शब्दकल्पद्रुमः/गन्धजातं
गन्धजातं, क्ली, (गन्धेन सह जातं उत्पन्नम् ।)
गन्धज्ञा, स्त्री, (गन्धः इष्टानिष्ठगन्धः ज्ञायते
गन्धतूर्य्यं, क्ली, (गन्धे विनष्टयोद्धॄणां शोणितवसादि-
गन्धतृणं, क्ली, (गन्धं सुगन्धान्वितं तृणम् ।)
गन्धत्वक्, क्ली, (गन्धयुक्ता गन्धप्रधाना वा त्वगस्य ।)
गन्धदला, स्त्री, (गन्धयुक्तं दलं पत्रमस्याः ।)
गन्धधूमजः, पुं, (गन्धाढ्यात् धूमात् जायते उत्-
गन्धधूलिः, स्त्री, (गन्धप्रकाशकः धूलिः अणु-
गन्धनं, क्ली, (गन्ध गतिहिंसायाचनेषु + भावे
गन्धनकुलः, पुं, (गन्धः दुर्गन्धप्रधानो नकुल इव ।)
गन्धनाकुली, स्त्री, (गन्धयुक्ता नाकुली रास्ना ।)
गन्धनामा, [न्] पुं, (गन्धेति पदपूर्ब्बं नामास्य ।)
गन्धनाम्नी, स्त्री, (गन्धनामन् + संज्ञायां ङीष् जातौ
|
गन्धनाली, स्त्री, (गन्धाय गन्धज्ञानार्थं नाली प्रणा-
गन्धनिलया, स्त्री, (गन्धस्य इष्टानिष्टघ्राणस्य
गन्धनिशा, स्त्री, (गन्धात् गन्धहेतोर्गन्धेन वा
गन्धपत्रः, पुं, (गन्धवत् पत्रमस्य ।) श्वेततुलसी ।
गन्धपत्रा, स्त्री, (गन्धाढ्यं पत्रमस्याः ।) शटीभेदः ।
गन्धपत्रिका, स्त्री, (गन्धपत्रा + संज्ञायां कन् अत
गन्धपत्री, स्त्री, (गन्धपत्र + गौरादित्वात् ङीष् ।)
गन्धपलाशिका, स्त्री, (गन्धाढ्यं पलाशं पत्रमस्याः
गन्धपलाशी, स्त्री, (गन्धाढ्यां पलाशं पत्रमस्याः ।
गन्धपाषाणः, पुं, (गन्धयुक्तः पाषाणः । पाषाण-
|
गन्धपिशाचिका, स्त्री, (गन्धेन पिशाचिका इव ।
गन्धपीता, स्त्री, (गन्धाढ्यं पीतं पीतवर्णञ्च पत्र-
गन्धपुष्पः, पुं, (गन्धसमन्वितं पुष्पमस्य ।) वेतस-
गन्धपुष्पा, स्त्री, (गन्धाढ्यं पुष्पमस्याः ।) नीली ।
गन्धफणिज्झकः, पुं, (गन्धसारः गन्धप्र धानो वा
गन्धफलः, पुं, (गन्धाढ्यं फलमस्य ।) कपित्थः ।
गन्धफला, स्त्री, (गन्धेन युक्तं फलमस्याः ।) प्रियङ्गु-
गन्धफली, स्त्री, (गन्धेन फलते विदीर्य्यते आत्म-
गन्धबधूः, स्त्री, (गन्धेन बध्नाति सन्निकृष्टजनानाञ्चित्त-
गन्धबन्धुः, पु, (गन्धेन बध्यते इति गन्धं बध्नाति
गन्धबहलः, पुं, (गन्धः बहलः बहुलोऽस्य ।)
गन्धबहुला, स्त्री, (गन्धबहुल + टाप् ।) गोरक्षी-
गन्धबीजा, स्त्री, (गन्धः बीजेऽस्याः ।) मेथिका ।
गन्धभद्रा, स्त्री, (गन्धः भद्रोऽस्याः गन्धेन भद्रा
|
गन्धभाण्डः, पुं, (गन्धस्य भाण्डमिव ।) गर्द्दभाण्ड-
गन्धमांसी, स्त्री (गन्धसारा मांसी ।) जटामांसी-
गन्धमाता, स्त्री, (गन्धस्य मातेव । गन्धगुणप्राघान्यात्
गन्धमादनं, क्ली पुं, (गन्धैः आत्मोपरिसञ्जातौषधी-
