|
<div class="verse">
<pre>
वैश्वानराय मीळ्हुषे सजोषाः कथा दाशेमाग्नये बर्हद भाःबृहद्भाः ।
अनूनेन बर्हताबृहता वक्षथेनोप सतभायद उपमिन नस्तभायदुपमिन्न रोधः ॥ ॥१॥
मा निन्दत य इमामइमां मह्यं रातिं देवो ददौ मर्त्याय सवधावानस्वधावान् ।
पाकाय गर्त्सोगृत्सो अम्र्तोअमृतो विचेता वैश्वानरो नर्तमोनृतमो यह्वो अग्निः ॥ ॥२॥
साम दविबर्हाद्विबर्हा महि तिग्मभ्र्ष्टिःतिग्मभृष्टिः सहस्ररेता वर्षभस तुविष्मानवृषभस्तुविष्मान् ।
पदं न गोरपगूळ्हं विविद्वानग्निर्मह्यं प्रेदु वोचन्मनीषाम् ॥३॥
पदं न गोर अपगूळ्हं विविद्वान अग्निर मह्यम परेद उ वोचन मनीषाम ॥
परप्र तांताँ अग्निर बभसत तिग्मजम्भस तपिष्ठेनअग्निर्बभसत्तिग्मजम्भस्तपिष्ठेन शोचिषा यः सुराधाः ।
परप्र ये मिनन्ति वरुणस्य धाम परियाप्रिया मित्रस्य चेततो धरुवाणि ॥ध्रुवाणि ॥४॥
अभ्रातरो न योषणो वयन्तःव्यन्तः पतिरिपो न जनयो दुरेवाः ।
पापासः सन्तो अन्र्ताअनृता असत्या इदमइदं पदमपदमजनता अजनता गभीरम ॥गभीरम् ॥५॥
इदमइदं मे अग्ने कियते पावकामिनते गुरुमगुरुं भारं न मन्म ।
बर्हदबृहद्दधाथ दधाथ धर्षताधृषता गभीरं यह्वमयह्वं पर्ष्ठमपृष्ठं परयसाप्रयसा सप्तधातु ॥ ॥६॥
तम इन नव एवतमिन्न्वेव समना समानमसमानमभि अभि करत्वाक्रत्वा पुनती धीतिर अश्याःधीतिरश्याः ।
ससस्य चर्मन्न अधिचर्मन्नधि चारु पर्श्नेर अग्रेपृश्नेरग्रे रुप आरुपितं जबारु ॥ ॥७॥
प्रवाच्यं वचसः किं मे अस्य गुहा हितमुप निणिग्वदन्ति ।
यदुस्रियाणामप वारिव व्रन्पाति प्रियं रुपो अग्रं पदं वेः ॥८॥
इदमु त्यन्महि महामनीकं यदुस्रिया सचत पूर्व्यं गौः ।
रतस्यऋतस्य पदे अधि दीद्यानं गुहा रघुष्यद रघुयद विवेद ॥रघुष्यद्रघुयद्विवेद ॥९॥▼अध दयुतानःद्युतानः पित्रोः सचासामनुत गुह्यं चारु पर्श्नेःपृश्नेः । ▼मातुष पदेमातुष्पदे परमे अन्ति षद गोर वर्ष्णःषद्गोर्वृष्णः शोचिषः परयतस्यप्रयतस्य जिह्वा ॥ ॥१०॥▼ऋतं वोचे नमसा पृच्छ्यमानस्तवाशसा जातवेदो यदीदम् ।
त्वमस्य क्षयसि यद्ध विश्वं दिवि यदु द्रविणं यत्पृथिव्याम् ॥११॥
किं नो अस्य दरविणंद्रविणं कद धकद्ध रत्नं वि नो वोचो जातवेदश चिकित्वानजातवेदश्चिकित्वान् । ▼गुहाध्वनः परमं यन नोयन्नो अस्य रेकु पदं न निदाना अगन्म ॥ ॥१२॥▼का मर्यादा वयुना कदकद्ध ध वामम अछावाममच्छा गमेम रघवो न वाजमवाजम् । ▼कदा नो देवीर अम्र्तस्यदेवीरमृतस्य पत्नीः सूरो वर्णेन ततनन्न उषासः ॥ततनन्नुषासः ॥१३॥▼अनिरेण वचसा फल्ग्वेन परतीत्येनप्रतीत्येन कर्धुनात्र्पासःकृधुनातृपासः । ▼अधा ते अग्ने किमिहा वदन्त्यनायुधास आसता सचन्ताम् ॥१४॥
अस्य शरियेश्रिये समिधानस्य वर्ष्णोवृष्णो वसोर अनीकंवसोरनीकं दम आ रुरोच । ▼रुशद्वसानः सुदृशीकरूपः क्षितिर्न राया पुरुवारो अद्यौत् ॥१५॥
परवाच्यं वचसः किम मे अस्य गुहा हितम उप निणिग वदन्ति ।
यद उस्रियाणाम अप वार इव वरन पाति परियं रुपो अग्रम पदं वेः ॥
इदम उ तयन महि महाम अनीकं यद उस्रिया सचत पूर्व्यं गौः ।
▲रतस्य पदे अधि दीद्यानं गुहा रघुष्यद रघुयद विवेद ॥
▲अध दयुतानः पित्रोः सचासामनुत गुह्यं चारु पर्श्नेः ।
▲मातुष पदे परमे अन्ति षद गोर वर्ष्णः शोचिषः परयतस्य जिह्वा ॥
रतं वोचे नमसा पर्छ्यमानस तवाशसा जातवेदो यदीदम ।
तवम अस्य कषयसि यद ध विश्वं दिवि यद उ दरविणं यत पर्थिव्याम ॥
▲किं नो अस्य दरविणं कद ध रत्नं वि नो वोचो जातवेदश चिकित्वान ।
▲गुहाध्वनः परमं यन नो अस्य रेकु पदं न निदाना अगन्म ॥
▲का मर्यादा वयुना कद ध वामम अछा गमेम रघवो न वाजम ।
▲कदा नो देवीर अम्र्तस्य पत्नीः सूरो वर्णेन ततनन्न उषासः ॥
▲अनिरेण वचसा फल्ग्वेन परतीत्येन कर्धुनात्र्पासः ।
अधा ते अग्ने किम इहा वदन्त्य अनायुधास आसता सचन्ताम ॥
▲अस्य शरिये समिधानस्य वर्ष्णो वसोर अनीकं दम आ रुरोच ।
रुशद वसानः सुद्र्शीकरूपः कषितिर न राया पुरुवारो अद्यौत ॥
</pre>
</div>
| 