|
<div class="verse">
<pre>
यन नयन्न इन्द्रो जुजुषे यच चयच्च वष्टि तनतन्नो नोमहान्करति महानशुष्म्या करति शुष्म्य आ चितचित् ।
बरह्मब्रह्म सतोममस्तोमं मघवा सोमम उक्थासोममुक्था यो अश्मानं शवसा बिभ्रद एति ॥बिभ्रदेति ॥१॥
वृषा वृषन्धिं चतुरश्रिमस्यन्नुग्रो बाहुभ्यां नृतमः शचीवान् ।
वर्षा वर्षन्धिं चतुरश्रिम अस्यन्न उग्रो बाहुभ्यां नर्तमः शचीवान ।
शरियेश्रिये परुष्णीम उषमाणपरुष्णीमुषमाण ऊर्णां यस्याः पर्वाणि सख्याय विव्ये ॥ ॥२॥
यो देवो देवतमो जायमानो महो वाजेभिर महद्भिश चवाजेभिर्महद्भिश्च शुष्मैः ।
दधानो वज्रं बाह्वोरुशन्तं द्याममेन रेजयत्प्र भूम ॥३॥
दधानो वज्रम बाह्वोर उशन्तं दयाम अमेन रेजयत पर भूम ॥
विश्वा रोधांसि प्रवतश्च पूर्वीर्द्यौरृष्वाज्जनिमन्रेजत क्षाः ।
विश्वा रोधांसि परवतश च पूर्वीर दयौर रष्वाज जनिमन रेजत कषाः ।
आ मातरा भरति शुष्म्यशुष्म्या आ गोर नर्वत परिज्मन नोनुवन्तगोर्नृवत्परिज्मन्नोनुवन्त वाताः ॥ ॥४॥
ता तू त इन्द्र महतो महानि विश्वेष्वविश्वेष्वित्सवनेषु इत सवनेषु परवाच्याप्रवाच्या ।
यचयच्छूर छूरधृष्णो धर्ष्णोधृषता धर्षता दध्र्ष्वान अहिंदधृष्वानहिं वज्रेण शवसाविवेषीः ॥ ॥५॥
ता तू ते सत्या तुविन्र्म्णतुविनृम्ण विश्वा परप्र धेनवः सिस्रते वर्ष्णवृष्ण ऊध्नः । ▼
अधा ह तवद वर्षमणोत्वद्वृषमणो भियानाः परप्र सिन्धवो जवसा चक्रमन्त ॥ ॥६॥▼▲ता तू ते सत्या तुविन्र्म्ण विश्वा पर धेनवः सिस्रते वर्ष्ण ऊध्नः ।
अत्राह ते हरिवस्ता उ देवीरवोभिरिन्द्र स्तवन्त स्वसारः ।
▲अधा ह तवद वर्षमणो भियानाः पर सिन्धवो जवसा चक्रमन्त ॥
यत्सीमनु प्र मुचो बद्बधाना दीर्घामनु प्रसितिं स्यन्दयध्यै ॥७॥
अत्राह ते हरिवस ता उ देवीर अवोभिर इन्द्र सतवन्त सवसारः ।
पिपीळे अंशुर मद्योअंशुर्मद्यो न सिन्धुरसिन्धुरा आ तवात्वा शमी शशमानस्य शक्तिः । ▼यत सीम अनु पर मुचो बद्बधाना दीर्घाम अनु परसितिं सयन्दयध्यै ॥
अस्मद्र्यक छुशुचानस्यअस्मद्र्यक्छुशुचानस्य यम्या आशुर नआशुर्न रश्मिं तुव्योजसं गोः ॥ ॥८॥▼▲पिपीळे अंशुर मद्यो न सिन्धुर आ तवा शमी शशमानस्य शक्तिः ।
अस्मे वर्षिष्ठा कर्णुहिकृणुहि जयेष्ठाज्येष्ठा नर्म्णानिनृम्णानि सत्रा सहुरे सहांसि । ▼▲अस्मद्र्यक छुशुचानस्य यम्या आशुर न रश्मिं तुव्योजसं गोः ॥
अस्मभ्यं वर्त्रावृत्रा सुहनानि रन्धि जहि वधर वनुषोवधर्वनुषो मर्त्यस्य ॥ ॥९॥▼▲अस्मे वर्षिष्ठा कर्णुहि जयेष्ठा नर्म्णानि सत्रा सहुरे सहांसि ।
अस्माकमित्सु शृणुहि त्वमिन्द्रास्मभ्यं चित्राँ उप माहि वाजान् ।
▲अस्मभ्यं वर्त्रा सुहनानि रन्धि जहि वधर वनुषो मर्त्यस्य ॥
अस्मभ्यं विश्वा इषणः पुरंधीर अस्माकंपुरंधीरस्माकं सु मघवन बोधिमघवन्बोधि गोदाः ॥ ॥१०॥▼अस्माकम इत सु शर्णुहि तवम इन्द्रास्मभ्यं चित्रां उप माहि वाजान ।
नू षटुतष्टुत इन्द्र नू गर्णानगृणान इषं जरित्रे नद्यो न पीपेः । ▼▲अस्मभ्यं विश्वा इषणः पुरंधीर अस्माकं सु मघवन बोधि गोदाः ॥
अकारि ते हरिवो बरह्मब्रह्म नव्यं धिया सयामस्याम रथ्यः सदासाः ॥॥११॥▼▲नू षटुत इन्द्र नू गर्णान इषं जरित्रे नद्यो न पीपेः ।
▲अकारि ते हरिवो बरह्म नव्यं धिया सयाम रथ्यः सदासाः ॥
*[[ऋग्वेद:]]
| 