शिवः तं पारावतम् । रतिः स्खपन द्वितीया यस्य तथोक्तेन। रतिसहचरेणेत्यर्थः। मनोभवेन कन्दर्पण । कर्ण। प्रविगाह्य मानात् विलोममात् सुधायाः अमृतस्य सम्बन्धिनः प्रदात्। सरोवरात् नवत्यम् अभिगवोत्पत्रं फेनस्य हिण्डीरस्य चर्षे पुत्रमिव स्थितं वौख्य अवलोव क्षणं अभ्यन न्व् आमन्दितवान् । उत्प्रेक्षालरः ॥ ४ ॥
तस्यातिमिति । अन्तः भवतीति अन्तर्भवः। सर्वान्तर्वती त्यर्थः । स देवः महादेवः तस्य कपोतस्य सम्बन्धिनीं कामपि। अनिर्वाच्यामित्यर्थः। दिव्याम् उत्कष्टाम् आहुतिम् आका वश्य अवलोक्य विचिन्तयन् ध्यायन्। वितर्कीयमित्यर्थः। सन् छलग छसेम कैतवेनेति यावत् विश्वङ्ग पारावतरूपिणम् अरिम संविविदे। अग्निरयं न कपोत इति ख् ज्ञात बानित्यर्थः। ‘समो गम्यच्छि इत्यादिना सुवेणमनेपदम्। रुषा क्रोधेन भूभट्टेन भृकुट्या भौमः भयङ्कर बभूव जातः असामयिकोपयि हतोरिति भावः ॥ ५ ॥
स्वरूपमिति । तत: दरबोधनानन्तरम् । तं कृतादि
