रणरणअदुव्यलाए अहिअं अह होइ अच्छरिअं ॥ ९ ॥
लक्ष्मीः--एघ वअंसिआओ एध । उच्चिणीअन्ति कुसुमाइं[१]।
( सर्वा पुष्पावचयं नाटयन्ति )
लक्ष्र्मीः-( सहर्पाश्चर्यम् )
|
मालाहिं छम्मासिअमोत्तिआणं केणावि वल्लीओ विहृसिदाओ । |
( धृतिलज्जे इतरेतरमुखावलोफनस्मितं नाटयतः )
लक्ष्मीः-( साशङ्कम् ) सहोओ ! किं इध हसीअदि[३] ।
लजा-पिअसहि ! अणहिण्णा खु तुमं हसीअसि । ण एदाओ मोतिअमालिआओ, विअइल्लफुल्लाएइं ।एदाइं कंकेल्लिकुंस्ठमाइं ण विहुमदलाइं[४] ।
लक्ष्मीः--( सविलक्षं विहस्य ) ता एदाइंय्येव उच्चिणोम्ह[५] ।
( तया कुर्वन्ति )
लक्ष्मीः-( भ्रमरवाधं रूपयन्ती ससम्भ्रमम्) सहोओ ! के एदे लटुअलहुआ पक्खिसावा जन्ता उड्डेन्ति[६] ? ।
धृतिः----- ( विहस्य ) पिअसहि लच्छि[७] !
|
तुह मुहपरिमलरसिआ भसला ण रमन्ति पेच्छ कुसुमेसु । |
रणरणकदुर्वलाया अविकमय भवति आक्ष्चर्यम् ॥
- ↑ एत वयस्या ! एत ! उच्चीयन्ते कुसुमानि ।
- ↑ मालाभिः पाण्मसिकमासिकमौक्तिकानां केनापि वहयः विभूपिताः ।
एताहशं किमत्र विद्रुमाणां दीर्घत्वं द्दश्यते पादपेपु ॥ - ↑ सरत्र्यः ! किमत्र हस्यते? ।
- ↑ प्रियसखि ! अनभिज्ञा खलु त्वं हस्यसे । न एताः मोक्त्तिकमालाः विचकिलकुसुमानि एतानि कंकेलिकुप्तुमानि न विद्रुमदलानि ।
- ↑ तदेतान्येवोच्चिनुमः ।
- ↑ सख्यः ! के एते लघुकलघुका पक्षिशावकाः यान्त उईीयन्ते !
- ↑ प्रियसखि लक्ष्मि !
तव मुखपरिमलरसिफा भसला न रमन्ते कुसुमेपु ।
प्रेक्षस्व उण्णोष्णश्वासहरीसन्तापकरम्विता भान्ति ॥
