Content deleted Content added
|
|
|
<div class="verse">
<pre>
यजामह इन्द्रं वज्रदक्षिणं हरीणां रथ्यंविव्रतानामरथ्यं विव्रतानाम् ।
परप्र शमश्रुश्मश्रु दोधुवदूर्ध्वथा भूदभूद्वि विसेनाभिर्दयमानोसेनाभिर्दयमानो वि राधसा ॥॥१॥
हरी नवस्यन्वस्य या वने विदे वस्विन्द्रो मघैर्मघवाव्र्त्रहामघैर्मघवा भुवतवृत्रहा भुवत् ।
रभुर्वाजऋभुर्वाज रभुक्षाःऋभुक्षाः पत्यते शवो.अवक्ष्णौमिशवोऽव क्ष्णौमि दासस्य नाम चितचित् ॥॥२॥
यदा वज्रं हिरण्यमिदथा रथं हरी यमस्यवहतोयमस्य वहतो वि सूरिभिः ।
आ तिष्ठति मघवा सनश्रुत इन्द्रोवाजस्यइन्द्रो दीर्घश्रवससवाजस्य पतिःदीर्घश्रवसस्पतिः ॥॥३॥
सो चिन्नु वृष्टिर्यूथ्या स्वा सचाँ इन्द्रः श्मश्रूणि हरिताभि प्रुष्णुते ।
अव वेति सुक्षयं सुते मधूदिद्धूनोति वातो यथा वनमवनम् ॥॥४॥▼यो वाचा विवाचो मर्ध्रवाचःमृध्रवाचः पुरू सहस्राशिवा जघान । ▼तत्तदिदस्य पौंस्यं गृणीमसि पितेव यस्तविषीं वावृधे शवः ॥५॥
सतोमंस्तोमं त इन्द्र विमदा अजीजनन्नपूर्व्यं पुरुतमंसुदानवेपुरुतमं सुदानवे । ▼विद्मा हयस्यह्यस्य भोजनमिनस्य यदा पशुं नगोपाःन गोपाः करामहे ॥॥६॥▼माकिर्न एना सख्या वि यौशुस्तवयौषुस्तव चेन्द्र विमदस्य चर्शेःच ऋषेः । ▼विद्मा हि ते परमतिंप्रमतिं देव जामिवदस्मे ते सन्तुसख्यासन्तु सख्या शिवानि ॥॥७॥▼
सो चिन नु वर्ष्टिर्यूथ्या सवा सचानिन्द्रः शमश्रूणिहरिताभि परुष्णुते ।
▲अव वेति सुक्षयं सुते मधूदिद्धूनोति वातो यथा वनम ॥
▲यो वाचा विवाचो मर्ध्रवाचः पुरू सहस्राशिवा जघान ।
तत-तदिदस्य पौंस्यं गर्णीमसि पितेव यस्तविषींवाव्र्धे शवः ॥
▲सतोमं त इन्द्र विमदा अजीजनन्नपूर्व्यं पुरुतमंसुदानवे ।
▲विद्मा हयस्य भोजनमिनस्य यदा पशुं नगोपाः करामहे ॥
▲माकिर्न एना सख्या वि यौशुस्तव चेन्द्र विमदस्य चर्शेः ।
▲विद्मा हि ते परमतिं देव जामिवदस्मे ते सन्तुसख्या शिवानि ॥
</pre>
</div>
|
