(पुनराकाशे )
किं व्रवोपि ? । किमेतां वीणामुत्सङ्गे धारयसि ? । सततमियं तदङ्कदुर्लालिता सेयं मां प्रोणाति । एतया किल सा भगवतीं भवानीमुषवीणयति । विपक्षपुरतोऽपिच्छलेन मद्गोत्राङ्कं गेयमुपगायति ( इति वीणां दुर्शयति ) | किमात्थ ? । तं य्येव गेअं अत्तणो गाएसु[१] । आकर्णपतु मे वयस्यः ।
|
रतिरमणप्रियसुहृदा शशाङ्कसुभगेन निर्वृतिकरेण । |
( इति वीणया बहुविधं गायति । ध्यानं नाटयित्वा सोरस्ताडं पार्णि विधूय )
किमात्थ ? । किं उण तुमं मउलाअन्तणेत्तो हिअअं ताद्देसि, पार्णि धुणेसि । (सास्रं ) वयस्य !
|
सखीं कृत्वा युक्तया स्फुदमदनुकारप्रणयिनीं |
शान्तम् । अथवा मरणामेव तदनुस्मरणम् । ( क्षणं विचिन्त्य ऊर्ध्वगवलोक्य बाप्पं मुञ्चतेि )
( आकाशे )
क्रिमात्थ ?।किं उण तुमं सहसञ्चिअ बाहच्छोहपक्खराविलमुहो संवुत्तो[३] ?।
वयस्य । पशयामीव पुरतस्तमद्य सौधशिरवरं, यत्राहं प्रेमविग्रहानुतापपरवत्या चन्द्रातपोपढौकितया स्वयमेव तया प्रणयेन कृतार्थीकृतोऽस्मि । प्रथमं हि सा तत्र घनसारपरागपटलनिचुलितस्फटिकशिलाधिशायिनी सखीजनाभिमुख्येन मां श्रावयन्तीो चन्द्रं प्रतीत्थमुक्त्वती-----
|
इहास्ति नूनं तुहिनांशुविम्वे |
आनय स्वप्ने तं मा निद्रे निर्द्दया भव ॥
