पृष्ठम्:हितोपदेशः.djvu/५६

(५६)

[ हितोपदेशे-

 

तन्नाम जीवितामह प्रवदन्ति तज्ज्ञाः
काकोऽपि जीवाते चिराय बलिं च भुक्@ ॥ ४० ॥'

अपरमपि--

अहितहितविचारशून्यबुद्धेः
| श्रुतिसमयैर्बहुभिस्तिरस्कृतस्य ।
उदरभरणमात्रकेवलेच्छोः
पुरुषपशोश्च पशोश्च को विशेषः ॥ ११ ॥'

करटको ब्रूते--- आवा तावदप्रधानौ । ततोऽप्यावयोः किमनया विचारणया १ दमनको ब्रूते--' कियता कालेनामात्या' प्रधानतामप्रधानता वा लभन्ते।यत्नः--

न कस्यचित्कश्चिदिह स्वभावा-
| द्रवत्युदारोऽभिमतः खलो वा।
लोके गुरुत्वं विपरीततां वा ।
स्वचेष्टितान्येव नरें नयन्ति ॥ ४२ ॥'

कि च--

 आरोप्यते शिला शैले यत्नेन महता यथा ।।
निपात्यते क्षणेनाधस्तथात्मा गुणदोषयोः ॥ ४३ ॥'

तद्भद्रम्, स्वयत्नायत्तो ह्यात्मा सर्वस्य--

यात्यधोऽधो व्रजत्युञ्चैर्नरः स्वैरेव कर्मभिः ।
कूपस्य खनिता यद्वत्प्राकारस्येव कारकः॥ ४४ ॥'

 करटको ब्रूते-* अथ भवान्कि ब्रवीति १ । स आह- अय तावत्स्वामी पिङ्गलकः पानीयमपीत्वा कुतोऽपि भयात्सचकित परावृत्योपविष्ट. ।' करटको ब्रूते-' कि तत्त्व जानासि १ ' दमनको ब्रूते-* कि प्रज्ञावतामविदितमस्ति ?

उक्त च-

उदीरितोऽर्थः पशुनापि गृह्यते
हयाश्च नागाश्च वहन्ति चोदिताः।
अनुक्तमप्यूहात पण्डितो जनः
परेङ्गितज्ञानफला हि बुद्धयः ॥ ४५ ॥'