गन्धमादनः, पुं, (गन्धेन पुष्पसौरभेण मादयत्या-
गन्धमादनी, स्त्री, (गन्धेन माद्यतेऽनया । मद् +
गन्धमादनी, स्त्री, (गन्धेन मादयतीति । मद् + |
गन्धमार्ज्जारः, पुं, (गन्धेन गात्रगन्धेन युक्तः गन्ध-
गन्धमालती, स्त्री, (गन्धेन मालती इव ।) गन्ध-
गन्धमालिनी, स्त्री, (गन्धानां गन्धस्य वा माला समूहः
गन्धमुण्डः, पुं, (गन्धं अपरगन्धं मुण्डयति मर्द्दयति
गन्धमूलः, पुं, (गन्धसारं मूलमस्य ।) कुलञ्जन-
गन्धमूलकः, पुं, (गन्धमूल + संज्ञायां कन् ।) शटी ।
गन्धमूला, स्त्री, (गन्धसारं गन्धप्रधानं वा मूल-
गन्धमूलिका, स्त्री, (गन्धमूली + संज्ञायां कन् ।
गन्धमूली, स्त्री, (गन्धमूल + स्त्रियां ङीष् ।) शटी ।
गन्धमूषिकः, पुं स्त्री, (गन्धप्रधानो मूषिकः ।)
गन्धमूषी, स्त्री, (गन्धा दुर्गन्धप्रधाना मूषी ।)
गन्धमृगः, पुं, (गन्धाढ्यः गन्धेन युक्तो वा मृगः ।)
गन्धमैथुनः, पुं, (गन्धेन वासिताया ऋतुमत्या
गन्धमोदनः, पुं, (गन्धेन आत्मोद्भवगन्धेन मोद-
गन्धमोहिनी, स्त्री, (गन्धेन स्वावयवस्थगन्धेनेत्यर्थः
गन्धरसः, पुं, (गन्धाढ्यः गन्धान्वितो वा रसोऽस्य ।)
|
गन्धरसाङ्गकः, पुं (गन्धरसो अङ्गेयस्य इति कप् ।)
गन्धराजं, क्ली, (गन्धेन राजते इति । राज् +
गन्धराजः, पुं, (गन्धानां गन्धसाराणां राजा ।
गन्धराजी, स्त्री, (गन्धराज + स्त्रियां ङीप् ।) नखी-
गन्धर्व्वः, पुं, (गन्धं सङ्गीतवाद्यादिजनितप्रमोदं
|
|
गन्धर्व्वतैलं, क्ली, (गन्धर्व्वनामकं तैलम् । शाकपार्थिव-
|
गन्धर्व्ववेदः, पुं, (वेत्त्यस्मादनेन वा । विद् +
गन्धर्व्वहस्तः, पुं, (गन्धर्व्वस्य मृगविशेषस्य हस्तः
गन्धर्व्वहस्तकः, पुं, (गन्धर्व्वहस्त + स्वार्थे कन् ।)
गन्धलोलुपा, स्त्री, (गन्धे गन्धात्मकद्रव्ये लोलुपा
गन्ध(ब)वणिक्, [ज्] पुं, (गन्धस्य अगरुचन्दनादि-
गन्धवती, स्त्री, (गन्धो विद्यतेऽस्याः । गन्ध +
|
गन्धवल्कलं, क्ली, (गन्धाढ्यं वल्कलं अस्य ।)
गन्धवल्लरी, स्त्री, (गन्घाढ्या वल्लरी लताविशेषः ।)
गन्धवल्ली, स्त्री, (गन्धान्विता वल्ली लता ।) पीत-
गन्धवहः, पुं, (गन्धं वहतीति । वह् + अच् । गन्धस्य
गन्धवहा, स्त्री, (गन्धमिष्टानिष्टघ्राणंवहतीति । गन्ध
गन्धवाहः, पुं, (गन्धं वहतीति । वह् + “कर्म्म-
गन्धवाहा, स्त्री, (गन्ध + वह् + घञ् + टाप् ।)
गन्धविह्वलः, पुं, (गन्धेन आत्मोत्थसुरभिणा विह्व-
गन्धवृक्षकः, पुं, (गन्धः स्वनिर्यासजन्यसुरभियुक्तः
गन्धव्याकुलं, क्ली, (गन्धेन व्याकुलयतीति । वि +
