यथाकथञ्चिदास्ताम्। को दोष इत्यर्थः । एतेन ‘अमङ्गलाभ्यासरतिम्” (५। ६५ ) इत्युत प्रत्युक्तम् ॥ ७६ ॥
अकिञ्चन इति । स ह्यः। न विद्यते किञ्चन द्रव्य यस्य सऽकिञ्चनो दरिद्रः सन्। सम्पदां प्रभवति अस्मादिति प्रभवः कारणम् । पिटस चगोचरः श्मशानाश्रयः सन्। वयाणां लोकानां नाथः । “तद्धितार्थ ” इत्यदिनोत्तरपदसमासः । स देवो भीमरूपो भयराकारः सन् । शिवः सौम्यरूप इत्युदौर्यंत उच्यते । अतः पिनाकिन हरस्य यथाभूतोऽर्थो यथाथेस्तस्य भावो याथार्थं तव' तस्य विदो न सन्ति । लोकोत्तरमहिनो निलंपस्य यथाकथञ्चिदवस्थानं न दोषायेति भावः । एतेन “अवस्तुनिर्बन्धप’ (५।६६) इति शोकोकपरिक्तं वेदितव्यम् ॥ ७७ ॥
देवस्य लौकिकमलौकिकं च प्रसाधनं नास्तौत्याशयेनाह---
विभूषणेति । विश्वं मूर्तिर्यस्येति विश्वमूर्तेरष्टमूर्तेः शिवस्य 'वपुः शरीरं भूषणैरुझसत इति, भूषोज्ञानि स्यात्। पिगडभणि आसुतभुजङ्गसं वा स्यात् । पिनोति शतरपिपूर्वात् कर्मणि तः।“वष्टि भागुरिरल्लोपमवाप्योरुपसर्गयोः” इत्थकार-
