|
रौद्रेण दह्यमानस्य महसातिमहोयसा । |
रौद्रेणेति । हे वासव वृत्रहन्। रौद्रेण । रुद्रसम्बन्धिना अतिमहौयसा अतिगगैयसा महसा तेजसा दह्यमानस्य दग्व स्येत्यर्थः मम प्राणानां परिवणेन परिरक्षएोन प्रगुणः विख्यातः भव । शरणागतरक्षएोन महापुएयं ते भविष्यतौति भावः ॥ १४ ॥
इतोति । इति पूर्वोतां वचः वडिवाक्यं श्रुत्व थाकस्य विबुधेस्वरः देवराजः । कर्तृ। मनसा वहेः थग्नेः परितापस्य देहदाहजनितदुःखस्य त्यर्थ: उपशान्तथे उपशमनार्थं हेतु कारणं विचिम्तयाम्तया चिम्तितवान् ॥ १५ ॥
तेजोदग्धानोति । दिवस्यतिः महेन्द्रः कतृभूतः । “शतमन्युर्दिवअति:’ इत्यमरः। तेजमा हरसम्बन्धिनेति शेषः । दग्वामि छ,ष्टानि अस्य वहॄ सम्बन्धौनि गावाणि श्रवयवान् । पाणिएाग करएाेन परामृशन् स्पृशन् सन् । एतेनास्य देवेन्द्रस्वाजुगतअने खो हातिशयः सूच्यते । तं पूवो॔ॠं कृपोटयोनिं वशम् । “पोटयोनिच लन: ’ इत्यमरः। किञ्चित् वश्यमायं षाकृं अभाषत उवाच । बुञथ॔त्वाडूाषघातोहि॔॔कत्वम् ॥ १६ ॥
प्रोत इति । हे वने । त्वं स्वयं प्रौतः तुष्टः सन् स्वाहा- '
