पृष्ठम्:श्रीसिद्धहेमचन्द्रब्दानुशासनम्.pdf/१६९

( ३९) नियदिद्विस्वराम्वार्थस्य हस्वः । १ । ४ । ४३ । नित्यं दिधे-दोस्-दा-दामादेश येभ्यस्तेषां द्विस्वरा स्वार्थानां चायन्तानामामन्त्र्यधृत्तीनां सिना सह हस्वः स्यात् । हेलि, हे लक्ष्माि,हे श्वशु,वधु हे अस्य,हे अक्क, नित्यविदिति किम्? हे इहूः। द्विस्वरेति किम्? हे अस्वाडे!। आप इत्येव ? हे भात ! ॥ ४३ ॥ अदेतः स्यमोचूं। १ । ४ । ४४ ।। अन्ताददन्ताच आमन्त्र्यवृत्तेः परस्य सेरमश्च ऋक् स्यात् । हे देव , हे उपकुम्भ , हे अतिते !।। ४४ ॥ दीर्घडयाव्यञ्जनात्सेः । १ । ४ । ४५ । । दीर्घडयायन्ताभ्यां व्यञ्जनाच परस्य सेचैकं स्यात् । नदी। माला। राजा । दीर्घति किं ? निष्कौशाम्यिः, अतिखट्वः ॥ ४५॥ समानादमोऽतः । १ । ४ । ४६ । । समानात्परस्यामोऽस्य ऋक् स्यात् । देवम् , सालाम्, मुनिम् , नदीम् , साधुम्, वधूम् ॥ ४६ ॥ दीघ नाम्यतिसृचतसृपूः । १ । ४ । ४७ ।। तिसृ चतसृ षरान्तवर्जस्य समानस्य नामि परे दीर्घः स्यात् । वनानाम् , सुनीनाम् , साधूनाम् , पितृणाम्। अतिसृचतसृषु इति किम्? तिसृणाम् ,चतसृणाम्, षण्णाम्, चतुर्णाम् ॥ ४७ ।। नुर्वा । १ ४ । ४८'। नुः समानस्य नामि परे दीर्घ वे स्यात् । नृणाम् , नृणम् ॥ ४८ ॥