"ऋग्वेदः सूक्तं १०.९३" इत्यस्य संस्करणे भेदः

(लघु) Yann १० : replace
No edit summary
पङ्क्तिः ३:
<div class="verse">
<pre>
महि दयावाप्र्थिवीद्यावापृथिवी भूतमुर्वी नारी यह्वी न रोदसीसदंरोदसी सदं नः ।
तेभिर्नः पातं सह्यस एभिर्नः पातंशूषणिपातं शूषणि ॥१॥
यज्ञे-यज्ञेयज्ञेयज्ञे स मर्त्यो देवान सपर्यतिदेवान्सपर्यति
यः सुम्नैर्दीर्घश्रुत्तम आविवासत्येनानआविवासत्येनान् ॥२॥
विश्वेषामिरज्यवो देवानां वार्महः ।
विश्वे हिविश्वमहसोहि विश्वमहसो विश्वे यज्ञेषु यज्ञियाः ॥३॥
ते घा राजानो अम्र्तस्यअमृतस्य मन्द्रा अर्यमा मित्रो वरुणःपरिज्मावरुणः परिज्मा
कद्रुद्रो नृणां स्तुतो मरुतः पूषणो भगः ॥४॥
उत नो नक्तमपां वर्षण्वसूवृषण्वसू सूर्यामासा सदनायसधन्यासदनाय सधन्या
सचा यत्साद्येषामहिर्बुध्नेषु बुध्न्यः ॥५॥
उत नो देवावश्विना शुभस्पती धामभिर्मित्रावरुणा उरुष्यताम् ।
महः स राय एषते.अतिएषतेऽति धन्वेव दुरिता ॥६॥
उत नो रुद्रा चिन मर्ळतामश्विनाचिन्मृळतामश्विना विश्वे देवासो रथस्पतिर्भगः ।
रभुर्वाजऋभुर्वाज रभुक्षणःऋभुक्षणः परिज्मा विश्ववेदसः ॥७॥
ऋभुरृभुक्षा ऋभुर्विधतो मद आ ते हरी जूजुवानस्य वाजिना ।
दुष्टरं यस्य साम चिदृधग्यज्ञो न मानुषः ॥८॥
कर्धीकृधी नो अह्रयो देव सवितः स च सतुषेस्तुषे मघोनाममघोनाम्
सहो नैन्द्रोन इन्द्रो वह्निभिर्न्येषां चर्षणीनां चक्रं रश्मिं नयोयुवेन योयुवे ॥९॥
ऐषु दयावाप्र्थिवीद्यावापृथिवी धातं महदस्मे वीरेषु विश्वचर्षणिश्रवःविश्वचर्षणि श्रवः
पृक्षं वाजस्य सातये पृक्षं रायोत तुर्वणे ॥१०॥
एतं शंसमिन्द्रास्मयुष्ट्वं कूचित्सन्तं सहसावन्नभिष्टये ।
सदा पाह्यभिष्टये मेदतां वेदता वसो ॥११॥
एतं मे स्तोमं तना न सूर्ये द्युतद्यामानं वावृधन्त नृणाम् ।
संवननं नाश्व्यं तष्टेवानपच्युतमतष्टेवानपच्युतम् ॥१२॥
वावर्त येषां राया युक्तैषां हिरण्ययी ।
नेमधिताननेमधिता न पौंस्या वर्थेववृथेव विष्टान्ता ॥१३॥
प्र तद्दुःशीमे पृथवाने वेने प्र रामे वोचमसुरे मघवत्सु ।
ये युक्त्वाय पञ्च शतास्मयु पथा विश्राव्येषामविश्राव्येषाम् ॥१४॥
अधीन नवत्रअधीन्न्वत्र सप्ततिं च सप्त च ।
सद्यो दिदिष्ट तान्वःसद्योतान्वः सद्यो दिदिष्ट पार्थ्यः सद्यो दिदिष्ट मायवः ॥१५॥
 
ते घा राजानो अम्र्तस्य मन्द्रा अर्यमा मित्रो वरुणःपरिज्मा ।
कद रुद्रो नर्णां सतुतो मरुतः पूषणो भगः ॥
उत नो नक्तमपां वर्षण्वसू सूर्यामासा सदनायसधन्या ।
सचा यत साद्येषामहिर्बुध्नेषु बुध्न्यः ॥
उत नो देवावश्विना शुभस पती धामभिर्मित्रावरुणाुरुष्यताम ।
महः स राय एषते.अति धन्वेव दुरिता ॥
 
उत नो रुद्रा चिन मर्ळतामश्विना विश्वे देवासो रथस्पतिर्भगः ।
रभुर्वाज रभुक्षणः परिज्मा विश्ववेदसः ॥
रभुरभुक्षा रभुर्विधतो मद आ ते हरी जूजुवानस्यवाजिना ।
दुष्टरं यस्य साम चिद रधग यज्ञो नमानुषः ॥
कर्धी नो अह्रयो देव सवितः स च सतुषे मघोनाम ।
सहो नैन्द्रो वह्निभिर्न्येषां चर्षणीनां चक्रं रश्मिं नयोयुवे ॥
 
ऐषु दयावाप्र्थिवी धातं महदस्मे वीरेषु विश्वचर्षणिश्रवः ।
पर्क्षं वाजस्य सातये पर्क्षं रायोततुर्वणे ॥
एतं शंसमिन्द्रास्मयुष टवं कूचित सन्तं सहसावन्नभिष्टये सदा पाह्यभिष्टये ।
मेदतां वेदता वसो ॥
एतं मे सतोमं तना न सूर्ये दयुतद्यामानं वाव्र्धन्तन्र्णाम ।
संवननं नाश्व्यं तष्टेवानपच्युतम ॥
 
वावर्त येषां राया युक्तैषां हिरण्ययी ।
नेमधितान पौंस्या वर्थेव विष्टान्ता ॥
पर तद दुःशीमे पर्थवाने वेने पर रामे वोचमसुरेमघवत्सु ।
ये युक्त्वाय पञ्च शतास्मयु पथा विश्राव्येषाम ॥
अधीन नवत्र सप्ततिं च सप्त च ।
सद्यो दिदिष्ट तान्वःसद्यो दिदिष्ट पार्थ्यः सद्यो दिदिष्ट मायवः ॥
</pre>
</div>
"https://sa.wikisource.org/wiki/ऋग्वेदः_सूक्तं_१०.९३" इत्यस्माद् प्रतिप्राप्तम्