लज्जा--(ससम्भ्रमम्) णाअराअ ! एहि एहि[१] ।( हस्ती सद्दसीपसर्पति )
( सर्वाः समारुहा समुद्रप्रवेशं नाटयन्ति )
पझ०-( स्वगतम् ) अये ! महोअहिमहणवुत्तन्तं गंगादेवीकधिदं ण दाव णिवेदइस्सं । सुट्ठु विहला भविस्सदि भट्टिदारिआ । वरं इघध्येव एदं परूवअन्तो चिट्टामि [२]। ( इति तथा तिप्ठति )
( नेपथ्ये )
मधुरिपुरेप स्फुरदुरुकामः सह सुरदैत्पैर्जलधिमुपेतः! |
पझ०-( सहर्पम् ) अनिष्टमध्पेऽप्यद्य सम्भविप्यति गोविन्दसन्दर्शनं भर्तृदरिकायाः । तदहं त्यरितयुपसर्पामि जलधिमध्यय् । (इति जलधिप्रवेशामभिनीय निप्क्रान्तः )
( ततः प्रविशति व्योमयानेन महेन्द्रादिसुरासुरपरिवारो वामुदेवः )
वासुदेवः-( सहर्यकौतुत्र्कम्) अयि सुरपते ! पश्य--
व्योमाङ्गणादवतरत्र्निदशासुरौघ- |
तद्धद्रयमवतोर्य वेलावने प्रतीक्षामहे यायदायान्ति व्रह्ममहेशादयःसर्वेऽपि देवाः सर्वेऽपि चासुराः स च गिरिर्मन्दरः । ( इति वेलावनमध्यास्ते )
वृदृस्पतिः-(समन्तादवलोक्य साक्ष्चर्य सभयम्)
अहो वृद्धिर्वार्द्धेत्तदिह हृदयं क्षुभ्यति परं |