"ऋग्वेदः सूक्तं १.८९" इत्यस्य संस्करणे भेदः

आ नो भद्राः करतवोक्रतवो कष्यन्तुयन्तु विश्वतो.अदब्धासोविश्वतोऽदब्धासो अपरीतास उद्भिदः ।

देवा नो यथा सदमिद वर्धेसदमिद्वृधे असन्नप्रायुवो रक्षितारो दिवे-दिवे ॥दिवेदिवे ॥१॥

देवानां भद्रा सुमतिर्र्जूयतांसुमतिरृजूयतां देवानां रातिरभि नोनिनो वर्ततामनि ।वर्तताम् ।

देवानां सख्यमुप सेदिमा वयं देवा न आयुः परप्र तिरन्तु जीवसे ॥ ॥२॥

तान पूर्वयातान्पूर्वया निविदा हूमहे वयं भगं मित्रमदितिं दक्षमस्रिधमदक्षमस्रिधम् ।

अर्यमणं वरुणं सोममश्विना सरस्वतीनःसरस्वती नः सुभगा मयस करत ॥मयस्करत् ॥३॥

तन नोतन्नो वातो मयोभु वातु भेषजं तनतन्माता माता पर्थिवीपृथिवी तत्पिता दयौःद्यौः ।

तद गरावाणःतद्ग्रावाणः सोमसुतो मयोभुवस्तदश्विना शर्णुतंशृणुतं धिष्ण्या युवम ॥युवम् ॥४॥

तमीशानं जगतस्तस्थुषस पतिंजगतस्तस्थुषस्पतिं धियंजिन्वमवसे हूमहे वयमवयम् ।

पूषा नो यथा वेदसामसद वर्धेवेदसामसद्वृधे रक्षिता पायुरदब्धः सवस्तये ॥स्वस्तये ॥५॥

सवस्तिस्वस्ति न इन्द्रो वर्द्धश्रवाःवृद्धश्रवाः सवस्तिस्वस्ति नः पुषापूषा विश्ववेदाः ।

सवस्तिस्वस्ति नस्तार्क्ष्यो अरिष्टनेमिः सवस्तिस्वस्ति नो बर्हस्पतिर्दधातु ॥बृहस्पतिर्दधातु ॥६॥

पर्षदश्वापृषदश्वा मरुतः पर्श्निमातरःपृश्निमातरः शुभंयावानो विदथेषुजग्मयःविदथेषु ।जग्मयः ।

अग्निजिह्वा मनवः सूरचक्षसो विश्वे नो देवा अवसा गमन्निह ॥ ॥७॥

भद्रं कर्णेभिः शर्णुयामशृणुयाम देवा भद्रं पश्येमाक्षभिर्यजत्राः ।

शतमिन नुशतमिन्नु शरदो अन्ति देवा यत्रा नश्चक्रा जरसं तनूनामतनूनाम् ।

पुत्रासो यत्र पितरो भवन्ति मा नो मध्या रीरिषतायुर्गन्तोः ॥ ॥९॥

अदितिर्द्यौरदितिरन्तरिक्षमदितिर्माता स पिता स पुत्रः ।

विश्वे देवा अदितिः पञ्च जना अदितिर्जातमदितिर्जनित्वमअदितिर्जातमदितिर्जनित्वम् ॥॥१०॥