"रामायणम्/बालकाण्डम्/सर्गः ८" इत्यस्य संस्करणे भेदः
Content deleted Content added
No edit summary |
|||
पङ्क्तिः १०:
{{रामायणम्/बालकाण्डम्}}
<poem>
'''श्रीमद्वाल्मीकियरामायणे बालकाण्डे अष्टमः सर्गः ॥१-८॥'''
तस्य च एवम् प्रभावस्य धर्मज्ञस्य महात्मनः ।
सुतार्थम् तप्य मानस्य न असीत् वंशकरः सुतः ॥१-८-१॥
चिन्तयानस्य तस्य एवम् बुद्धिः आसीन् महात्मनः ।
सुतार्थम् वाजिमेधेन किम् अर्थम् न यजामि अहम् ॥१-८-२॥
स निश्चिताम् मतिम् कृत्वा यष्टव्यम् इति बुद्धिमान् ।
मंत्रिभिः सह धर्मात्मा सर्वैः अपि कृत आत्मभिः ॥१-८-३॥
ततोऽब्रवीत् महातेजाः सुमंत्रम् मंत्रि सत्तमम् ।<BR>▼
ततः सुमंत्रः त्वरितम् गत्वा त्वरित विक्रमः ।<BR>▼
सुयज्ञम् वामदेवम् च जाबालिम् अथ काश्यपम् ।<BR>▼
पुरोहितम् वशिष्ठम् च ये च अपि अन्ये द्विजोत्तमाः ॥१-८-६॥<BR><BR>▼
सम् आनयत् स तान् सर्वान् समस्तान् वेद पारगान् ॥१-८-५॥
तान् पूजयित्वा धर्मात्मा राजा दशरथः तदा ।<BR>
इदम् धर्म अर्थ सहितम् श्लक्ष्णम् वचनम् अब्रवीत् ॥१-८-७॥
मम लालस्य मानस्य सुतार्थम् नास्ति वै सुखम् ।
तदर्थम् हयमेधेन यक्ष्ह्यामि इति मतिर् मम ॥१-८-८॥
तत् अहम् यष्टुम् इच्छमि शास्त्र दृष्टेन कर्मणा ।
कथम् प्राप्स्यामि अहम् कामम् बुद्धिः अत्र विचिन्त्यताम् ॥१-८-९॥
ततः साधु इति तद्वाक्यम् ब्राह्मणाः प्रत्यपूजयन् ।
वशिष्ठ प्रमुखाः सर्वे पार्थिवस्य मुखेरितम् ॥१-८-१०॥
ऊचुः च परम प्रीताः सर्वे दशरथम् वचः ।
संभाराः संभ्रियंताम् ते तुरगः च विमुच्यताम् ॥१-८-११॥
सरय्वाः च उत्तरे तीरे यज्ञ भूमिर् विधीयताम् ।
सर्वथा प्राप्स्यसे पुत्रान् अभिप्रेतान् च पार्थिव ॥१-८-१२॥
यस्य ते धर्मिकी बुद्धिः इयम् पुत्रार्थम् आगता ।<BR><BR>▼
ततः तुष्टोऽभवत् राजा श्रुत्वा तद् द्विज भाषितम् ॥१-८-१३॥
अमात्यान् अब्रवीत् राजा हर्ष पर्याकुल लोचन ।<BR>▼
संभाराः संभ्रियंताम् मे गुरूणाम् वचनात् इह ॥१-८-१४॥<BR><BR>▼
समर्थ अधिष्ठितः च अश्वः सः उपाध्यायो विमुच्यताम् ।<BR>▼
सरय्वाः च उत्तरे तीरे यज्ञ भूमिर् विधीयताम् ॥१-८-१५॥<BR><BR>▼
शान्तयः च अपि वर्धन्ताम् यथा कल्पम् यथा विधि ।<BR>▼
शक्यः प्राप्तुम् अयम् यज्ञः सर्वेण अपि महीक्षिता ॥१-८-१६॥<BR>▼
न अपराथो भवेत् कष्टो यदि अस्मिन् क्रतु सत्तमे ।<BR><BR>▼
च्छिद्रम् हि मृगयन्ते स्म विद्वांसो ब्रह्म राक्षसाः ॥१-८-१७॥<BR>▼
विधि हीनस्य यज्ञस्य सद्यः कर्ता विनश्यति ।<BR><BR>▼
तद्यथा विधि पूर्वम् मे क्रतुरेष समाप्यते ॥१-८-१८॥<BR>▼
तथा विधानम् क्रियताम् समर्थाः साधनेषु इति ।<BR><BR>▼
तथा इति च अब्रुवन् सर्वे मंत्रिणः प्रतिपूजिता ॥१-८-१९॥<BR>▼
पार्थिवेन्द्रस्य तद् वाक्यम् यथा पूर्वम् निशम्य ते ।<BR><BR>▼
तथा द्विजाः ते धर्मज्ञा वर्थयतो नृपोत्तमम् ॥१-८-२०॥<BR>▼
अनुज्ञाताः ततः सर्वे पुनर् जग्मुर् यथा आगतम् ।<BR><BR>▼
ऋत्विग्भिः उपसंदिष्टो यथावत् क्रतुर् आप्यताम् ।<BR><BR>▼
इति उक्त्वा नृप शार्दूलः सचिवान् समुपस्थितान् ॥१-८-२२॥<BR>▼
विसर्जयित्वा
ततः स गत्वा ताः पत्नीर् नरेन्द्रो हृदयंगमाः ॥१-८-२३॥<BR>▼
उवाच दीक्षाम् विशत यक्षेऽहम् सुत कारणात् ।<BR><BR>▼
विसर्जयित्वा स्वम् वेश्म प्रविवेश महामतिः ।
तासाम् तेन अति कान्तेन वचनेन सुवर्चसाम् ।<BR>▼
मुख पद्मान् अशोभन्त पद्मानीव हिमात्यये ॥१-८-२४॥<BR><BR>▼
</poem>
[[fr:Râmâyana (trad. Roussel)/Bâlakânda/VIII]]
▲'''इति वाल्मीकि रामायणे आदि काव्ये बालकाण्डे अष्टमः सर्गः ॥१-८॥'''<BR><BR>
| |||