पृष्ठम्:Dvisandhanam kavya.pdf/८६

काव्यमाला। तिदुर्गमाः, रम्यभावोदयाः, दिक्षु द्राक्षापूर्णाक्षापः पूगौश्वालंकृताः, इतस्ततः स्फुर• न्तीभिर्विजृम्भमागाभिः नागवालीभिः सर्पश्रेणिभिः प्रथिता गुम्फिताः, सेव्यामा आश्रय णीयशिखराः, मानरहिता इयत्तापरित्यक्ताः, माकुला वृक्षव्याप्ताः, अष्टापदोपेतसंचाराः शार्दूलाश्रितमार्गाः अमी दृष्टिपथमागताः, सानुभोगाः पर्वतनितम्वविस्तराः अस्मिन्दण्डका- रण्ये श्रियं दधति ॥ भारतीयपक्षे-चामीकरिकुलैः सुवर्णान्यपुरुषसंतानैः, सुतरामाकुलै: पुत्राणां भार्याणां च समूहैः, युताः, सिंहकेसरसंछन्नाः सिंहकेसरैर्वृक्षविशेषैः प्रच्छन्नाः, बहुधान्यातिदुर्गमाः प्रचुरसस्यातिदुःखप्रवेशाः, रम्यभावोदयात् रमणीयतोदयात् इक्षुद्रा- क्षापूगैः इक्षुणां द्राक्षाणां पूगैः समूहः, नागवली मिस्ताम्बूललताभिः, सेव्याः सेवनीयाः, नरहिता नरेभ्यो हिताः, सानुभोगा विस्तीर्णाः, अष्टापदोपेतसंचाराः सुवर्णान्वितनिर्गम- प्रवेशाः, प्रामाः ॥ श्लेषः ॥ बहुधातुगणाकीर्णान्सुमहावागुणादिमान् । शब्दागम इवोद्देशान्देवलोको न मुञ्चति ॥ १५ ॥ बहिति ॥ वागुणात् उरीश्वरः, आ ब्रह्मा, अः नारायणः, तेषां गुणात्प्रभावात् गुणा- च्छौर्यादिगुणाद्वा सुमहाः शोभनोत्सवः देवलोकः सुरसमूहः बहुधातुगणाकीर्णान् प्रचुरगै- रिकादिसमूहसंकुलान् , इमान् उद्देशान् उच्चप्रदेशान् । सुमहावाग् शोभना साध्वी महती पूज्या वाग् वाणी यस्मात् सः, उणादिमान् उणादिप्रकरणवान्, शब्दागमः व्याकरणशा- नम्, बहुधातुगणाकीर्णान् बहुभिर्धातुभिर्खादिभिः, गणैः सर्वादिप्रभृतिगणैराकीर्णान् उ. देशान् प्रकरणान् इव । न मुश्चति । भारतीये हे देव, सुमहावा शोभनैर्महैरुत्सवैरावाति सः गुणादिमान् शौण्डौदार्यादिगुणवान्, लोकः अष्टादशप्रकृतिजो जनः, बहुधातुगणा- कीर्णान् प्रभूतसुवर्णादिसमन्वितान्, उद्देशान् उत्कृष्टान् धनजनकनकसस्यसमूद्धान् देशान् ॥श्लेषः ॥ मन्दरागः स्वयं साक्षान्मन्त्रकृद्भिरधिष्ठितः । पुण्याश्रमो विभात्येष सानुमाननया श्रिया ॥ १६ ॥ मन्देति ॥ मन्त्रकृद्भिविद्याधरैः साक्षात्परमार्थत्या, स्वयं स्वरूपेण, मन्दरागो मन्दरा- चलो मेरुः, अधिष्ठितः पुण्याश्रमः पुण्यजनकाश्रमः, एष सानुमान्पर्वतः अनया श्रिया विभाति ॥ भारतीये-मन्दरागः मन्दो रागो यत्र । मश्रकृद्भिर्योगिभिः । सानुमान ल. क्ष्मीप्रदानसमर्थः । पुण्याश्रमः पुण्यानां यतीनामाश्रमः ।। श्लेषः ॥ एष चापगुणोन्मुक्तविकसहाणसंहतिः । प्रदेशेऽस्मिन्नभीरामः प्रकाममवलोक्यताम् ॥ १७ ॥ एषेति ॥ चापगुणोन्मुक्तविकसदाणसंहतिः चापस्य धनुषो गुणाज्याया उन्मुक्ता वि- कसन्ती बाणानां शराणां संहतिर्येन सः, अभीनिर्भयः, रामः दशरथात्मजः, अस्मिन्प्रदेशे ....... .pigues, Google