सिंहांश इत्यत्र नवांशक्रमेण सिंहांशो बोध्यः ।
अत एव--"सिंहेऽपि भगदैवत्ये गुरौ पुत्रवती भवेत्" इत्युक्तम् ।
भगदैवत्यं पूर्वे फल्गुन्यौ । भगदैवत्यप्रथमपादस्य सिंहांशत्वेन परित्याज्यत्वात्तद्व्यतिरिक्तं भगदैवत्यं ग्राह्यम् ।
तथा[१] च माण्डव्यः--
"मघा(घ)ऋक्षं परित्यज्य यदा सिंहे गुरुर्भवेत् । |
अत्रैतैर्वचनैः सिंहस्थगुरौ मघानक्षत्रपरित्यागेन यत्परिणयनं प्रतिपादितं तन्माघ्यां पौर्णमास्यां तद्वर्षे मघानक्षत्राभावे बोध्यम् । अन्यथा सिंहे गुरौ परिणीतेतिवक्ष्यमाणवचनेन विरोधः स्यादिति ।
तथा च ज्यौ[२]तिषे--
"गुरौ हरिस्थे न विवाहमाहुर्हारीतगर्गप्रमुखा मुनीन्द्राः । |
तथा--"माघ्यां य[३]दा मघा न स्युः सिंहे गुरुरकारणम्" इति ।
अकारणं विवाहेऽनिषेधक इत्यर्थः ।
अत एव--
"सिंहे गुरौ परिणीता पतिमात्मानमात्मजान्हन्ति । |
[४]इत्यादि राजमार्तण्डादौ मघादिनक्षत्रत्रयेऽपि विवाहे प्रोक्तो दोषोऽविरुद्धतयासंगच्छत इति विभावनीयम् ।
अत्र च गोदावर्युत्तरतीरमारभ्य भागीरथीदक्षिणकुलं मर्यादीकृत्य यो गोदावरीभागीरथ्योरन्तरालवर्ती देशस्तत्रैव सिंहस्थो गुरुर्वर्ज्य इत्याह लल्लः--
"गोदावर्युत्तरतो यावद्भागीरथ्यास्त(थीत?)टं याम्यम् । |
अर्थाद्गोदावरीदक्षिणतटे भागीरथ्युत्तरदेशे च विवाहे सिंहस्थगुरुदोषो नास्तीति ।
तथा च वसिष्ठः--
"भागीरथ्युत्तरे कूले गौतम्या दक्षिणे तथा । |