"ऋग्वेदः सूक्तं १.१६२" इत्यस्य संस्करणे भेदः

यद वाजिनो देवजतस्य सप्तेः परवक्ष्यामो विदथे वीर्याणि ॥

सुप्रनजो मेम्यद विश्वरूप इन्द्रापूष्णोः परियमप्येति पाथः ॥

अभिप्रियं यत पुरोळाशमर्वता तवष्टेदेनं सौश्रवसाय जिन्वति ॥

अत्रा पूष्णः परथमो भाग एति यज्ञं देवेभ्यः परतिवेदयन्नजः ॥

तेन यज्ञेन सवरंक्र्तेन सविष्टेन वक्षणा आप्र्णध्वम ॥

ये चार्वते पचनं सम्भरन्त्युतो तेषामभिगूर्तिर्न इन्वतु ॥

अन्वेनं विप्रा रषयो मदन्ति देवानां पुष्टे चक्र्मा सुबन्धुम ॥

यद वा घास्य परभ्र्तमास्ये तर्णं सर्वा ता ते अपि देवेष्वस्तु ॥

यद धस्तयोः शमितुर्यन नखेषु सर्वा ता ते अपि देवेष्वस्तु ॥

सुक्र्ता तच्छमितारः कर्ण्वन्तूत मेधं शर्तपाकं पचन्तु ॥

मा तद भूम्यामा शरिषन मा तर्णेषु देवेभ्यस्तदुशद्भ्यो रातमस्तु ॥

ये चार्वतो मांसभिक्षामुपासत उतो तेषामभिगूर्तिर्न इन्वतु ॥

ऊष्मण्यापिधाना चरूणामङकाः सूनाःपरि भूषन्त्यश्वम ॥

यच्च पपौ यच्च घासिं जघास सर्वा ता ते अपि देवेष्वस्तु ॥

इष्टं वीतमभिगूर्तं वषट्क्र्तं तं देवासः परति गर्भ्णन्त्यश्वम ॥

सन्दानमर्वन्तं पड्बीशं परिया देवेष्वा यामयन्ति ॥

सरुचेव ता हविषो अध्वरेषु सर्वा ता ते बरह्मणासूदयामि ॥

अछिद्रा गात्रा वयुना कर्णोत परुष-परुरनुघुष्य वि शस्त ॥

या ते गात्राणां रतुथा कर्णोमि ता-ता पिण्डनां पर जुहोम्यग्नौ ॥

मा ते गर्ध्नुरविशस्तातिहाय छिद्रा गात्रण्यसिना मिथू कः ॥

हरी ते युञ्जा पर्षती अभूतामुपास्थाद वाजी धुरि रासभस्य ॥

अनागास्त्वं नो अदितिः कर्णोतु कषत्रं नो अश्वो वनतां हविष्मान ॥