पृष्ठम्:Kumarasambhavam - Mallinatha - 1888.djvu/४०७

एतत् पृष्ठम् अपरिष्कृतम् अस्ति
१६६
कुमारसम्भवे


दिव्यर्षय: (१)[१]द्व्यंग्यकी
(२)[२]तमभ्यनन्दं ” केलें गरदद्यः
(३)[३]निरुच्छर्ने चंक्रुथोक्तीर्थे
श्रामौकॉ(४)[४]जिवंतूंचे ॥ २१ ॥
ततः सुरोः शक्तिधरस्य तस्या
वष्टम्भतः साध्वसं (५)[५] मुजन्तः।
उत्सेहिरे वर्ग(६)[६]मनर्गतशक्त
र्गन्तु’ वनं घृषपर्तरिर्वभः ॥ २२ ॥

कारया वाचा वाथवेन गन्धग् अमब्दितं बहु ॥ २० ॥

 दिव्यर्षय इति । भारते आपः प्रथमः येषां तथोकानां नारदप्रभृतीनां दिविभवाः दिशः सर्गीयाः से आठण्यः । कशर। शक : तरकाशरं विजेमी बेअन्त में परम् । कर्मभूतम् भ्यनन्दन् मनन्दिनं चक्रुः किल। अ प्रक्षितनानन्तरं चाभये सुधिते कट्टरवादिति अदवः। उसके वशगे। सम नजवलासैः शबिवललैक जिसमें परजी वस्समपरिवर्ती – रुतवतः , पस्खरवशमपरिब हर्षप्रकाशयमिति भावः ॥ २१ ॥

 तत इति । ततः शिमीन्वषकसम्परिवर्तनानन्तरं शत, अन्नसंशयमधुधे शक्ति तवोशः तस्य कुमारस्त्र वडगद्दे त्रय इवेनःश्वर्च५ तृन ध संभवम्। मित्रध्रुग्छ अरियलब्स" र दक्ष' असन्ता या श: समय तथषजनक चवट्टअतः भ: असि वनं न भिषा में आकं कर्मभूतं


  1. तस्य वचो वराथम् ।
  2. सम्भ्वन्दन् तदभ्यनन्दन्।
  3. निर्भम्छ्नम् निरुष्क्नम् ।
  4. नववस्ककै ।
  5. ड्त्त्वत्रश
  6. स्त्रत्रन्तशत्तथे