"अकुलवीरतन्त्रम्" इत्यस्य संस्करणे भेदः

श्रीमच्छन्दपादकेभ्यो नमः ।

न विन्दन्ति पदं शान्तं कौलानां निष्कलं गुरुम् ॥ ६॥६ ॥

बौधास्तु अरिहन्ता ये सोमसिद्धान्तवादिनःसोमसिद्धन्तवादिनः ॥ ७॥७ ॥

मीमांस पञ्चस्त्रोताश्चपञ्चस्रोताश्च वामसिद्धान्तदक्षिणाः ।

इतिहासपुराणञ्च भूततत्त्वन्तुभूततत्वन्तु गारुडम् ॥ ८॥८ ॥

एभिः शैवागमैः सर्व्वैःसर्वैः परोक्षञ्च क्रियान्विताइःक्रियान्वितैः ।

सविकल्पसिद्धिर्सञ्चारंतत्सविकल्पसिद्धिसञ्चारं सर्व्वंतत् सर्वं पापबन्धवित् ॥ ९॥९ ॥

विकल्पबहुलाः सर्व्वै^र्म्मिथ्यावादासर्वैर्मिथ्यावादा निरर्थकाः ।

न ते मुञ्चन्ति संसारे अकुलवीरविवर्ज्जिताःअकुलवीरविवर्जिताः ॥ १०॥१० ॥

सर्व्वज्ञंसर्वज्ञं सर्व्वमासृत्यसर्वमासृत्य सर्व्वतोसर्वतो हितलक्षणम् ।

सर्व्वेषांसर्वेषां सिद्धिस्तत्रस्था सर्व्वसिद्धिञ्चसर्वसिद्धिञ्च तत्र वै ॥ ११॥११ ॥

