पचमः सर्गः 1
( १ ) यतः सतां संनतगात्रि सङ्घतं
मनोषिभिः साप्तपदोनमुच्यते ॥ ३१ ॥
अतो (२) ऽत्र किञ्चिन्डवर्ती बहुचमां
द्विजातिभावादुपपन्नचापल: ।
अयं जनः प्रष्टुमनास्तपोधने
न चेद्रहस्यं (३)प्रतिवक्तुमर्हसिं ॥ ४० ॥
कुले प्रसूति: प्रथमस्य वेधस-
स्त्रिलोकसौन्दर्यमिवोदितं वपुः ।
अम्टग्यमैश्वर्यमुखं नवं वय-
स्तपः फलं स्यात्किमतः परं वद ॥ ४१ ॥
१३८
इति साप्तपदौनं सप्तपदोञ्चारणसाध्यमुच्यते । तच्चावयोस्त्वत-
कृतमत्कारप्रयोगादेव सिमित्यर्थः ॥ “साप्तपदीनं सख्यम्"
इति निपातनासाधु ॥ ३८ ॥
अत इति ॥ हे तपोधने अतः संख्याई तोरव प्रस्तावे बहु-
मां बहक्तिसहाम् | यहा क्षमावर्ती भवतीं त्वां हिजातिभा-
बाद ब्राह्मणत्वादुपपत्रचापल: सुलभधार्थ्योऽयं जनः । स्वयमि-
त्यर्थः । किञ्चित् प्रष्ट मनो यस्य स किञ्चिप्रष्टुमना: प्रष्ट
कामः ॥ “तुम् काममनसोरपि" इति मकारलोपः ॥ रहसि
भवं रहस्य गोप्यं न चेप्रतिवत मर्हसि ॥ ४० ॥
प्रष्टव्यमाई -
। कुल इति । प्रथमस्य वेधसो हिरण्यगर्भस्य कुलेऽन्यवाये
प्रसूतिरुत्पत्तिः । यज्ञार्थं हि मया सृष्टो हिमवानचलेश्वर: "
इति ब्रह्मपुराणवचनात् । वपुः शरीरं वयाप्यां लोकानां सौन्द-
र्यमिवोदितमेकठा समातम् । ऐश्वर्यसुखं सम्पत्सयमसम्म
(१) यथा ।
(२) अद्य |
(३) प्रतिगोप्तुम् !
पृष्ठम्:Kumarasambhavam - Mallinatha - 1888.djvu/१४०
एतत् पृष्ठम् परिष्कृतम् अस्ति
१३९
पञ्चमः सर्गः ।