहते हुए नित्य कुशल होगा । इहल क्षेत्र में किये हुए पापकभॉस्रो यातनः क्षेत्रपाल के शूल कं श्रागे भाग में चक्रके ऐसी होती है ! उनका समय क्षणा में थुगान्त चला जाता है । जौर पापके सन्तमें श्रीवेङ्कटाचापर ही मुक्ति होती है । इयमें सन्देह नहीं है । (१८९) सत्यं सत्यं पुनः सत्यं मद्गुरोर्वधन् द्विजाः । भवतां पुण्यशीलानां नैमिषारण्यवासियाम् !! १९० ।। कृपयाऽनुग्रहं लब्ध्वा काशीं गत्वा प्रणम्य च । मद्गुरोः पादमूलं च व्यासस्यामिततेजसः ।। १९१ ।। अनुज्ञया गमिष्यामि वेङ्कटत्रिं द्विजोत्तमाः । हे ब्राह्मणो ! मेरे गुरुका द बन सत्य हैं। सत्प है ! और पुन: सत्य है । नैमिषारण्यके वासी आप लोगोंकी कृपासे अनुग्रहो पाकर शाणी जाकर अपने गुरुके चरणकमलझो अणान्न करके इति तेजस्वी पासके अनुग्रहसे श्रीवेङ्कटाचलको दाऊँगा (१९१) सूतवाक्यं तदा श्रुत्वा शौनकाद्य ऋषीश्वराः ।। १९२ ।। समाप्य सन्नमात्य वेङ्कटाद्रिमनूष्ध च । सूतवाक्यप्रमाणेन तत्रानन्दवदाम्बुधौ !! १९३ ॥! देहान्तं प्राप्य मोदन्ते ससूताः शौनकादयः । सूतकें बचनको सुनकर शौनक इत्यादि ऋषिगण यज्ञको समाप्त कर श्रीवेङ्कटाचल अक्षर, सूतके वचनको प्रमाण भान छ, वहां रहते हुए थानन्दके समुद्रमें सूतके साथ शौनक इत्यादि देहान्तको प्राप्त होकर आनन्द करते हैं : (१९६) इमं पवित्रमध्यायं साक्षात्संसारमोचकम् ।। १९४ ।। सर्ववेदान्तसिद्धान्तं यः श्रावयति नित्यशः । वेङ्कटेश्वरभक्तेभ्यो ब्राह्मणेभ्यश्च योगिनाम् ।। १९५ ।।
पृष्ठम्:श्रीवेङ्कटाचलमहात्म्यम्-१.pdf/८०१
एतत् पृष्ठम् अपरिष्कृतम् अस्ति