यत्नासौयत्रासौ अकुलवीरो दृश्यते सर्व्वतोमुखम्सर्वतोमुखम् ।

तं विदित्वा परं रूपं मनो निश्चलतां व्रजेत् ॥ १२॥१२ ॥

शब्दरूपरसस्पर्शगन्धञ्चैवात्र पञ्चमम् ।

सर्व्वभावाश्चसर्वभावाश्च तत्रैव प्रलीणाः प्रलयं गताः ॥ १३॥१३ ॥

स्वभावमतिमतं शान्तं मनो यस्य मनोमयम् ॥ १४॥१४ ॥

अकुलवीरमिति ख्यातं सर्व्वाधारपापरम्सर्वाधारपरापरम् ।

नाधारलक्षभेदन्तु न नादगोचरे पठेत् ॥ १५॥१५ ॥

न इडा पिङ्गला शान्ता न चास्तीति गमागमे ॥ १६॥१६ ॥

तथा चक्षुरुन्मीलने च न नासाग्रनिरीक्षणे ॥ १७॥१७ ॥

न पूरककुम्भके तत्र रेचके [(च]) तथा पुनः ।

न बिन्दुभेदके ग्रन्थौ ललाटे न तु वह्निके ॥ १८॥१८ ॥

प्रवेशनिर्गमे नैव नावाहनविसर्ज्जनम्नावाहनविसर्जनम् ।

न करणैर्नासनं मुद्रैर्नमासेमुद्रैर्नामासे भिन्नतालुके (?) ॥ १९॥१९ ॥

न प्रेर्य्यप्रेरकञ्चैवप्रेर्यप्रेरकञ्चैव न स्थानन्नैव चश्रयम्चाश्रयम् ॥ २०॥२० ॥

न दूरे न च वै निकटे न भरितो न च रिक्तकःरिक्तक(ः) ।

यत्र लक्षं न विद्येत अकुलवीर स उच्च्यतेउच्यते ॥ २३॥२३ ॥

यस्यैवं संशितंसंस्थितं कऽश्चित्कश्चित् समरस संशितःसंस्थितः ।

स ब्रह्मा सो हरिश्चैशःहरिश्चेशः स रुद्रो स च ईश्वरः ॥ २४॥२४ ॥

स शिवः परमदेवः स सोमार्क्काग्निकस्तथासोमार्काग्निकस्तथा ।

स च सांख्यः पुराणाश्च अर्हन्तबुद्ध एव च ॥ २५॥२५ ॥

स्वयं ध्यानं स्वयं ध्याता स्वयं सर्व्वत्रसर्वत्र देवता ॥ २६॥२६ ॥

अस्यैव हि हि नामानि पृथग्भूतानि योगिभिः ।

अनाम तस्य गियन्तेगीयन्ते भ्रान्तिज्ञानविमोहितैः ॥ २८॥२८ ॥

तेन मुञ्चन्ति संसारं नरकं योनिसंकुलम् ॥ २९॥२९ ॥

अकुलवीरं महद्भूतं यदा पश्यन्ति सर्व्वगम्सर्वगम् ।

स बाह्याभ्यन्तरे नित्यं एकाकारं चराचरम् ॥ ३०॥३० ॥

निस्तरङ्गं निराभासं पदभेदविवर्ज्जितम्पदभेदविवर्जितम् ।

सर्व्वज्ञंसर्वज्ञं परिपूर्णञ्च स्वभावश्चैवमक्षयम् ॥ ३२॥३२ ॥

मायातीतं निरालम्बं व्यापकं सर्व्वतोमुखम्सर्वतोमुखम् ॥ ३३॥३३ ॥

समत्वं एकभूतञ्च ऊहापोहविवर्ज्जितम्ऊहापोहविवर्जितम् ।

अकुलवीरं महद्भूतंमहद्भूतम् अस्तिनास्तिविवर्ज्जितम्अस्तिनास्तिविवर्जितम् ॥ ३४॥३४ ॥

