| ← सूक्तं ६.१३० | अथर्ववेदः - काण्डं ६ सूक्तं ६.१३१ ऋषिः - अथर्वाङ्गिराः। |
सूक्तं ६.१३२ → |
| दे. स्मरः। अनुष्टुप्। |
नि शीर्षतो नि पत्तत आध्यो नि तिरामि ते ।
देवाः प्र हिणुत स्मरमसौ मामनु शोचतु ॥१॥
अनुमतेऽन्विदं मन्यस्वाकूते समिदं नमः ।
देवाः प्र हिणुत स्मरमसौ मामनु शोचतु ॥२॥
यद्धावसि त्रियोजनं पञ्चयोजनमाश्विनम् ।
ततस्त्वं पुनरायसि पुत्राणां नो असः पिता ॥३॥