गन्धशटी, स्त्री, (गन्धान्विता शटी ।) शटी ।
गन्धशाकं, क्ली, (गन्घाढ्यं शाकम् ।) गौरसुवर्ण-
गन्धशालिः, पुं, (गन्धाढ्यः शालिः ।) शालि-
|
गन्धशुण्डिनी, स्त्री, (गन्धाढ्याः शुण्डः मुखमस्त्यस्याः ।
गन्धशेखरः, पुं, (गन्धः शेखरे शिरोदेशेऽस्य ।)
गन्धसारः, पुं, (गन्धाढ्यः सारः स्थिरांशो यस्य ।)
गन्धसारणः, पुं, (गन्धं सारयतीति । सृ + णिच् +
गन्धसोमं, क्ली, (गन्धाय गन्धार्थं प्रभोदायेत्यर्थः
गन्धहारिका, स्त्री, (गन्धं हरतीति । हृ + ण्वुल्
गन्धा, स्त्री, (गन्धयति गन्धं वितरतीति । गन्ध + णिच्
गन्धाखुः, पुं, (गन्धप्रधानः गन्धाढ्यो वा आखुः ।)
गन्धाजीवः, पुं, (गन्धेन गन्धात्मकद्रव्येण आजी-
गन्धाढ्यं, क्ली, (गन्धेन आढ्यम् ।) जवादिनाम-
गन्धाढ्यः, पुं, (गन्धेनाढ्यः ।) नारङ्गवृक्षः । इति
गन्धाढ्या, स्त्री, (गन्धेनाढ्या ।) गन्धपत्रा । स्वर्ण-
गन्धाधिकं, क्ली, (गन्धः अधिकः अस्मिन् । गन्धस्य
गन्धाम्ला, स्त्री, (गन्धयुक्तो अम्लः अम्लरसोऽत्रास्या
गन्धाला, स्त्री, (गन्धेन अलति पर्य्याप्नोतीति । अल्
गन्धाली, स्त्री, (गन्धस्य आली श्रेणी अस्याम् ।
|
गन्धालीगर्भः, पुं, (गन्धाली गन्धश्रेणी गभ यस्य ।)
गन्धाश्मा [न्] पुं, (गन्धयुक्तः अश्मा प्रस्तर इव ।)
गन्धाष्टकं, क्ली, (गन्धानां गन्धात्मकागुरुचन्दना-
गन्धि, क्ली, (गन्ध + “सर्व्वधातुभ्य इन् ।” ४ । ११७ ।
गन्धिकः, पुं, (गन्धो विद्यतेऽस्मिन् । गन्ध + “अत
गन्धिनी, स्त्री, (गन्धोऽस्त्यस्या इति । “अत इनिठनौ ।”
गन्धिपर्णः, पुं, (गन्धि गन्धप्रधानं पर्णं पत्त्रमस्य ।)
गन्धोतुः, पुं, (गन्धः गन्धयुक्तः ओतुः । “ओत्वोष्ठयोः
गन्धोत्कटा, स्त्री, (गन्धेन उत्कटा उद्रिक्ता
|
गन्धोत्तमा, स्त्री, (गन्धेन उत्तमा गन्धप्रधानेत्यर्थः ।)
गन्धोलिः, स्त्री, (गन्धयति गन्धयुक्तं करोति संमि-
गन्धोली, स्त्री, (गन्धयति अर्द्दयतीति । गन्ध
गभस्तिः, पुं, (गम्यते ज्ञायते इति गः विषयः ।
गभस्तिः, स्त्री, (गच्छति प्राप्नोति हव्यादिकमिति
गभस्तिमत्, क्ली, (गभस्तयो रश्मयः नित्यं वर्त्तन्ते-
गभस्तिमान्, [त्] पुं, (गभस्तयः रश्मयः
गभस्तिहस्तः, पुं, (गभस्तयो रश्मयो हस्ता इव
गभीरं, त्रि, (गच्छति जलमत्र । गम् + “गभीर-
|
गभीरिका, स्त्री, (गभीरो ध्वनिर्विद्यतेऽस्याः ।
गभोलिकः, पुं, मसूरः । इति हारावली । १३४ ॥ गम, औ ऌ गत्याम् । इति कविकल्पद्रुमः ॥
गमः, पुं, (गम्यते इति यथायथं भावकर्म्मादौ
गमकः पुं, (गमयति प्रापयति बोधयति वा मूर्च्छनादि-
