स माधवेनाभिमते न सख्या |
पमा। अथ न दत् तर्हि शेषात्व नग्न चिता । शेषादानं तु सन्दिग्धमिति ॥ २२ ॥
स इति । स मदतोऽभिमतेन प्रियेण सख्या सुदा माधवेन वसन्तेन रत्या खदेव्या च श' सङटमपतितमिति सभयमनुप्रयाप्तः सन् । तथाङ्गस्य व्ययेनापि प्रार्थिता कार्य सिद्धिर्येन स तथोशः। शौर्वा सुत्वापि सर्वथा देवकार्यं साधयिष्यामीति कृतनिश्चयः सन्नित्यर्थः। हैमवतं हिमवति भवं स्थाय रुद्राश्रमं जगाम ॥ २३ ॥
तन्निति । तस्मिन्वने स्थाण्वाश्रमे संयमिनां समाधिमतां मुनीनां तपसः समाधेरेकाग्रतायाः प्रतिकूलं वर्तत इति प्रतिकूलवत विरोधी मधुर्वसन्सः ससूक्ष्मयोनेर्मनोभवस्याभिमानभूतम् । गर्वहेतुभूतमित्यर्थः । कार्यकारणयोरभेदोपचारः आत्मानं निजखरूपमाधाय सन्निधाय जगृभ प्रारुबभूव । वसन्तधर्मान् प्रवर्तयामासेत्यर्थः ॥ २४॥
वसन्तधर्मानाह ----
- ↑ -कर्मसिद्धिः।