पृष्ठम्:हितोपदेशः.djvu/२६

(२६)

[ हितोपदेशे-

 

तथा चोक्तम्-

मार्जारो माहिषो मेषः काकः कापुरुषस्तथा ।
विश्वासात्प्रभवन्त्येते विश्वासस्तत्र नोचितः ॥ ८८ ॥

कि चान्यत् । शत्रुपक्षो भवानस्माकम् । उक्तं चैतत्-

शत्रुणा न हि सन्दध्यात्सुलिष्ठेनापि सन्धिना ।
सुतप्तमपि पानीयं शमयत्येव पावकम् ॥ ८९ ॥
दुर्जनः परिहर्तव्यो विद्ययालंकृतोऽपि सन् ।
मणिना भूषितः सर्पः किम न भयङ्करः ॥ ९० ॥
यदशक्यं न तच्छक्यं यच्छक्यं शक्यमेव तत् ।।
नोदके शकटं याति न च नर्गच्छति स्थले॥ ९१ ॥

अपर च----

महताप्यर्थसारेण यो विश्वसिति शत्रुषु ।
भार्यासु च विरक्तासु तदन्तं तस्य जीवनम् ॥ ९२ ॥

लघुपतनको ब्रूते-‘श्रुतं मया सर्वम् । तथापि मम चैतावान्सकल्पस्त्वया सह सौहृद्यमवश्य करणीयमिति । नो चेदनाहारेणात्मान तव द्वारि व्यापादयिष्यामि । तथा हि-

मृद्धटवत्सुखभेद्यो दुःसन्धानश्च दुर्जनो भवति ।
सुजनस्तु कनकधटवभेद्यश्चाशु सन्धेयः ॥ ९३ ॥

कि च-

द्रवत्वात्सर्वलोहाना निमित्तान्मृगपक्षिणाम् ।
| भयाल्लोभाच्च मूर्खाणा सङ्गत दर्शनासताम् ॥ ९४ ॥

कि च-

नारिकेलसमाकारा दृश्यन्ते हि सुजनाः ।
अन्ये बदरिकाकारा बहिरेव मनोहराः ॥ ९५ ॥

एतज्ज्ञात्वा सता सगतिरिष्यते--

स्नेहच्छेदेपि साधूनां गुणा नायान्ति विक्रयाम् ।
भङ्गेऽपि हि मृणालानामनुबन्नन्ति तन्तवः ॥ ९६॥