गमकारित्वं, क्ली, (गम्यते इति । गम् + भावे
गमथः, पुं, (गच्छत्यस्मिन् इति । गम् + “शीङ्-
गमनं, क्ली, (गम्यते जिगीषुणा इति । गम् + भावे
|
गमी, [न्] त्रि, (गमिष्यतीति । गम् + “भविष्यति
गम्ब, गतौ । इति कविकल्पद्रुमः ॥ (भ्वां-परं-सकं-
गम्भारिका, स्त्री, (गच्छति दार्ढ्यं सौन्दर्य्यं-
गम्भारी, स्त्री, (कं जलं बिभर्त्ति इति । भृ +
|
गम्भीरं, त्रि, (गच्छति जलमत्र । “गभीर-
गम्भीरः, पुं, (गम् + “गभीरगम्भीरौ” उणां ।
गम्भीरवेदी, [न्] पुं, (गम्भीरं मन्दं यथा स्यात्
गम्यं, त्रि, (गम्यते इति । गम् + कर्म्मादौ यत् ।)
गम्यमानः, त्रि, (गम्यते इति । गम् + कर्म्मणि
गयः, पुं, (गीयते वीर्य्यादिप्रभावेनासौ । गै +
|
गया, स्त्री, (गयेन गयनाम्ना लोकप्रिसिद्धेना-
|
|
|
|
गरं, क्ली, (गिरति दोषबहुलं नाशयति स्वस्मिन्
गरः, पुं, (गीर्य्यते इति । गॄ + कर्म्मणि अप् ।)
गरघ्नः, पुं, (गरं विषं हन्तीति । हन् + टक् ।)
गरघ्नी, स्त्री, (गरघ्न + टित्वात् ङीप् ।) मत्स्य-
|
गरणं, क्ली, (गृ सेचने गॄ निगरणे + भावे ल्युट् ।)
गरदं, क्ली, (गॄ + भावे अप् । गरो भक्षणम् । गरेण
गरदः, त्रि, (गरं विषं ददातीति । दा + कः ।)
गरव्रतः, पुं, (गरो गरणं सर्पादिग्रसनरूपं व्रतं
गरभः, पुं, (गॄ + बाहुलकात् अभच् ।) गर्भः ।
गरलं, क्ली, (गिरति ग्रसति नाशयतीत्यर्थः ।
गरलारिः, पुं, (गंरलस्य विषस्य अरिः तन्नाशक-
गरा, स्त्री, (गीर्य्यते भक्ष्यते औषधार्थं रोगि-
गरागरी, स्त्री, (गरं विषं आगिरति नाश-
गरात्मकं, क्ली, (गरः विषं आत्मा बीजभूतं
|
गरिमा, [न्] त्रि, (“प्रियस्थिरस्किरोरुबहुल-
गरिष्ठः, त्रि, (अतिशयेन गुरुः । “प्रियस्थिरेति ।”
गरी, स्त्री, (गर + जातौ संज्ञायां वा ङीष् ।)
गरीयान्, [स्] त्रि, (अतिशयेन गुरुः ।
गरुडः, पुं, (गरुद्भ्यां पक्षाभ्यां डयते उड्डयते । इति
|
|
गरुडध्वजः, पुं, (गरुडः ध्वजश्चिह्नं यस्य । यद्वा,
गरुडाग्रजः, पुं, (गरुडस्य अग्रजो ज्येष्ठः ।)
गरुडाङ्कितं, क्ली, (गरुड इव अङ्कितम् । गरुड-
गरुडाश्मा, [न्] पुं, (गरुडवर्णवत् अश्मा
गरुडोत्तीर्णं, क्ली, (गरुडादुत्तीर्णं वर्णेनेति शेषः ।
गरुत्, पुं, (गृणाति शब्दायते वायुवेगवशादिति ।
|
गरुत्मान्, [त्] पुं, (गरुतः पक्षाः सन्त्यस्य ।
गरुद्योधी, [न्] पुं, (गरुता पक्षेण युध्यतीति ।
गर्गः, पुं, (गृणाति वेदध्वनिना शब्दायते स्तौति
गर्गरः, पुं, (गॄ गि शब्दे + भावे गः । गर्गं शब्दं
गर्गरी, स्त्री, (गर्गं शब्दं रातीति । रा + कः ।
|
