पृष्ठम्:Rig Veda, Sanskrit, vol3.djvu/१५

११५४ मेरी समाये [a] (हम) मार्गदः शक्कः ऋषिः । अषण | य॒ज्ञेन॑ वर्षत ऋ॒तवे॑दसम॒ग्निं य॑जध्वं ह॒विवा॒ा ननो॑ वि॒रा । स॒मिधानं सू॑प्र॒यम॒ स्वर्णैर ए॒वं होतारं बृजने॑षु घृ॒र्वद॑म् ॥ १ ॥ T य॒ज्ञम॑ वर्धय आ॒तवे॑द॒सम् अ॒ग्निम्। यजध्वम् | ह॒विरो] तनो । गिरा। नम् । सुष्प्रयसैम् । स्ःनरम् । वृक्षम होतोरम् | चुने॑षु । ऽसम ॥ १ ॥ नवजातवेदसम् अभिम् बनध्दनियाम् सर्वमनुबनीस होवारम् अनि मदन्तम् ॥ [५३२०. अ॒भि त्वा॒ नक्रु॒षसः॑ चनाशरेऽयै बत्सं न स्वम॑रेषु धे॒नवः॑ः । दि॒त्र ह॒वेद॑र॒ग्तिमा॑नु॑षा यु॒गा क्षयो॑ भासि पुरुवार सु॒यः ॥ २ ॥ I अ॒भि या नहीं। उ॒षः । अन् म् । न । स्मरेड । धे॒नः । द्वि॒िषःईन | इत् | अरतिः । मानु॑ना । युगा । या । अप॑ः । | कार | सम्झ्यतैः ॥ २॥ बेटा जयः उमः। बलम् इन द मानुपाणि युगासि बासि सीमामवमि स्वामिः रुजीव ॥ २ ॥ वं दे॒वा रज॑सः सूक्ष्म॑ दि॒वस्पृ॑थि॒व्योम॑गृत न्यैरिरे । नयमिद् वैचै शुक्रशचित्रम॒तिं मि॒त्रं न स॒तिषु॑ अ॒स्य॑म् ॥ ३ ॥ सम् । दे॒वाः | बुझे । रज॑सः | सृध्दंसैनम | दि॒वः पृ॑थि॒न्योः | अतिम । नि । एरिये । बथैमऽ । बेच॑म् । शुक्रऽशश्चिम् | अग्निम्। मि॒ित्रम् | न । अ॒षे॑ । प्र॒ऽस्मि॑म् ॥ ३ ॥ कोधिन् देवा| लोकरण मुले ि डेम्सुमित्रम् इव मनुष्पैः सनी के कॉम्रजम् समु॒क्षमा॑ण॒ रज॑सि॒ का आदमै च॒न्द्रामै सुरु आ द॑धुः । त्या॑ पत॒रं चि॒तये॑न्त॒म॒र्मिः पा॒षो न पायुं जन॑सी मे जर्नु ॥ ४ ॥ I जाम् उक्षर्माणम् । रजस से आ पृश्यौः । पत॒रम् | चि॒तये॑न्तम् । 1-1 नास्ति सूडो, च॒न्द्रम्र्जन || मा दुधुः । मः। षः। जम् । अन॑सो इति । अमेहति ( अनु॑ ।। कर्प६. बारित को. ४. मला क.