← सूक्तं २०.०४२ | अथर्ववेदः - काण्डं २० सूक्तं २०.०४३ त्रिशोकः। |
सूक्तं २०.०४४ → |
दे. इन्द्रः। गायत्री। |
भिन्धि विश्वा अप द्विषः परि बाधो जही मृधः ।
वसु स्पार्हं तदा भर ॥१॥
यद्वीलाविन्द्र यत्स्थिरे यत्पर्शाने पराभृतम् ।
वसु स्पार्हं तदा भर ॥२॥
यस्य ते विश्वमानुषो भूरेर्दत्तस्य वेदति ।
वसु स्पार्हं तदा भर ॥३॥