गर्गाटः, पुं, (गर्गेति शब्दं कृत्वा अटतीति । गर्ग +
गर्ज्ज, ऊर्ज्जाशब्दे । इति कविकल्पद्रुमः ॥ (भ्वां-परं-
गर्ज्ज, क स्वने । इति कविकल्पद्रुमः ॥ (चुरां-परं-
गर्ज्जं, क्ली, (गर्ज्जनमिति । गर्ज्ज + भावे घञ् ।)
गर्ज्जकः, पुं, (गर्ज्जतीति । गर्ज्ज + ण्वुल् ।) मत्स्य-
गर्ज्जनं, क्ली, (गर्ज्ज + भावे ल्युट् ।) शब्दः ।
गर्ज्जरं, क्ली, मूलविशेषः । गाजर इति भाषा ॥
गर्ज्जाफलः, पुं, (गर्ज्जा मर्म्मरध्वनिः फले यस्य ।
गर्ज्जिः, पुं, (गर्ज्ज ऊर्ज्जाशब्दे + “सर्व्वधातुभ्य
गर्ज्जितं, क्ली, (गर्ज्ज + भावे क्तः ।) मेघशब्दः ।
|
गजितः, पुं, (गर्ज्जो गर्ज्जनं जातोऽस्य । जातार्थे
गर्त्तः, पुं, (गिरति ग्रसति स्वस्मिन् पतितं जीव-
गर्त्तिका, स्त्री, (गर्त्तोऽस्त्यस्याः इति ठन् ।)
गर्द्द, कि रवे । इति कविकल्पद्रुमः ॥ (चुरां-
गर्द्दभं, क्ली, (गर्द्द्यते शब्द्यते विश्रूयते गन्धादिभि-
गर्द्दभः, पुं, (गर्द्दति गर्द्दयति वा कर्कशशब्दं करो-
|
गर्द्दभगदः, पुं, (गद्यते पीड्यतेऽनेनागद + करणे अच् ।
गर्द्दभशाकः, पुं, (गर्द्दभाख्यः शाकः । यद्वा, गर्द्दभ-
गर्द्दभशाका, स्त्री, (गर्द्दभशाक + टाप् ।) ब्रह्म-
गर्द्दभर्शाखी, स्त्री, (गर्द्दभाख्या शाखा यस्याः ।
गर्द्दभाण्डः, पुं, (गर्द्दभं गन्धविशेषं अमति गच्छति
गर्द्दभाह्वयः, पुं, (गर्द्दभेन गन्धेन आह्वयति स्पर्द्धते
|
गर्द्दभिका, स्त्री, (गर्द्दभः दुर्गन्धमयपिडकाभेदो
गर्द्दभी, स्त्री, (गर्द्दभस्य पत्नीति स्त्रियां जातौ
गर्द्ध, क लिप्से । इति कविकल्पद्रुमः ॥ (चुरां-परं-
गर्द्धः, पुं, (गर्द्ध्यते इति । गर्द्ध + भावे घञ् ।) स्पृहा ।
गर्द्धनः, त्रि, (गृध्यति स्पृहयतीति । गृघ् + “जु-
ग(र्व्व)र्ब्ब, त् क ङ दर्पे । इति कविकल्पद्रुमः ॥
ग(र्व्व)र्ब्ब, गतौ । इति कविकल्पद्रुमः ॥ (भ्वां-परं-
ग(र्व्व)र्ब्बः, पुं, (गर्व्व + भावे अप् । यद्वा, गिरति
|
गर्भः, पुं, (गीर्य्यते जीवसञ्चितकर्म्मफलदात्रा ईश्व-
|
|
|
|
|
|
गर्भकं, क्ली, (गर्भ + संज्ञायां कन् । यद्वा चन्द्रस्य
गर्भकः, पुं, (गर्भे केशगर्भे केशमध्ये इति यावत्
गर्भकरः, पुं, (गर्भं करोति गर्भदोषं निवारयति
गर्भघातिनी, स्त्री, (गर्भं घातयति स्रावयतीति ।
गर्भण्डः, पुं, (गर्भस्य अण्ड इव । शकन्धादि-
गर्भदः, पुं, (गर्भं ददाति उत्पादयति व्यव-
गर्भदात्री, स्त्री, (गर्भं ददातीति । दा + तृच् ङीप् ।)
गर्भनुत्, [द] पुं, (गर्भं नुदति प्रेरयति नाशयती-
गर्भपाकी, [न्] पुं, (गर्भस्य पाकः परिपाकः
