पृष्ठम्:Rig Veda, Sanskrit, vol6.djvu/२७९

२५६२ ऋग्वेद समाप्ये [अ५, अ७, २७. वेङ्कट० शन्धि धम्माकम् अस्य अभिलषितस्य यथा त्यम् पौरम् रक्षितवान् असि आग्नेयम्। कर्माणि इन्द्र सम्भक्तमिच्छत यथा रुशमादी ॥ १२ ॥ कन्नव्यो॑ अत॒सीन तु॒रो गृ॑णी॒त॒ मये॑ः । न॒ही न्व॑स्य महि॒माने॑मिन्द्रि॒यं॑ स्व॑र्गुणन्त॑ आन॒शुः ॥ १३ ॥ कत् । नव्ये॑ । अ॒त॒सी॑ना॑म् । त॒र । गृणी॒ मध्ये॑ । । न॒श् ि। नु । अ॒श्प॒ । म॒हि॒मान॑म् । इ॒न्द्रि॒यम् । स्वं॑ | गृ॒णन्त॑ । आ॒न॒शु ॥ १३॥ । चेट० क नव्य भतन्तींना स्तुतीना मेरयता स्तुदीत मनुष्य नहि शरम महिमानम् इन्द्रियम् सर्वम् स्तुदन्त पूर्वे कवय आनशु ॥ १३ ॥ कदु॑ स्तु॒चन्त॑ ऋ॒ऋऋ॒तयन्त दे॒वत॒ ऋपि॒ः को विन॑ ओहते । कृ॒दा हवं॑ मघचन्निन्द्र सुन्व॒तः कदु॑ स्तुव॒त आ ग॑मः ॥ १४ ॥ कत् । ऊ॒ इति॑ । स्तु॒ग्न्त॑ । ऋ॒त॒ऽय॒न्त॒ । दे॒वता॑ । ऋषि॑ । क । विम॑ । आ॒ह॒ते । कृ॒दा । हव॑म् । ए॒व॒ऽउ॒न् । इ॒न्द्र॒ । सुन्त | ऋतु ।।। आ । गुम् ॥ १४ ॥ बेडट० कदा स्तुत दुधम् तच्छन्। ऋषिक मेधावी स्तुवत च आ गए ॥ १४ ॥ 1 उदु॒ त्ये मधु॑मत्तमा गिरृः स्तोमस ईरते । सत्राजित धन॒सा अक्षितोतयो वाज॒यन्तो रथा॑ इव ॥ १५ ॥ 1 उ॒त् । ॐ इति॑ । त्ये 1 मधु॑मत्तमा | गरे । स्तोमा॑स | ईस्ते । स॒ाऽजित॑ । धन॒ऽसा । अक्षितऽऊतय | वाज॒यत॑ । रथा॑ ऽदव ॥ १५ ॥ घेङ्कट उत् ईरते मी मधुमताः स्तुती स्तोमा स्वोहार सर्वस्य जेवार धनस्म सम्भकार काक्षितरक्षणा असमिच्छन्त । यथा रथा एवविधा सग्राम प्रविशन्तोऽक्षशब्द कुर्वन्ति ॥१५॥ "इति पञ्चमाटके समाध्याये सप्तविंशो धर्म * ॥ कण्या इव॒ भृग॑वः सूर्यः॑ इव॒ विश्व॒मिद् [धीतमनशुः इन्द्र॒ स्तोमे॑भिर्म॒हय॑न्त आ॒यः प्रि॒यमैघासो अस्तरन् ॥ १६ ॥ || इत् । धी॒तम् । आन॒श । व न । मृगन सूर्यो इन्द्र॑म् । स्तोमे॑भि । म॒हय॑ त । आप | प्रि॒यमेधास । अ॒स्र॒न् ॥ १६ ॥ 1 रुचमादी २ सु ऋ८,४२, १२ मेराशे म अन्यपातोऽनुमीयते ६ नारो मुझे ३२ सानी फो ४. ऋषी अ ७७. नास्ति को