पृष्ठम्:Rig Veda, Sanskrit, vol1.djvu/२२

ऋयदे समायें [ अ१, अ १, व १. नार्थं च मन्त्रस्य दैवतस्य चेदिनुमशक्यत्वा जपानुचचनाद्विगतानामपि योद्धव्य एवार्थ एवं सर्व- मन्त्र कर्मासि यतो योद्धव्योऽयं, जह ऋग्वेदस्यार्थबोधार्यमस्माभिर्भाप्यं करिष्यते । तत्राएं- तयोरर्यावरोध उपयुज्यमानात् चे दर्शयिध्येते, न छन्नू अनुपयुज्यमानत्वादिति । 'पिरायः वैश्वानिक' | कुवेदस्याद्य ऋपिपुच्छन्दा नाम विश्वामित्रस्य पुनः" । 'आमेयं प्रथमं सूचं मधुच्छन्दस 'आदित.' (वृदे २१२६) । मधुच्छन्दस रुपेरात्री पद सूक्ष्म ऋग्वेदस्य प्रथमं दुनितम् ॥ अभिम् सई शशामि। कीदृशम् । पुरोहितम् शान्तिरूपौष्टिकैः कर्मभियाँ राजानमापड्य स्थापस पुरोहिन इत्युच्यते, तत्स्थानीयम् | कस्य यज्ञम्प यज्ञाधिकृतस्य' "यशो व राजमान, ' ( तू. ऐत्रा १, २८) इतिते । आपदामपहन्वारमिस्र्थ देवम् 'दीव्यतिनायें दोप्य वा दातारं दीर्घ चा | यथचा पुरोदिया पूर्वस्यो दिशि निहितमादयनीयात्मना स्थापितम्। यक्षस्थे- व्येतत्तु क्षेत्रमित्यनेन संरभ्यते यशस्य दावारे दोषपिटारे था यं हि देवेभ्यो मनुष्येभ्यश्चाभिदंदाति चा। दीपदति च । न च यज्ञश्य देव कि ढाई ऋत्विजम् । कथमम् | होतारम् 'धर्मदेवानां होता' (ऐना १,२८) इनि तेो होता । तधिकृतस्तु मानुष होता होई कर्म करोजि अथवा चिग्धोनृन्दावपि कियाशव्दादेव ऋ धरम् विनम् । यो यो यागकालस्तन उन थष्टारमित्यर्थ." । होदारमाहातारम् । कस्य, सामर्थ्याद् देवानाम् | रनधातमम् समिति घननाम। यातनाः | धनानामतिशयेन दातारम् ॥ १ ॥ केवटम् वेशद्रमाधव-भाष्यम् श्री व्याचिकीर्पति माधवः । ऋक्संहितामस्य देव." प्रमोदनु विनायक ॥ १ ॥ स्कमिदं "विभनयमनुकेन त्यजेत् | निरनमग्रतः कुर्याद "धारा १ तथा स्वरम् ॥ २॥ महानि पूर्वजानीयात् पत्रस्वरमनन्तरम् । उपस क्रियाशः संयोज्या प्रदर्शयेत् ॥ ३ ॥ निघावविपदस्यायें बाक्यार्थः पर्यवस्पनि अनिघानोऽपि पाहा विशेष मदर्शयेत् ॥ ५ ॥ निघानिदरवस्यायें घास्यान्त "उदाततिपदस्यामुञ्चेरादी "पादिमिथुष्टं तिठ्यं च भवान्याश्यानामन्तेऽयं तं च ददत् ॥ ३ ॥ | पक्ष्यते ॥ ४ ॥ दर्शयेष्टतैः । २४. स 1. TX: RIP. २. कु. ३. भानन्ध साम्य. यु. ५. दे ६. नामिवि अनु. ७. मारित साम्य ८८. ९९ नामित रि. 10. ११-११ दरम्भ १२.स. १३.४४-१४वेशস मि शोधात १५. बैंकम; अनुमान इतिश्यति १६.माग्य, १७.१८. म