"ऋग्वेदः सूक्तं १.१६३" इत्यस्य संस्करणे भेदः

शयेनस्य पक्षा हरिणस्य बाहू उपस्तुत्यं महि जातं ते अर्वन ॥

गन्धर्वो अस्य रशनामग्र्भ्णात सूरादश्वं वसवो निरतष्ट ॥

असि सोमेन समया विप्र्क्त आहुस्ते तरीणि दिवि बन्धनानि ॥

उतेव मे वरुणश्चन्त्स्यर्वन यत्रा त आहुः परमं जनित्रम ॥

अत्रा ते भद्रा रशना अपश्यं रतस्य या अभिरक्षन्तिगोपाः ॥

शिरो अपश्यं पथिभिः सुगेभिररेणुभिर्जेहमानं पतत्रि ॥

यदा ते मर्तो अनु भोगमानळ आदिद गरसिष्ठ ओषधीरजीगः ॥

अनु वरातासस्तव सख्यमीयुरनु देवा ममिरे वीर्यं ते ॥

देवा इदस्य हविरद्यमायन यो अर्वन्तं परथमो अध्यतिष्ठत ॥

हंसा इव शरेणिशो यतन्ते यदाक्षिषुर्दिव्यमज्ममश्वाः ॥

तव शर्ङगाणि विष्ठिता पुरुत्रारण्येषु जर्भुराणा चरन्ति ॥

अजः पुरो नीयते नाभिरस्यानु पश्चात कवयो यन्तिरेभाः ॥

अद्या देवाञ जुष्टतमो हि गम्या अथा शास्ते दाशुषे वार्याणि ॥