"पृष्ठम्:काव्यमाला (बृहत्कथामञ्जरी).pdf/४९३" इत्यस्य संस्करणे भेदः
→अपरिष्कृतम्: <poem> ततो रूपशिखाभिख्या पितरं सा व्यजिज्ञपत् । दृ... नवीन पृष्ठं निर्मीत अस्ती |
|||
| पुटस्थितिः | पुटस्थितिः | ||
| - | + | परिष्कृतम् | |
| पुटाग्रः(अव्यचितम्) : | पुटाग्रः(अव्यचितम्) : | ||
| पङ्क्तिः १: | पङ्क्तिः १: | ||
{{rh|left=१४. रत्नप्रभायाम्-रूपशिखाख्यायिका ।|center= |
{{rh|left=१४. रत्नप्रभायाम्-रूपशिखाख्यायिका ।|center= बृहत्कथामञ्जरी |right=४९३}} |
||
| पुटाङ्गम् (उपयोगार्थम्) : | पुटाङ्गम् (उपयोगार्थम्) : | ||
| पङ्क्तिः १: | पङ्क्तिः १: | ||
<poem> |
<poem> |
||
ततो रूपशिखाभिख्या पितरं सा व्यजिज्ञपत् । |
ततो रूपशिखाभिख्या पितरं सा व्यजिज्ञपत् । |
||
दृष्टो मया समुचितो |
दृष्टो मया समुचितो वरस्तस्मै प्रयच्छ माम् ॥ २९६ ॥ |
||
इति पुत्रीवचः श्रुत्वा तं च दृष्ट्वा तथेति सः । |
इति पुत्रीवचः श्रुत्वा तं च दृष्ट्वा तथेति सः । |
||
सुतामग्निशिखः प्राह तद्वञ्चनसमुद्यतः ॥ २९७ ॥ |
सुतामग्निशिखः प्राह तद्वञ्चनसमुद्यतः ॥ २९७ ॥ |
||
राजपुत्रं समवदत्वैरं रूपशिखा ततः । |
राजपुत्रं समवदत्वैरं रूपशिखा ततः । |
||
भगिन्यो मम पञ्चाशत्सन्ति तुल्या विधाय ताः ॥ २९८ ॥ |
भगिन्यो मम पञ्चाशत्सन्ति तुल्या विधाय ताः ॥ २९८ ॥ |
||
त्वां ततो वक्ष्यति ज्ञात्वा गृहाण दयितामिति । |
|||
मुक्तावल्यो गले सन्ति |
मुक्तावल्यो गले सन्ति सर्वासामेव किं त्वहम् ॥ २९९ ।। |
||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
त्वं संक्षिपेति च पुनस्त्वां वक्ष्यति सुलोचनः । |
त्वं संक्षिपेति च पुनस्त्वां वक्ष्यति सुलोचनः । |
||
प्रेयिष्यति धोरस्य |
प्रेयिष्यति धोरस्य भ्रातुर्धूमशिखस्य च । |
||
गृहं निमन्त्रणाय त्वां मृषा वैवाहकोत्सवे ।। ३०२ ॥ |
गृहं निमन्त्रणाय त्वां मृषा वैवाहकोत्सवे ।। ३०२ ॥ |
||
इत्येतास्त्वविनाशाय मायातातेन कल्पिताः । |
इत्येतास्त्वविनाशाय मायातातेन कल्पिताः । |
||
मद्विद्र्यारक्षिताः सर्वास्तव धैर्यमहोदधे ॥ ३०३ ॥ |
|||
इति प्रियावचः श्रुत्वा |
इति प्रियावचः श्रुत्वा सर्वः शृङ्गभुजोऽभ्यधात् । |
||
यथोक्तं रूपशिखया तेन रक्षः स्मयं ययौ ॥ ३०४ ॥ |
|||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
हेमकाण्डं ततः प्राप निजवल्लभयार्पितम् । |
हेमकाण्डं ततः प्राप निजवल्लभयार्पितम् । |
||
भ्रातृभिर्यत्कृते दूर द्वेषायुक्त्या विवासितः ।। ३०६ ॥ |
|||
कदाचिदय सोत्कण्ठः पितुर्मातुश्च दर्शने। |
कदाचिदय सोत्कण्ठः पितुर्मातुश्च दर्शने। |
||
वयो शृङ्गभुजः कान्तां समादाय तुरङ्गमैः ॥ ३०७ ॥ |
|||
Rets |
|||
</poem> |
</poem> |
||