न मनो न च वै बुद्धिर्न चिन्ताचेतनाअदिकम्चिन्ताचेतनादिकम् ।

न कालः कलनाशक्तिर्न शिवो न च इन्द्रियः ॥ ३५॥३५ ॥

न रसो हि न सुखं दुःखमेव च (?) ॥ ३६॥३६ ॥

न च्छायच्छाया न च तापस्तु न शीतो न च उष्णवान् ॥ ३७॥३७ ॥

न (दृश्यते मनमन्) स्तत्र उदयास्तमनवर्ज्जितम्उदयास्तमनवर्जितम् ।

न सीमा दृश्यते तत्र न च तिर्थ्यंतीर्थ्यं न चहिवहिचैव हि (?) ॥ ३८॥३८ ॥

अद्वैतमचलं शान्तं संगदोषविवर्ज्जितम्संगदोषविवर्जितम् ।

निराकुलं निर्व्विकल्पञ्चनिर्विकल्पञ्च निबद्धञ्च मलक्षणम् ॥ ३९॥३९ ॥

अनिगृढमसन्धिञ्चअनिगूढमसन्धिञ्च स्थावरं जङ्गमेव च ॥ ४०॥४० ॥

सर्व्वंसर्वं समरसं पूर्णं अकुलवीरन्तु केवलम् ॥ ४१॥४१ ॥

यस्यैषा सम्।स्थितासंस्थिता मुक्तिः स मुक्तो भवबन्धनात् ।

न तस्य मातापिता व (वा)बान्धवं न च देवता ॥ ४२॥४२ ॥

त्यक्त्वा विकल्पस।घातम्विकल्पसंघातम् अकुलवीरलयं गताः ॥ ४३॥४३ ॥

न जपो नार्च्चनंनार्चनं स्नानं न होमं नैव साधनम् ।

अग्निप्रवेशनं नास्ति हेतन्तभृगुहेमन्तभृगु नोदनम् ॥ ४४॥४४ ॥

पितृकार्य्यंपितृकार्यं न करोताति तीर्थयात्राव्रतानि च ॥ ४५॥४५ ॥

धर्म्माधर्म्मफलंधर्माधर्मफलं नास्ति न स्नानं नोदकक्रिया ।

स्वयं त्यज सर्व्वकार्य्याणिसर्वकार्याणि लोकाचाराणि यानि च ॥ ४६॥४६ ॥

संकल्पञ्च निकल्पञ्चविकल्पञ्च ये चान्ये किल धर्म्मिणःधर्मिणः ॥ ४७॥४७ ॥

भवे योगी निराचारो पशुचारविवर्ज्जितःपशुचारविवर्जितः ।

सिद्धिश्चविविधाकारसिद्धिश्च विविधाकारा पाताले च रसायनम् ॥ ४८॥४८ ॥

सर्व्वञ्चसर्वञ्च पाशजालञ्च अधोमार्गप्रदायकः ॥ ४९॥४९ ॥

एतेषु मोचना नास्ति अकुलवीरविवर्ज्जिताःअकुलवीरविवर्जिताः ।

यथा म्ऱ्^ताःमृताः (न) जानन्ति स्वादं कटुमधुरस्य तु ॥ ५०॥५० ॥

यथा मदिरा महान्तस्य कथितं नेवशकृते ॥ ५१॥५१ ॥

रस्यपरमानन्दमतिगुह्यंरहस्यपरमानन्दमतिगुह्यं सुगोपितम् ।

लोकानां च हितार्थाय सिद्धनाथेन भाषितम् ॥ ५२॥५२ ॥

निर्व्विकल्पंनिर्विकल्पं पदं शान्तं यत्र लीनं परापरम् ।

मोक्षस्य तन्महास्थानं मन्त्ररूपविवर्ज्जितम्मन्त्ररूपविवर्जितम् ॥ ५३॥५३ ॥

किन्तेन बहुनोक्तेन सर्व्वबन्धविवर्ज्जितम्सर्वबन्धविवर्जितम् ॥ ५४॥५४ ॥

लभ्द्वालब्ध्वा तु मोक्षसद्भावम् अकुलवीरं महापहम्मलापहम् ॥५५॥॥ ५५ ॥

कौलमार्गे द्वयो सन्ति क्ऱ्^तकाकृतका सहजा तथा ।

कुण्डलिकुण्डली क्ऱ्^तकाकृतका ज्ञेया सहजा समरससमरसे स्थिता ॥ ५६॥५६ ॥

ततः स पातयेद् भूमैभूमौ मुद्रामन्त्रैर्नियोगितैःमुद्रामन्त्रैर्नियोजितैः ॥ ५७॥५७ ॥