गर्भपातः, पुं, (गर्भस्य पातः पतनं विच्युति-
गर्भपातकः, पुं, (गर्भं पातयति नाशयतीति ।
गर्भपातनः, पुं, (गर्भं पातयतीति । पत् + णिच् +
|
गर्भपातनी, स्त्री, (गर्भपातन + संज्ञायां ङीष् ।
गर्भपातिनी, स्त्री, (गर्भं पातयतीति । पत् + णिच्
गर्भरूपः, त्रि, (गर्भे देहकोषे रूपं लावण्या-
गर्भवती, स्त्री, (गर्भो विद्यतेऽस्याः अस्यां वा ।
गर्भशय्या, स्त्री, (गर्भे गर्भगता वा शय्येव । गर्भ-
|
गर्भस्रावः, पुं, (गर्भस्य स्रावश्च्युतिः पात इत्यर्थः ।)
|
गर्भस्रावी, [न्] पुं, (गर्भं उदरस्थशिशुं स्राव-
गर्भागारं, क्ली, (गर्भ इव आगारं गृहम् । गृहाभ्य-
गर्भाधानं, क्ली, (गर्भ आधीयतेऽनेनेति । आ +
|
|
|
|
गर्भाशयः, पुं, (आशेतेऽस्मिन्निति । आ + शी +
गर्भाष्टमः, पुं, (गर्भात् गर्भकालात् अष्टमः ।)
गर्भिणी, स्त्री, (गर्भोऽस्त्यस्याम् । गर्भ + “अत
|
|
|
गर्भिण्यवेक्षणं, क्ली, (गर्भिण्या गर्भवत्या अवे-
गर्भोपघातिनी, स्त्री, (गर्भं उपहन्तीति । उप +
गर्म्मुत्, स्त्री, (गीर्य्यते भक्ष्यते प्राकृतैरिति । गॄ
गर्म्मूटिका, स्त्री, (गर्म्भुत इव उटं पत्रमस्याः ।
गर्म्मोटिका, स्त्री, (गर्म्मूटिका + निपातनात् ऊका-
गर्व्व, मदे । इति कविकल्पद्रुमः ॥ (भ्वां-परं-अकं-
गर्व्वः, पुं, (गर्व्व मदे + भावे घञ् । यद्वा, गिरति
गर्व्वाटः, पुं, (गर्व्वेण मदेन अटतीति । अट् +
गर्व्वितः, त्रि, (गर्व्वः सञ्जातोऽस्य । गर्व्व + “तदस्य
|
गर्ह, ङ कुत्सने । इति कविकल्पद्रुमः । (भ्वां-आत्मं-
गर्ह, कि कुत्सने । इति कविकल्पद्रुमः ॥ (चुरां
गर्हणं, क्ली, (गर्ह कुत्सने + भावे ल्युट् ।) निन्दा ।
गर्हा, स्त्री, (गर्ह्यते निन्द्यते इति । गर्ह कुत्सने +
गर्हितं, त्रि, (गर्ह्यते स्म इति । गर्ह + क्त । यद्वा,
गर्ह्यः, त्रि, (गर्ह्यते निन्द्यते इति । गर्ह ङ
गर्ह्यवादी, [न्] त्रि, (गर्ह्यं वदतीति । गर्ह्य +
गल, भक्षे । सावे । इति कविकल्पद्रुमः ॥ (भ्वां-
गल, क ङ स्रावे । इति कविकल्पद्रुमः ॥ (चुरां
|
गलः, पुं, (गलति भक्षयत्यनेन । गल् + करणे
गलकः, पुं, (गलति निःसरति जालादिभ्य इति ।
गलकम्वलः, पुं, (गले कम्बल इव ।) गवां गलस्थित-
गलगण्डः, पुं, (गले गण्डः स्फोटक इव ।) गल-
|
गलग्रहः, पुं, (गलं कण्ठं गृह्णाति मत्स्यास्थ्ना
|
गलन्तिका, स्त्री, (गलतीति । गल् + शतृ । उगि
गलमेखला, स्त्री, (गलस्य कण्ठस्य मेखलेव ।)
गलव्रतः, पुं, (गलो गिलनमेव व्रतं नियमो
गलशुण्डिका, स्त्री, (अल्पा शुण्डा शुण्डिका ।
