एतत् पृष्ठम् अपरिष्कृतम् अस्ति
२९
अष्टमः सुन: ।
सम्बन्धलभ्यते । तत्सर्वमेव तमसा समीक्षतं दुर्लक्ष्यविशेषं कृतम्। तथाहि। हतम् अन्तरं विशेषो येन तत् हतान्तम् असताम् असाधनां महत्त्वं दृष्टिं धिक् ॥ धिकशब्दयोगाद्वितीया ॥ समत्वेन परगतिविशेषतिरस्करणमसतां खभाव इति सुप्रसिद्धम्। तमसोऽपि तथा महत्त्वं धिगित्यर्थः ॥ ५७ ॥
नूनमिति । यच्चान: विधिनेष्टवन्तः । ‘यज्वा तु विधि नेष्टवान्” इत्यमरः । “सुयजोर्डं निर्” इति निप्प्रत्ययः । तेषां पतिः प्रियः। दर्शपूर्णमासादियागप्रवृत्तिहेतुत्वादिति आव । शार्वरस्य शर्वर्यां भवस्य तमसो निषिद्धये निरामाय गम् उनमति उदेति । कुतः। हे पुण्डलैकमुखि । पूर्वस्याः दिशो सुख' पुरोभागः पूर्वदिशंखकेतक्या इमानि केतकानि मैः रजोभिः परागैः आवृतमिव दृश्यते इति शेषः । अतो ननसुदेति चन्द्र इति सम्बन्धः ॥ ५८ ॥
मन्दरेति ॥ सतारका निश मन्दरान्तरितमूर्तिना