एतत् साध्यमिदं तत्त्वं (एतद्) ध्यानञ्च धारणा ॥ ५८॥५८ ॥

अनेकैः कर्म्मसंघातैःकर्मसंघातैः नानामार्गविभावनैः ।

विकल्पकललोल्लोयाविकल्पकललोल्लोला उद्भ्रान्ता भ्रान्तचेतसः ॥ ५९॥५९ ॥

हर्षविषादसम्पन्ना शोच्यमाना मुहुर्मुहुः ॥ ६०॥६० ॥

दग्धबीजेषु संभूतिर्यथा नैव प्रजायते ॥ ६१॥६१ ॥

अकुलवीरगतं भिन्नं नानाभावानुबन्धनैः ॥ ६२॥६२ ॥

तद्वदकुलवीरेतद्वद्कुलवीरे च सत्त्वे भ्राभ्राख्य यद्गतः ॥ ६३॥६३ ॥

अज्ञानमनस्तद्वद् भ्रान्तिजालविमोहिता ॥ ६४॥६४ ॥

अकुले वीरे च सम्प्राप्ते सर्व्वमेतद्विनिश्यतिसर्वमेतद्विनश्यति ।

दधिमधेदधिमध्ये यथा सर्पिः काष्ठे चाग्निचाग्निः स्थितो यथा ॥ ६५॥६५ ॥

पुष्पे गन्धस्तिले तैलं वृक्षे चायाछाया समाश्रिता ।

मद्यमध्ये यथानन्दं दीपे प्रभा समाश्रिता ॥ ६६॥६६ ॥

रक्तार्थाकुलवीरे च तत्सर्व्वंतत्सर्वं विनियोजितम् ॥ ६७॥६७ ॥

अकुलवीरं न जानन्ति कृतकैर्मोहितात्मनः ॥ ६८॥६८ ॥

पाशजालनिबद्धाश्च महामायविमोहिताःमहामायाविमोहिताः ।

न जानन्ति पदं शान्तमचिन्त्यं नित्यसम्भवः ॥ ६९॥६९ ॥

स च सर्व्वगतोसर्वगतो भावः स्थिरे पूर्णोपूर्णे निरन्तरे ।

तत्र मनो विलीनन्तु अचलं भवतन्मयम् ॥ ७१॥७१ ॥

मनोवृद्धिस्तथा चिन्त्यं क्क्षिप्ताक्षिप्ता तन्मयतां गता ।

यथा तिष्ठति तत्त्वस्थः शिवनिष्कलमव्यये ॥ ७२॥७२ ॥

तदा तन्मयतां याति निर्म्मलंनिर्मलं निश्चलं पदम् ।

अकुलवीरं महद्भुतमेकवीरं च सर्व्वगम्सर्वगम् ॥ ७३॥७३ ॥

केचिद् वदन्तीदं धर्म्ममिदंधर्ममिदं शास्त्रमिदं तपः ॥ ७४॥७४ ॥

इदं ज्ञानञ्च विज्ञानं शुद्धाशुद्धमिदं परम् ॥ ७५॥७५ ॥

तदासौ योगिनी ह्येकः नान्यस्तु हि द्वितीयकः ॥ ७६॥७६ ॥

अनागतन्तु(अ)नागतन्तु गतञ्चैव न हच्छेन्नगच्छेन्न च तिष्ठति ।

न भूतं न भविष्यञ्च स्थितिप्रलयवर्जितम् ॥ ७७॥७७ ॥

न चाहं प्रचितैर्दोषैः लिप्ततेलिप्यते न कदाचन ।

नाहं कश्चिन्न मे कश्चिन्न बद्धो न च बाधकः ॥ ७८॥७८ ॥

न मुक्तिमुक्तो वै न च न मुक्तमे मोक्षस्य च स्पृहा ।

गच्छंस्तिष्ठन् स्थपन्स्वपन् जाग्रद्भूञ्जानओजाग्रद्भूञ्जानो मैथुनेऽपि वा ॥ ७९॥७९ ॥

चिकित्सा नैव कुर्व्वीतकुर्वीत इन्द्रियाअर्थैःइन्द्रियार्थैः कदाचन ॥ ८०॥८० ॥

आचरेत् सर्व्ववर्णैस्तुसर्ववर्णैस्तु न तु भक्ष्यं विचारयेत् ।

एवं स चरते योगी यथारण्ये हुताशनः ॥ ८१॥८१ ॥

पिण्डबधाञ्च नानास्ति अवस्था मुर्खवासनाम्मूर्खवासनाम् ।

सोमशून्यस्तथा वह्निप्राणायमवर्ज्जितम्वह्निप्राणायामविवर्जितम् ॥ ८२॥८२ ॥

अप्रमेयनिराभासं धारणाध्यानवर्ज्जितम्धारणाध्यानवर्जितम् ।

येन जन्मसहस्राणि भक्त्या संपूजितो गुरुः ॥ ८३॥८३ ॥

ते लभन्ति महाज्ञानं अकुलवीरन्तु मोक्षदम् ।

योगिनीराकिणीचक्रे यस्य भक्तिः सुनिश्चला ॥ ८४॥८४ ॥

पिण्डातीतं यदा ज्ञेयमपिण्डं पिण्डवर्ज्जितम्पिण्डवर्जितम् ॥ ८५॥८५ ॥

तल्लिनेतल्लीने तन्मयात्मानं विन्दते श्वाश्वतं पदम् ॥ ८६॥८६ ॥

चितातीतंचिन्तातीतं भवेत् सो हि योगसंयोगवर्ज्जितम्योगसंयोगवर्जितम् ।

निर्व्वाणंनिर्वाणं वासनाहीनं तृप्तात्मतृप्तात्मा च निरामयः ॥ ८७॥८७ ॥

तस्य प्रवर्त्ततेप्रवर्तते क्षिप्तंक्षिप्रं तस्यैव सर्व्वसर्व्वगम्सर्वसर्वगम् ॥ ८८॥८८ ॥

