← सूक्तं ७.०११ अथर्ववेदः - काण्डं ७
सूक्तं ७.१२ (७.११)
शौनकः।
सूक्तं ७.०१३ →
दे. सरस्वती। त्रिष्टुप् ।

यस्ते पृथु स्तनयित्नुर्य ऋष्वो दैवः केतुर्विश्वमाभूषतीदम् ।
मा नो वधीर्विद्युता देव सस्यं मोत वधी रश्मिभिः सूर्यस्य ॥१॥