१३६४ । राज्ञः क च । (४-२-१४०)
वृद्धत्वाच्छे सिद्धे तत्सन्नियोगेन कादेशमात्रं विधीयते । राजकीयम् ।
१३६५ । वृद्धाद्केकान्तखोपधात । (४-२-१४१)
'अक' इक' एतदन्तात्खोपधाच्च वृद्धाद्देशवाचिनः छः स्यात् । ब्राह्म णको नाम जनपदः यत्र ब्राह्मणा आयुधजावन्नस्तत्र जाता ब्राह्मणकीयः । शाल्मलिकीयः । अयोमुखीयः ।
१३६६ । कन्थापलदनगरग्रामहोत्तरपदात् । (४-२-१४२)
कन्थादिपञ्चकोत्तरपदाद्देशवाचिनो वृद्धाच्छः स्यात् । ठञ्ञिठादे रपवादः । दाक्षिकन्थीयम् । दाक्षिपलदीयम् । दाक्षिनगरीयम् । दाक्षि प्रामीयम् । दाक्षिहृदीयम् ।
१३६७ । पर्वताच । (४-२-१४३)
पर्वतीयः ।
१३६८ । विभाषा मनुष्ये । (४-२-१४४)
मनुष्यभिन्नेऽर्थे पर्वताच्छो वा स्यात् । पक्षेऽण् । पर्वतीयानि-पार्वतानि वा फलानि । “अमनुष्ये' किम् । पर्वतीयो मनुष्यः ।
१३६९ । कृकणपर्णाद्भारद्वाजे । (४-२-१४५)
भारद्वाजदेशवाचिभ्यामाभ्यां छः । कृकणीयम् । पणीयम् । “भारद्वाजे किम् । कार्कणम् । पार्णम् ।
इति चतुर्थस्य द्वितीयः पादः ।
कटनगरो नाम प्राच्यो देशः । राज्ञः क च ।। राजन्शब्दात् छः स्यातू, ककारश्चा न्तादेशः । वृद्धादकेकान्तखोपधात् । ब्राह्मणकीय इति ॥ कोपधाणोऽपवादः छः । शाल्मलिकीय इति ॥ शाल्मलकिर्नाम देशः । तत्र भव इत्यर्थः । इकान्तोदाहरणमिदम् । केोपधाणपवादः । अयोमुखीय इति । “बाहीकग्रामेभ्यश्च' इति ठञ्ञिठोरपवादः छण् । कन्थापलद ॥ ठञ्ञिठादेरपवाद इति । नगरान्ते 'रोपधेतोः' इति वुञोऽपवादः । इतरत्र ‘बाहीकग्रामेभ्यश्च' इति ठञ्ञिठोरपवाद् इति विवेकः । पर्वताञ्च ॥ इत्यादि स्पष्टम् ॥
इति चतुर्थस्य द्वितीयः पादः ।