तानि सर्व्वाणिसर्वाणि मोहानि कायक्लेशैर्निरर्थकम् ॥ ८९॥८९ ॥

विद्याहञ्ख़ारग्रस्तास्तुविद्याहङ्कारग्रस्तास्तु गर्व्विताःगर्विताः कुगतिं गताः ।

अनर्थेन च सन्तुष्टा बहुग्रन्थार्थचिन्तकाः ॥ ९०॥९० ॥

अकुलवीरं न विन्दन्ति कृतकैर्म्मोहितामनःकृतकैर्मोहितात्मनः ।

गर्व्वितानंगर्वितानां कुतो ज्ञानं ग्रन्थकोटिशतैरपि ॥ ९१॥९१ ॥

खरवद्भवति तद्भारं सर्व्वंसर्वं तस्य निरर्थकम् ।॥

अकुलवीरञ्च देहस्थं यदा पश्यति सर्व्वगम्सर्वगम् ॥ ९२॥९२ ॥

धर्म्माधर्म्मफलंधर्माधर्मफलं नास्ति नोदकं तीर्थसेवना ।

न क्रिया सत्यश्चैवंसत्यशौचं वा कर्मकाण्डे न भावना ॥ ९३॥९३ ॥

न तस्य कर्म्मकर्म्माणिकर्मकर्माणि लोकाचाराणि यानि च ।

चरिताः समयाचारा जनैर्भ्रान्तिविमोहितैः ॥ ९४॥९४ ॥

कृतका बन्धना लोके कल्पिताश्च कुपण्डितैः ॥ ९५॥९५ ॥

सम्।कल्पविकल्पञ्चसंकल्पविकल्पञ्च कलाकर्म्माणिकलाकर्माणि यानि च ।

सिद्धयो विविधा लोके पातालम्पातालं च रसायनम् ॥ ९६॥९६ ॥

सर्व्वेसर्वे ते पाशबद्धाश्चपाशबद्धश्च अधोमार्गप्रदायकाः ॥ ९७॥९७ ॥

यथा मदिरमानन्दं कथितं नैव जायते ॥ ९८॥९८ ॥

तद्वदकुलवीराख्यं स्वसम्।वेद्यनिरोपणम्स्वसंवेद्यनिरोपणम् ।

न जानन्ति नरा मूढाः सारात् सारतरं परम् ॥ ९९॥९९ ॥

चितातीतेचिन्तातीते यदा योगी स योगी योगचिन्तकः ॥ १००॥१०० ॥

विरक्ता वासना यस्य तृप्तात्मतृप्तात्मा च निरामयः ।

तावद् भ्रमन्ति मोहात्मा नानाभावानुबन्धनैः ॥ १०१॥१०१ ॥

मुर्खाणांमूर्खाणां च यथाशास्त्रं कुमारीसुरतिं यथा ॥ १०२॥१०२ ॥

निराकुलं निर्व्विकल्पंनिर्विकल्पं निर्गुणञ्च सुनिर्म्मलम्सुनिर्मलम् ।

घननिविडनिसन्धिस्थावरेघननिविडनि(ः)सन्धिस्थावरे जङ्गमेषु च ।

जले ज्वलने तथा पवने भूम्याकाशे तथैव च ॥ १०५॥१०५ ॥

नतं ज्ञातं येन देहस्थं स मुक्तः सर्व्वबन्धनात्सर्वबन्धनात् ॥ १०६॥१०६ ॥

न यज्ञो नोपवासश्च न चर्य्याचर्या न क्रियोदयः ॥ १०७॥१०७ ॥

न जापो नार्चानग्नीनांनार्चनाग्नीनां न होमो नैव साधनम् ॥ १०८॥१०८ ॥

नियमाश्च न तस्यास्ति क्षेत्रपीठे च सेवनैः ॥ १०९॥१०९ ॥

निरालम्बपदं शान्तं तथातीतं निरञ्जनम् ॥ ११०॥११० ॥

