भासमूहैः उद्योतितं उद्दीपितं आशावलयं दिनण्डलं, प्रस्बरान्तरं आकाशावकाशश्च यासां तथोता: । दिवौहस्रां स्वर्गनिवासिनां देवानां सम्बन्धिनः महाचमूः महासैन्यानि अनुवहन् नौव त्यर्थः। पिनाकः पिनाकाभिधेयं धनुः पाणौ हस्ते यस्य स पिनाकपाणिः हरः तस्व तनयः वः। कर्ता । ययौ संग्रामार्थमिति भावः ॥ १४ ॥ १५ ॥
कोलेति । दिवूडलं, व्योमतलं गगनमण्डलं, महीतलं पूमितलब । क€ । कोलाहलेन चेत्तेन उछलतां Iभवतां दिवौकसां स्वर्गवासिनां सुराणां सम्बन्धिनीनां महमां चमूनां सेनानां गुरुभिः महद्भिः घनैः निबिडैः ध्वजजैः पताकाहान्दैः अनन्तरं अनवकाशं तथा निरुच्छसं नि प्राणं अभूत् बभूव। अत्र प्रतीयमानोत्प्रेक्षा ॥ १६ ॥
सुरारौति ॥ सुराणां देवानां ये अरयः शत्रवः असुराण त्ययैः तेषां लक्ष्मणः सम्यदः परिकम्यस्य चापल्यस्य हेतवः रणानि । तथा दिक्चक्रवालेषु दिनडलेषु यः प्रतिग्रहः तिध्वनिः तेन मेटुराः सुखिग्धाः पुष्ट इति भावः । तत्र भोऽन्तस् गगनाभ्यन्तरस्थ कुक्षिम्भरयः गगनोंदष्थापिन
