पृष्ठम्:Rig Veda, Sanskrit, vol2.djvu/३०१

(0 जमेरे मम्मे मुडवितुमसन्युन कश्चिमाक्रौद। समरिधिमा आन्दरी ! हे ना? मग तथा वश्वभरका संस्थान मनीष । विद्वांना चिम्सी वी पुरा धर्मावर असूब्दम् करना जम्मावि दयार पाठ्यः बाम एकंपाने वयः ॥ 1 ॥ तद् नो॑ नरा म॒नये॒ द॑म॑ उ॒ञ्जमा द॒भ्यन्मो मस्य सन्तुर्व दृष्टिम् । न वाचे ॥ १२ ॥ नातू । म् ॥ ज॒त । स॒तये॑ । द॑से । अ॒मम् | त्रिः । कुमि॒ | स॒न्य॒तुः । न । ब॒टिय् । द॒भ्यम् । इ । पत्। मई। आमः। वाम् अस्य | मष्ण प्र | यत् | म | वाच॑ ॥ १२ ॥ पण १. न १०. रान् बाम यो: मनके अभिप्रेतामा म कर्म टम् जलकन् कुमिकासन्यजनयुध्द इतका अभ्यते । प्प पहित्यादि पर इग्दा मोबस्ती अम्बागायतुः दि पति को प्रत्युदराच, शिवःपावसाच बमोति ही प्रत्यूचकि प्रक्रिया अश्यलिए आते। संवा माध्यमावि दिनामिः। जन् मधु घ्यावं I उपेखि आययनः अवतः पाम युवाम्बाल काहिये | उनाच | शम् चियाक्याने पोषियम् । जान I हिन्मन्बुवाद परप्रांबाच, भक १२ ॥ P उ०पदाच, फासम्पन् हम्प ड या नाशिषः प्रतिनिधावते, "बइत्मवि हो या देवः र स्वाऽऽकावैधि प्रोपाचा इति जय मे कसैकामा सबै चलिर: मनिष स फोनःहिन्याम इति । ही शामि I ना ३.पै. १. दिल्ल ९. 1-