पृष्ठम्:Rig Veda, Sanskrit, vol6.djvu/४१०

स २६, मं २४ ] अष्टमं मण्डलम् त्वां हि सु॒प्सर॑स्तम॑ नृ॒षद॑नेषु हू॒म | ग्रावा॑ण॒ नाश्च॑पृष्ठं मुंह ॥ २४ ॥ त्याम् ॥ हि । सु॒प्तर॑ःऽतमम् । नु॒ऽसद॑नेषु । हुम । ग्रावा॑णम् । न । अव॑ऽपृष्ठम् ॥ गृ॑हना॑ ॥ २४ ॥ वेङ्कट० व्वाम् हि सुरूपतमम् नृणां सदनेषु गृहेषु हमहे उपदम् इव व्याप्तटछम् महत्त्वेन ॥ २४ ॥ स त्वं नो॑ देव॒ मन॑सा॒ बायो॑ मन्द॒नो अ॑नि॒यः । कृ॒धि वा अ॒पो धिय॑ः ||२५|| सः । स्वम् । नः॒ः । दे॒व॒ । मन॑सा | वा इति॑ । म॒न्द॒नः । अ॒प्रि॒यः । कृ॒धि । बाजा॑न् । अ॒पः । धियः ॥ २५ ॥ वेङ्कट० सः त्वम् अस्माकम् देव ! सनसा वायो ! मोदमानः मुख्य कुरु कर्माणि न इति ॥ २५ ॥ इति पहाटके द्वितीयाध्यायेत्रिंशो दर्गः ॥ [२७] 'मनुर्वैवस्वत ऋषिः। विश्वे देवा देवता अगाथश्छन्दः (= दिपमा हृहत्यः समः सतोवृदत्यः | अ॒ग्रु॒क्थे पु॒रोहि॑तो ग्राणो ब॒हिँरे॑ध्व॒रे । ऋ॒चा या॑मि म॒रुतो॒ ब्रह्म॑ण॒स्पति॑ दे॒वाँ अवो॒ वरे॑ण्यम् ।। १ ।। अ॒ग्निः । उ॒क्थै । पु॒रःऽहि॑ितः । ग्रावा॑णः । ब॒र्हिः । अ॒ध्व॒रे । ऋ॒चा । य॒मि॒ । म॒रु॒त॑ः । ब्रह्म॑णः | पति॑म् । दे॒वान् | अवैः । धेरैण्यम् ॥ १ ॥ वेङ्कट० मनुः वैवस्वतः | अग्निः शस्त्रे पुरोहितः। ब्रह्मणः पतिम् च देवान् च १६९१ याचे मरुतः सूक्तानीति ॥ १ ॥ आ प॒नु॑ गा॑सि पृथि॒व वन॒स्पत्ते॑नु॒पास॒ नक्त॒मोष॑धीः । बिश्वे॑ च नो वसवो विश्ववेदसो ध॒नां भूत प्रानि॒तार॑ः ॥ २ ॥ अतानि उकानि प्रावाणः पर्दिः च यज्ञे पुरो निहिताः । ऋचा अन्यान् रक्षणम् चरणीयम् । वैश्वदेवानि आ । प॒शुम् । गा॒ासि॒ । पृ॒थि॒त्रम् | वन॒स्पतिः॑न् । उ॒षसः॑ ॥ नम्। ओष॑धीः । विश्वे॑ । च॒ । नः॒ः । यसवः॒ः । वि॒श्व॒ज्वेदसः । श्रीनाम् । भुत । अ॒पि॒तार॑ः ॥ २ ॥ पेङ्कट० हे ! त्वम् आगच्छसि पशुम् पृथियौम् धनसतीन च दयाउदोराये श्व ओषधीः 3, सहर को. २२. अन्नापानणारागि ३०३. नास्ति गो