|
अरण्यवौजाञ्जलिदानलालिता |
अरण्येति । अरण्यवजानां भवाशीौगमञ्जलयस्तेर्धा दानेन ललालिता हरिणा तस्य देश्यां तथा विशश्वसुर्विस्रशं जग्मुः॥ “समौ विस्रम्भविश्वासौ” इत्थमरः ! यथा कुतूहला दौत्सुक्यात् तदीयैर्हरिणसम्बन्धिभिर्नयनैः नरैः । करणैः । स्खकये लोचने सखीनां पुरः पुरतः । अनेन तेषां सम्बन्धसङ् त्वमुक्तम्। अमिमीत । अतिपरिमाणतारतम्यशनाय मानं चकारित्यर्थः। केचित्तु सा पार्वती तदौथैनंयः कुर्यात् पुरोः ऽग्रे वर्तमानानां सखीनां लोचने अमिमीत व्रतस्थत्वाखा । तभन इत्याः ॥ “मा माने” इत्यक्षात् धातोर्लङ्। इयमेष खलु विधासस्य परा काष्ठा यदभिपीडनेऽपि न तुभ्यतेति अवः ॥ १५ ॥
तपःप्रभावमाह====
क्लतेति । कताभिषेक कृतिखमां सुतजातवेदसं घृतानि काम् । सतहोमामित्यर्थः। त्वचा वल्कलेनसरासतौसुप्तरौयवतीं त्वगुत्तरासङ्गवतीम्। अधीतमस्या अस्तौत्सुधीतिनीं स्तुतिपाठादि कुर्वतौम् । ‘ष्टादिभ्यव” इतनिप्रत्ययः । तां देवीं दिदृक्षवो द्युमिच्छवोधंयो मुनयोऽभ्युपागमम् समुपाभत । न चात्र कनिष्ठसेवादोष ग्राह-भ्रमैश्वधेषु वयो न
