|
<div class="verse">
<pre>
यो वां परिज्मा सुव्र्दश्विनासुवृदश्विना रथो दोषामुषासो हव्योहविष्मताहव्यो हविष्मता ।
शश्वत्तमासस्तमु वामिदं वयं पितुर्ननामपितुर्न नाम सुहवं हवामहे ॥॥१॥
चोदयतं सून्र्ताःसूनृताः पिन्वतं धिय उतउत्पुरंधीरीरयतं पुरन्धीरीरयतन्तदुश्मसितदुश्मसि ।
यशसं भागं कर्णुतंकृणुतं नो अश्विना सोमं नचारुंन मघवत्सुचारुं नसमघवत्सु कर्तमनस्कृतम् ॥॥२॥
अमाजुरश्चिद्भवथो युवं भगोऽनाशोश्चिदवितारापमस्य चित् ।
अमाजुरश्चिद भवथो युवं भगो.अनाशोश्चिदवितारापमस्य चित ।
अन्धस्य चिनचिन्नासत्या नासत्याकृशस्य कर्शस्य चिद युवामिदाहुर्भिषजाचिद्युवामिदाहुर्भिषजा रुतस्य चितचित् ॥॥३॥
युवं चयवानंच्यवानं सनयं यथा रथं पुनर्युवानंचरथायपुनर्युवानं चरथाय तक्षथुः । ▼निष्टौग्र्यमूहथुरद्भ्यस्परि विश्वेत्ता वां सवनेषु प्रवाच्या ॥४॥
पुराणा वां वीर्या प्र ब्रवा जनेऽथो हासथुर्भिषजा मयोभुवा ।
ता वां नु नव्याववसे करामहेऽयं नासत्या श्रदरिर्यथा दधत् ॥५॥
इयं वामह्वे शर्णुतंशृणुतं मे अश्विना पुत्रायेव पितरा मह्यंशिक्षतममह्यं शिक्षतम् । ▼अनापिरज्ञा असजात्यामतिः पुरा तस्याभिशस्तेरवतस्या सप्र्तमअभिशस्तेरव ॥स्पृतम् ॥६॥▼युवं रथेन विमदाय शुन्ध्युवं नयूहथुःन्यूहथुः पुरुमित्रस्ययोषणामपुरुमित्रस्य योषणाम् । ▼युवं हवं वध्रिमत्या अगछतंअगच्छतं युवंसुषुतिंयुवं सुषुतिं चक्रथुः पुरन्धयेपुरंधये ॥॥७॥▼युवं विप्रस्य जरणामुपेयुषः पुनः कलेरक्र्णुतंयुवदकलेरकृणुतं वयःयुवद्वयः । ▼युवं वन्दनमृश्यदादुदूपथुर्युवं सद्यो विश्पलामेतवे कृथः ॥८॥
युवं ह रेभं वृषणा गुहा हितमुदैरयतं ममृवांसमश्विना ।
युवमृबीसमुत तप्तमत्रय ओमन्वन्तं चक्रथुः सप्तवध्रये ॥९॥
युवं श्वेतं पेदवेऽश्विनाश्वं नवभिर्वाजैर्नवती च वाजिनम् ।
चर्क्र्त्यंचर्कृत्यं ददथुर्द्रावयत्सखं भगं नन्र्भ्योन नृभ्यो हव्यं मयोभुबममयोभुवम् ॥॥१०॥▼न तं राजानावदिते कुतश्चन नांहो अश्नोति दुरितंनकिर्भयमदुरितं नकिर्भयम् । ▼यमश्विना सुहवा रुद्रवर्तनी पुरोरथंक्र्णुथःपुरोरथं कृणुथः पत्न्या सह ॥॥११॥▼आ तेन यातं मनसो जवीयसा रथं यं वां रभवश्चक्रुरश्विनावामृभवश्चक्रुरश्विना । ▼यस्य योगे दुहिता जायते दिव उभे अहनीसुदिनेअहनी सुदिने विवस्वतः ॥॥१२॥▼ता वर्तिर्यातं जयुषा वि पर्वतमपिन्वतं शयवेधेनुमश्विनाशयवे धेनुमश्विना । ▼वृकस्य चिद्वर्तिकामन्तरास्याद्युवं शचीभिर्ग्रसिताममुञ्चतम् ॥१३॥
एतं वां स्तोममश्विनावकर्मातक्षाम भृगवो न रथम् ।
नयम्र्क्षामन्यमृक्षाम योषणां न मर्ये नित्यं न सूनुन्तनयंसूनुं तनयं दधानाः ॥॥१४॥▼
▲युवं चयवानं सनयं यथा रथं पुनर्युवानंचरथाय तक्षथुः ।
निष टौग्र्यमूहथुरद्भ्यस परिविश्वेत ता वां सवनेषु परवाच्या ॥
पुराणा वां वीर्या पर बरवा जने.अथो हासथुर्भिषजामयोभुवा ।
ता वां नु नव्याववसे करामहे.अयंनासत्या शरदरिर्यथा दधत ॥
▲इयं वामह्वे शर्णुतं मे अश्विना पुत्रायेव पितरा मह्यंशिक्षतम ।
▲अनापिरज्ञा असजात्यामतिः पुरा तस्याभिशस्तेरव सप्र्तम ॥
▲युवं रथेन विमदाय शुन्ध्युवं नयूहथुः पुरुमित्रस्ययोषणाम ।
▲युवं हवं वध्रिमत्या अगछतं युवंसुषुतिं चक्रथुः पुरन्धये ॥
▲युवं विप्रस्य जरणामुपेयुषः पुनः कलेरक्र्णुतंयुवद वयः ।
युवं वन्दनं रश्यदादुदूपथुर्युवंसद्यो विश्पलामेतवे कर्थः ॥
युवं ह रेभं वर्षणा गुहा हितमुदैरयतम्मम्र्वांसमश्विना ।
युवं रबीसमुत तप्तमत्रयोमन्वन्तं चक्रथुः सप्तवध्रये ॥
युवं शवेतं पेदवे.अश्विनाश्वं नवभिर्वाजैर्नवतीच वाजिनम ।
▲चर्क्र्त्यं ददथुर्द्रावयत्सखं भगं नन्र्भ्यो हव्यं मयोभुबम ॥
▲न तं राजानावदिते कुतश्चन नांहो अश्नोति दुरितंनकिर्भयम ।
▲यमश्विना सुहवा रुद्रवर्तनी पुरोरथंक्र्णुथः पत्न्या सह ॥
▲आ तेन यातं मनसो जवीयसा रथं यं वां रभवश्चक्रुरश्विना ।
▲यस्य योगे दुहिता जायते दिव उभे अहनीसुदिने विवस्वतः ॥
▲ता वर्तिर्यातं जयुषा वि पर्वतमपिन्वतं शयवेधेनुमश्विना ।
वर्कस्य चिद वर्तिकामन्तरास्याद युवंशचीभिर्ग्रसिताममुञ्चतम ॥
एतं वां सतोममश्विनावकर्मातक्षाम भर्गवो न रथम ।
▲नयम्र्क्षाम योषणां न मर्ये नित्यं न सूनुन्तनयं दधानाः ॥
</pre>
</div>
| 