एतत् पृष्ठम् अपरिष्कृतम् अस्ति
२१३
पञ्चदशः सर्गः
जेतु' शशाकेत्यर्थः । साम्प्रतम् अधुना गिरीशपुत्रषु हस्तगयख सॉंन्धिभे" बलेन ध्रुवं नि:संशयं यथा तथा विजेत विजयते इति काकुत शिवकण्ठध्वनिना अहसत् वासं कृतवान् । बिक्षितेति भिन्नकण्ठरवेणवाचेत्यर्थः ॥ ४ ॥
तत इति । ततः अनन्तरं विलोक्यः त्रिभुवनस्थ जयवल rजै`लोलाय जयबर्मेणेत्यर्थः । शालसः व्यग्रः जितजगवय इत्यर्थः। स पूर्वतः तारका तारकासुरः। कर्ता । क्रुधा रोचथ विंस्करितः विकम्यित: धराधरः निष्ठयस्खं तयोः डन्‘हुंध खुर्थ युजं कर्तुमित्यर्थः । दर्पितं महत् यत् दल शनी खबन्धिं बलं तेन दक्षतान् गर्वितान् सेनापतीन् fर्धधातूं। कर्मभूतान् । स्वहनार्थं समुद्योगाचें आदि’अंशापितवान् ॥ ५॥
महेति । सद्यः शाशईमेव' समन्ततः ‘चतुर्दिक्षु संगत तिर्भूत्वा सुतरां ’श्व झी येथा तथा उत् धृतानि आबुगति पञ्चषि क्षेः तयोः। प्रशसूनां
