"ऋग्वेदः सूक्तं ३.१४" इत्यस्य संस्करणे भेदः

आ होता मन्द्रो विदथान्यस्थात सत्योविदथान्यस्थात्सत्यो यज्वा कवितमः सवेधाःस वेधाः ।

विद्युद्रथः सहसस पुत्रोसहसस्पुत्रो अग्निः शोचिष्केशः पर्थिव्यांपृथिव्यां पाजो अश्रेत ॥अश्रेत् ॥१॥

अयामि ते नमौक्तिंनमउक्तिं जुषस्व रतावस्तुभ्यंऋतावस्तुभ्यं चेतते सहस्वः ।

विद्वानाविद्वाँ आ वक्षि विदुषो नि षत्सि मध्य आ बर्हिरूतये यजत्र ॥ ॥२॥

दरवतांद्रवतां त उषसा वाजयन्ती अग्ने वातस्य पथ्याभिरछपथ्याभिरच्छ ।

यत सीमञ्जन्तियत्सीमञ्जन्ति पूर्व्यं हविर्भिरा वन्धुरेव तस्थतुर्दुरोणे ॥ ॥३॥

मित्रश्च तुभ्यं वरुणः सहस्वो.अग्नेसहस्वोऽग्ने विश्वे मरुतः सुम्नमर्चनसुम्नमर्चन् ।

यच्छोचिषा सहसस पुत्रसहसस्पुत्र तिष्ठा अभि कषितीः परथयन सूर्योक्षितीः नॄनप्रथयन्सूर्यो ॥नॄन् ॥४॥

वयं ते अद्य ररिमा हि काममुत्तानहस्ता नमसोपसद्य ।

यजिष्ठेन मनसा यक्षि देवानस्रेधता मन्मना विप्रो अग्ने ॥ ॥५॥

तवद धित्वद्धि पुत्र सहसो वि पूर्वीर्देवस्य यन्त्यूतयो वि वाजाः ।

तवंत्वं देहि सहस्रिणं रयिं नो.अद्रोघेणनोऽद्रोघेण वचसा सत्यमग्ने ॥ ॥६॥

तुभ्यं दक्ष कविक्रतो यानीमा देव मर्तासो अध्वरे अकर्म ।

तवंत्वं विश्वस्य सुरथस्य बोधि सर्वं तदग्ने अम्र्तअमृत सवदेहस्वदेह ॥॥७॥