Content deleted Content added
|
|
<div class="verse">
<pre>
आ विश्ववाराश्विना गतं नः परप्र तत सथानमवाचितत्स्थानमवाचि वां पर्थिव्यामपृथिव्याम् ।
अश्वो न वाजी शुनप्र्ष्ठोशुनपृष्ठो अस्थादा यत सेदथुर्ध्रुवसेयत्सेदथुर्ध्रुवसे न योनिम ॥योनिम् ॥१॥
सिषक्ति सा वां सुमतिश्चनिष्ठातापि घर्मो मनुषो दुरोणे ।
यो वां समुद्रान सरितःसमुद्रान्सरितः पिपर्त्येतग्वा चिन नचिन्न सुयुजा युजानः ॥ ॥२॥
यानि सथानान्यश्विनास्थानान्यश्विना दधाथे दिवो यह्वीष्वोषधीषु विक्षु ।
नि पर्वतस्य मूर्धनि सदन्तेषं जनाय दाशुषेवहन्तादाशुषे ॥वहन्ता ॥३॥
चनिष्टं देवा ओषधीष्वप्सु यद योग्यायद्योग्या अश्नवैथे रषीणामऋषीणाम् ।
पुरूणि रत्ना दधतौ नयस्मेन्यस्मे अनु पूर्वाणि चख्यथुर्युगानि ॥ ॥४॥
शुश्रुवांसा चिदश्विना पुरूण्यभि बरह्माणिब्रह्माणि चक्षाथे रषीणामऋषीणाम् ।
परतिप्रति परप्र यातं वरमा जनायास्मे वामस्तु सुमतिश्चनिष्ठा ॥ ॥५॥
यो वां यज्ञो नासत्या हविष्मान कर्तब्रह्माहविष्मान्कृतब्रह्मा समर्यो भवाति ।
उप परप्र यातं वरमा वसिष्ठमिमा बरह्माण्यब्रह्माण्यृच्यन्ते रच्यन्ते युवभ्याम ॥युवभ्याम् ॥६॥
इयं मनीषा इयमश्विना गीरिमां सुव्र्क्तिंसुवृक्तिं वर्षणावृषणा जुषेथामजुषेथाम् ।
इमा ब्रह्माणि युवयून्यग्मन्यूयं पात स्वस्तिभिः सदा नः ॥७॥
इमा बरह्माणि युवयून्यग्मन यूयं पात ... ॥
</pre>
</div>
|