सर्व्वज्ञपरिपूर्णञ्चसर्वज्ञपरिपूर्णञ्च स्वभावेन विलक्ष्यते ।

मायातीतं निरालम्बं व्यापकं सर्व्वतोमुखम्सर्वतोमुखम् ।

स्वदेहे संस्थितं शान्तमकुलवीरं तदुच्च्यतेतदुच्यते ॥ ११२॥११२ ॥

समस्तमेकदाभूतं द्वैताभावविवर्ज्जितम्द्वैताभावविवर्जितम् ।

अकुलवीरं महद्भूतमस्तिनास्तिविवर्ज्जितम्महद्भूतमस्तिनास्तिविवर्जितम् ॥ ११३॥११३ ॥

मनोबुद्धिचित्तस्तचित्ता नैव स्वचेतना ।

न कालकलना चैव न शक्तिश्च न चेन्द्रियः ॥ ११४॥११४ ॥

न रसोऽधिरसस्च्चैवरसोऽधिरसश्चैव कृतकं नैव कारकम् ॥ ११५॥११५ ॥

न च्छाया नातपो वह्निर्न च शीतोष्णववेदनाशीतोष्णवेदना ।

न मनो दृश्यते तत्र नोर्द्ध्वमध्यंनोर्द्धमध्यं च ज्ञायते ।

अक्षोभ्यमचलम्अक्षोभ्यमचलं शान्तमीदृशं तत्त्वनिर्णयम् ॥ ११७॥११७ ॥

तादृशं फलमाप्नोति नात्र कार्य्यविचारणात्कार्यविचारणात् ॥ ११८॥११८ ॥

अगम्यं गम्यते कस्माद् भ्रान्तिज्ञानविहोहिताःभ्रान्तिज्ञानविमोहिताः ॥ ११९॥११९ ॥

न दूरे न निकटे चैव प्रत्यक्षं न परोक्षता ।

न भरितो न रिक्तो वा निपुणो नापि चाधिकः ॥ १२०॥१२० ॥

कृतकैर्म्मोहिताकृतकैर्मोहिता मूढाः कर्म्मकाण्डरतास्तुकर्मकाण्डरतास्तु ये ॥ १२१॥१२१ ॥

अकुलवीरं महद्भूतं यदा पश्यति सर्व्वगम्सर्वगम् ॥ १२२॥१२२ ॥

निस्तरङ्गं निराभासं पदच्छेदविवर्ज्जितम्पदच्छेदविवर्जितम् ॥ १२३।१२३ ॥

अदृश्यं निर्गुणं नित्यं निर्णिरोधञ्च निश्चलम् ॥ १२४॥१२४ ॥

न रेचकं पूरकञ्चैव नरोद्घातञ्च कुम्भकम् ॥ १२५॥१२५ ॥

सबाह्याभ्यन्तरैकत्वं सर्व्वत्रैवसर्वत्रैव व्यवस्थितम् ॥ १२७॥१२७ ॥

समरसानन्द्ररूपेणसमरसानन्दरूपेण एकाकारं चराचरे ।

ये च ज्ञातं स्वदेहस्थमकुलवीरं महद्भूतम् ॥ १२८॥१२८ ॥

यस्याअयस्या वशं स्थितः कश्चित् समरसं रससंस्थितम् ।

स ब्रह्मा स हरिश्चैव स रुद्रञ्चैवेश्वरस्तथारुद्रञ्चै(वे)श्वरस्तथा ॥ १२९॥१२९ ॥

स विशाख्यो मयुराक्षोमयूराक्षो अर्हन्तो बुधमेव च ॥ १३०॥१३० ॥

स्वयं ध्यानं स्वयं ध्याता स्वयं सर्व्वेश्वरोसर्वेश्वरो गुरुः ॥ १३१॥१३१ ॥

सर्व्वज्ञःसर्वज्ञः सर्व्वमासृत्यसर्वमासृत्य सर्व्वतोसर्वतो हितलक्षणः ।

सर्व्वयोगिनीसर्वयोगिनी तत्रस्था सर्व्वेसर्वे सिद्धास्चसिद्धाश्च तत्र वै ॥ १३२॥१३२ ॥

