<div class="verse">
<pre>
तन नुतन्नु वोचाम रभसाय जन्मने पूर्वं महित्वं वर्षभस्यकेतवेवृषभस्य केतवे ।
ऐधेव यामन मरुतस्तुविष्वणोयामन्मरुतस्तुविष्वणो युधेव शक्रास्तविषाणि कर्तन ॥ ॥१॥
नित्यं न सूनुं मधु बिभ्रत उप करीळन्तिक्रीळन्ति करीळाक्रीळा विदथेषु घर्ष्वयःघृष्वयः ।
नक्षन्ति रुद्रा अवसा नमस्विनं न मर्धन्ति सवतवसोस्वतवसो हविष्क्र्तम ॥हविष्कृतम् ॥२॥
यस्मा ऊमासो अम्र्ताअमृता अरासत रायस पोषंरायस्पोषं च हविषा ददाशुषे ।
उक्षन्त्यस्मै मरुतो हिता इव पुरू रजांसि पयसा मयोभुवः ॥ ॥३॥
आ ये रजांसि तविषीभिरव्यत परप्र व एवासः सवयतासोध्रजनस्वयतासो ।अध्रजन् ।
भयन्ते विश्वा भुवनानि हर्म्या चित्रो वो यामःप्रयतास्वयामः रष्टिषु ॥प्रयतास्वृष्टिषु ॥४॥
यत्त्वेषयामा नदयन्त पर्वतान्दिवो वा पृष्ठं नर्या अचुच्यवुः ।
यत तवेषयामा नदयन्त पर्वतान दिवो वा पर्ष्ठं नर्याचुच्यवुः ।
विश्वो वो अज्मन भयतेअज्मन्भयते वनस्पती रथीयन्तीवप्ररथीयन्तीव प्र जिहीत ओषधिः ॥ ॥५॥
यूयं न उग्रा मरुतः सुचेतुनारिष्टग्रामाः सुमतिं पिपर्तन ।
यत्रा वो दिद्युददिद्युद्रदति रदति करिविर्दतीक्रिविर्दती रिणाति पश्वः सुधितेव बर्हणा ॥ ॥६॥
परप्र सकम्भदेष्णास्कम्भदेष्णा अनवभ्रराधसो.अलात्र्णासोअनवभ्रराधसोऽलातृणासो विदथेषु सुष्टुताः ।
अर्चन्त्यर्कं मदिरस्य पीतये विदुर्वीरस्य परथमानिप्रथमानि पौंस्या ॥ ॥७॥
शतभुजिभिस्तमभिह्रुतेरघात पूर्भीशतभुजिभिस्तमभिह्रुतेरघात्पूर्भी रक्षता मरुतो यमावत ।
जनं यमुग्रास्तवसो विरप्शिनः पाथना शंसात तनयस्यशंसात्तनयस्य पुष्टिषु ॥ ॥८॥
विश्वानि भद्रा मरुतो रथेषु वो मिथस्प्र्ध्येवमिथस्पृध्येव तविषाण्याहिता ।
अंसेष्वा वः परपथेषुप्रपथेषु खादयो.अक्षोखादयोऽक्षो वश्चक्रा समया वि वाव्र्ते ॥वावृते ॥९॥
भूरीणि भद्रा नर्येषु बाहुषु वक्षस्सु रुक्मा रभसासो अञ्जयः ।
अंसेष्वेताः पविषु कषुराक्षुरा अधि वयो न पक्षानपक्षान्व्यनु वयनु शरियोश्रियो धिरे ॥ ॥१०॥
महान्तो मह्ना विभ्वो विभूतयो दूरेद्र्शोदूरेदृशो ये दिव्या इव सत्र्भिःस्तृभिः ।
मन्द्राः सुजिह्वाः सवरितारस्वरितार आसभिः सम्मिश्ला इन्द्रे मरुतः परिष्टुभः ॥ ॥११॥
तद वःतद्वः सुजाता मरुतो महित्वनं दीर्घं वो दात्रमदितेरिव वरतमव्रतम् ।
इन्द्रश्चन तयजसात्यजसा वि हरुणातिह्रुणाति तज्जनाय यस्मै सुक्र्तेसुकृते अराध्वम ॥अराध्वम् ॥१२॥
तद वोतद्वो जामित्वं मरुतः परे युगे पुरू यच्छंसमम्र्तासावतयच्छंसममृतास आवत ।
अया धिया मनवे शरुष्टिमाव्याश्रुष्टिमाव्या साकं नरो दंसनैरा चिकित्रिरे ॥ ॥१३॥
येन दीर्घं मरुतः शूशवाम युष्माकेन परीणसा तुरासः ।
आ यत्ततनन्वृजने जनास एभिर्यज्ञेभिस्तदभीष्टिमश्याम् ॥१४॥
आ यत ततनन वर्जने जनास एभिर्यज्ञेभिस्तदभीष्टिमश्याम ॥
एष व स्तोमो मरुत इयं गीर्मान्दार्यस्य मान्यस्य कारोः ।
एष व सतोमो ... ॥
एषा यासीष्ट तन्वे वयां विद्यामेषं वृजनं जीरदानुम् ॥१५॥
</pre>
</div>
|