पृष्ठम्:Rig Veda, Sanskrit, vol5.djvu/१५

ऋग्वेदे सभाष्ये जन॒स्पति॑ परमान॒ मध्वा॒ सम॑ध॒ धार॑या । स॒हस्र॑तं॒ हरि॑ते॒ भ्राज॑मानं हिर॒ण्यय॑म् || १० || वन॒स्पति॑म् । प॒वमान॒ । मध्वा॑ । सन् । अ॒धि॒ । धार॑या । स॒हस्र॑ऽल्शम् । हरि॑तम् । भ्राज॑मानम् | हिर॒ण्यय॑म् ॥ १० ॥ चेङ्कट० वनस्पातम् देवम् पवमान | मधुना 'सम् अधि धारामथेन सहस्रशाख हरितवर्णम् भ्राजमानम् हिरण्मयवर्णम् ॥ १० ॥ निश्वे॑ दे॒वा॒ः स्वाहा॑कृति॒ पव॑मान॒स्या ग॑त । वायुर्बृह॒स्पतिः पो॑ऽनिरिन्द्र॑ स॒जोष॑सः ।। ११ ।। [ अ६, अ ७, व २५ रिश्वे । दे॒ । स्वाहा॑ऽकृतिम् । पर्य॑मानस्य । आ । ग॒त॒ । वा॒यु | बृह॒स्पति॑ । सूर्य॑ । अ॒भि | इन्द्र॑ | स॒जोष॑म ।। ११ ।। पेङ्ख० हे विश्व देवा ! स्वाहाकृतिम् सोमस्य आ गच्छत बाम्वादय सङ्गता 'इति पष्ठाष्टके सप्तमाध्याये पडावेशो वर्ग : || ५ 'कायरोपितो देवलो वा ऋषि | पवमान सोमो देवता गायत्री छन्द । ( म॒न्द्रया॑ सोम॒ धार॑या॒ वृषा॑ परस्त्र देव॒युः | अन्यो॒ वारे॑नस्म॒युः ॥ १ ॥ मुद्रया॑ । स॒नः । धार॑या । वृ । ए॒न॒स्त्र॒ | दे॒वऽयु | अव्य॑ | वारेषु । अ॒स्मा॒ऽयु ॥ १ ॥ वेट० मद्रया सोम धारया पृषी त्वम् पवस्व देवकराम अबे वायु दशापवित्रे अस्गत्काम ॥१॥ । अ॒भि त्यं मद्य॒ मद॒मिन्द॒रिन्द्र॒ इति॑ क्षर | अ॒भि वाजिनो॒ अव॑तः ॥ २ ॥ आ॒भ । त्यग् । मध॑म् । मद॑म् । इन्द्र॒ इति॑ । इन्द्र॑ । इति॑ । क्ष॒ | अ॒भि । वा॒जिन॑ । अर्बत ॥२॥ घे० अभिक्षर र्त मदतुम् मदम् इन्दो सम् इद्र पाता इति कृत्वा । अभि क्षर च चळवतः मधान अस्मभ्यम् ॥ २ ॥ अ॒भि त्यं॑ पू॒र्व्यं सदे॑ मुवा॒नो अ॑षे प॒निन॒ आ । अ॒भि पाज॑मु॒त श्रवः॑ ॥ ३ ॥ अ॒भि यम् । पू॒र्व्यम् । मद॑म् सु॒वा॒ान । अर्य॒ | प॒रे । आ । अ॒भि । गज॑म् | उ॒त । श्रÌ ॥ ३॥ समदग्नि विभ. २ सारा वि ६६मास्ति मूको, ७ र स चार वि. ३. ख वि अ. दि. ८ ९ि व विभ', ४. नास्ति को