सर्व्वंसर्वं सर्व्वा^र्थकंसर्वार्थकं चैव सर्व्वज्ञानश्चसर्वज्ञानश्च तत्र वै ।

यथासौ महार्थञ्च अकुलवीरमिति स्मृतम् ॥ १३३॥१३३ ॥

शब्दः स्पर्शो रसो रूपं गन्धो वद्याणिपम च (?) ।

सर्वे भीराश्च (?) तत्रैव ये प्रलीनाः प्रलयं गताः ॥ १३४॥१३४ ॥

न ह्ऱ्^दिहृदि नाभिकण्ठे वा वक्त्रे घण्टिकरन्ध्रयोः ॥ १३५॥१३५ ॥

न इडा पिङ्गला चैव सुष्मणसुष्मणा च गमागमैः ।

न नाभिचक्रे कण्ठे च न शिरे बिन्दुके तथा ॥ १३६॥१३६ ॥

न पूरके कुम्भके चैव रेचके च तथा पुनः ॥ १३७॥१३७ ॥

प्रवेशे निर्गमे चैव शिखा ऊर्द्ध्वे न बिन्दुके ॥ १३८॥१३८ ॥

न करैर्न सरैर्मुद्रैः नाकाशोनाकाशे वायुमण्डले ।

न चापे चन्द्रसुर्य्येचन्द्रसूर्ये च भावाभावे समागमे ॥ १३९॥१३९ ॥

अनौपम्यं निरालम्बं पक्षापक्षविवर्ज्जितम्पक्षापक्षविवर्जितम् ।

अज्ञानमलग्रस्तात्मा महामायविमोहिताःमहामायाविमोहिताः ॥ १४०॥१४० ॥

न विदन्ति पदं शान्तं कैवल्यं निश्क्रियंनिष्क्रियं गुरुम् ॥ १४१॥१४१ ॥

संख्यादयस्चसंख्यादयश्च ये केचित् न्यायवैशेषिकास्तथा ।

बौद्धारहन्ताश्च ये केचित् सोमसिद्धान्तदक्षिणाः ॥ १४२॥१४२ ॥

इतिहासपुराणानि भूततत्त्वञ्च गारुडम् ॥ १४३॥१४३ ॥

एते चैव समाः सर्व्वेसर्वे केचित् वाऽपिवा(ऽपि) क्रियान्विताः ।

विकल्पसिद्धिदाः सर्व्वेसर्वे तद्विदुर्न च पण्डिताः ॥ १४४॥१४४ ॥

विकल्पबहलाःविकल्पबहुलाः सर्व्वेसर्वे मिथ्यावादनिरर्थकाः ।

न ते मुच्यन्ति संसारे अकुलवीरविवर्ज्जिताःअकुलवीरविवर्जिताः ॥ १४५॥१४५ ॥

सर्व्वत्रसर्वत्र संस्थितं नित्यं स्थावरे जङ्गमेषु च ॥ १४६॥१४६ ॥

पञ्चभूतात्मकं सर्व्वेसर्वे यत् किञ्चित् सचराचरम् ।

गन्दैःगन्धैः पुष्पैश्च धूपैश्च खानपानादिभक्षणैः ॥ १४८॥१४८ ॥

तर्पयन्ति च ये भक्तास्त्रिविधैस्चैवान्तरात्मनाभक्तास्त्रिविधैश्चैवान्तरात्मना ।

तेऽपि बन्दैःबन्धैः प्रमुच्यन्ति मुक्तिमार्गी न काड्क्षिणःकाङ्क्षिणः ॥ १४९॥१४९ ॥

ब्रहेन्द्रविष्णुरुद्रञ्चब्रह्मेन्द्रविष्णुरुद्रञ्च अरहन्ता बुद्धमेव च ।

विषाख्यो मयूराक्ष ये च ऋषयस्तपोधनाः ॥ १५०॥१५० ॥

देवादिभोदेवादिभ्यो नरेन्द्राश्च ये चान्ये मोक्षकाङ्क्षिणः ।

ते सर्व्वे(सर्वे) मोक्षमिच्छन्ति अकुलवीरन्तु मोक्षदम् ॥ १५१॥१५१ ॥

अथान्यं संप्रवक्ष्यामि भिन्नावस्थां स्वभागःस्वभावगः ।

पूर्वं यदुक्ता सर्व्वेसर्वे अन्वयमार्गे त्वकौलिके ॥ १५२॥१५२ ॥

सर्व्वव्याधिहरश्चैवसर्वव्याधिहरश्चैव न पुनर्भवसंभवः ॥ १५४॥१५४ ॥

सर्व्वतःसर्वतः सर्व्वदासर्वदा शुद्धः सर्व्वतःसर्वतः सर्व्वदासर्वदा प्रभुः ॥ १५५॥१५५ ॥

इति मच्छेन्द्रपादावतारिते कामरूपिस्थाने योगिनीप्रसादाल्लब्धम्योगिनी प्रसादाल्लब्ध(म्) अकुलवीरं समाप्तम् ।॥