पृष्ठम्:Rig Veda, Sanskrit, vol3.djvu/४९४

चतुर्थ म 747 ] इदि-नारि इति बेदा एवंल पाषा इतिववाद भइति मौदहस्तायो त छन्दस्थित दिया इति राम्रो उपभ एन सशोरजोति बस्याण संसन्ति मारत महोदेवो महादेव बो (तू मा १३,७४३॥ त्रिवा॑ ह॒तं प॒णिभि॑िर्म॒यमा॑नं॒ गरि॑ि दे॒वासो॑ घृ॒तमन्द॑विन्दन् । इन्द्र॒ एवं पूर्व एकै जजान वैनादेकं स्व॒धा निष्ट॑तक्षुः ॥ ४ ॥ 1 निधो । वि॒तम् । प॒णिऽभि॑ः । इन्द्र॑ः । एकैन् । सूर्यैः । एकंन् । जान॒ बेट० लिया दिनम, पॉणमिः अनंक | | दे॒वाः। घृ॒नम् | अनु॑ | अ॒पि॑न्द॒न् । गा | एक॑म । निः । ततः ॥ ४॥ गाँव देवाः अत्रु अन्छिन् । स्वस्थ एक मम् इन्द्रमतीय निः कृम्बन्ति भयो देवा बाका दृष्टिमुत्पादयन्तीदि समुदत्त्वामे ॥ प्र॒ता अन्ति॒ इन समुद्राच्य॒तव॑जा पू॒णा नाय॒चये॑ । घृ॒तस्य॒ धारा॑ अ॒भि चकशमिं हिर॒ण्ययो॑ चेन॒सो मध्य॑ आमाम् ॥ ५ ॥ ए॒वाः । अर्य॑न्ति॒ । हृया॑त् । स॒मदात् । समैजाः । पुणे । न । अबचाएँ । घृ॒तस्य॑ । धारा॑ः । अ॒भि । म | प्पिये: । नेतसः । मन्ये॑ । अ॒म्प्स॒मम् ॥ ५ ॥ ० एना: अन्तरिक्षात् तसा नदि शुधना ना ना पुनम चाभ पश्यामि | सायाम् गोदरः रेनस तिति इवि बैतमश्रिमादित्य का बवि ॥५॥ इति दूताबाहक बदमा स॒म्पक् षन्ति स॒ोन मेना॑ अ॒न्दा मन॑सा पूयमानाः | ए॒ते अन्त्यूयौ घृ॒तस्य॑ मृ॒गा व माणः ॥ ६ ॥ स॒म्पका॒ । अ॒वः॑न्ति॒ । म॒रित॑ः । न | धेनः | अन्तः | हुदा | मन॑सा । पु॒यमा॑नाः । ए॒ते । अर्प॑न्ति॒ । क॒र्मय॑ः । घृ॒तस्यै। ग्राः क्षिपकोः । ईर्षमाणाः ॥ ६ ॥ I ८० समोची समुदाः 1-1. महादे १ ३. मनसा इन्वेन ४. क्रिपे