Content deleted Content added
|
|
<div class="verse">
<pre>
यदयद्ध ध सयास्या त इन्द्र शरुष्टिरस्तिश्रुष्टिरस्ति यया बभूथ जरित्र्भ्यजरितृभ्य ऊती ।
मा नः कामं महयन्तमा धग विश्वाधग्विश्वा ते अश्याम्पर्यापअश्यां पर्याप आयोः ॥ ॥१॥
न घा राजेन्द्र आ दभन नोदभन्नो या नु सवसारास्वसारा कर्णवन्तकृणवन्त योनौ ।
आपश्चिदस्मै सुतुका अवेषन गमन नअवेषन्गमन्न इन्द्रः सख्या वयश्च ॥ ॥२॥
जेता नर्भिरिन्द्रःनृभिरिन्द्रः पर्त्सुपृत्सु शूरः शरोताश्रोता हवं नाधमानस्य कारोः ।
परभर्ताप्रभर्ता रथं दाशुष उपकउपाक उद्यन्तउद्यन्ता गिरो यदि च तमनात्मना भूत ॥भूत् ॥३॥
एवा नर्भिरिन्द्रःनृभिरिन्द्रः सुश्रवस्या परखादःप्रखादः पर्क्षोपृक्षो अभि मित्रिणो भूतभूत् ।
समर्य इष सतवतेस्तवते विवाचि सत्राकरो यजमानस्यशंसःयजमानस्य ॥शंसः ॥४॥
तवयात्वया वयं मघवन्निन्द्र शत्रुनभिशत्रूनभि षयमष्याम महतो मन्यमनानमन्यमानान् ।
त्वं त्राता त्वमु नो वृधे भूर्विद्यामेषं वृजनं जीरदानुम् ॥५॥
तवं तराता तवमु नो वर्धे भुर्वि... ॥
</pre>
</div>
|