|
गलस्तनी, स्त्री, (गले स्तनाविव मांसपिण्डौ यस्याः ।)
गला, स्त्री, (गलतीति । गल् + अच् । स्त्रियां
गलाङ्कुरः, पुं, (गलरोधकोऽङ्कुरो यत्र ।) गल-
गलानिलः, पुं, (गले कण्ठदेशे अनिलः प्राणवायु-
गलिः, पुं, (गिरति श्रमेण विना केवलं भक्षय-
गलितः, त्रि, (गल् + क्त ।) पतितः । तत्पर्य्यायः ।
गलुः, पुं, (गलतीति । गल् + उन् ।) मणि-
गलेगण्डः, पुं, (गले गंण्ड इव यस्य । अलुक् समासः ।)
गलेस्तनी, स्त्री, (गले स्तनाविव मांसपिण्डौ यस्याः ।
गल्भ, ङ धृष्टत्वे । इति कविकल्पद्रुमः ॥ (भ्वां-
गल्या, स्त्री, (गलानां कण्ठानां समूहः । “पाशा-
गल्लः, पुं, गण्डः । इति हेमचन्द्रः ॥ गाल इति
गल्लचातुरी, स्त्री, (गल्ले गण्डे गण्डमधिकृत्य चातुरी
|
गल्वर्कः, पुं, (गलुर्मणिविशेषः स इव अर्को दीप्ति-
गल्ह, ङ कुत्सने । इति कविकल्पद्रुमः ॥ (भ्वां-
गवयः, पुं, (गु ङ शब्दे + भावे अप् । गवं शब्दं
गवयी, स्त्री, (गवय + जातौ गौरादित्वात् वा
गवराजः, पुं, (गवेन शब्देन राजते इति । राज् +
गवलं, क्ली, महिषशृङ्गम् । इत्यमरः । २ । ९ । १०० ॥ गवलः, पुं, (गवं शब्दं लातीति । ला + कः ।)
गवाक्षः, पुं, (गवामक्षीव । “अक्ष्णोऽदर्शनात् ।”
गवाक्षी, स्त्री, (गां भूमिमक्ष्णोति व्याप्नोतीति ।
|
गवाची, स्त्री, (गवि भूमौ अञ्चति गच्छतीति ।
गवादनं, क्ली, (अद्यते भक्ष्यते इति । अद् +
गवादनी, स्त्री, (गवादन + गौरादित्वात् ङीष् ।)
गवालूकः, पुं, (गवेन शब्देन अलति पर्य्याप्नो-
गवाशनः, पुं, (गामश्नातीति । अश ग भोजने + ल्युः ।)
गवाषिका, स्त्री, लाक्षा । इति रत्नमाला ॥ गरा-
गवीश्वरः, पुं, (गवामीश्वरः । पक्षे अवङादेशा-
गवेडुः, स्त्री, (गवे गवार्थं दीयते इति । दा +
गवेधुः, पुं, (गवे गवार्थ धीयते इति । धा +
|
गवेधुकं, क्ली, (गवेधुरिव कायतीति । कै + कः ।
गवेधुका, स्त्री, (गवेधु + स्वार्थे संज्ञायां वा कन् ।)
गवेरुकं, क्ली, (गां भूमिमीर्त्ते उत्पत्तिकारणत्वेन
गवेशका, स्त्री, (ईष्टे इति । ईश् + अच् । ततो
गवेष, त् क मार्गणे । इति कविकल्पद्रुमः ॥
गवेषणा, स्त्री, क्ली, (गवेष + भावे युच् ।) अन्वे-
गवेषितं, त्रि, (गवेष्यते स्म इति । गवेष + क्त ।)
गवोद्घः, पुं, उत्तमगवः । गोषूद्घः प्रशस्तः । इति
गव्यं, त्रि, (गोरिदं गोर्विकारो वा । “गोपयसो-
गव्यं, क्ली, (गवि बाणे साधु । गो + यत ।
गव्या, स्त्री, (गवां समूहः । “खलगोरथात् ।”
|
गव्यूतं, क्ली, (गोर्य्यूतिः । “गोर्य्यूतौ छन्दस्युपसंख्या-
गव्यूतिः, स्त्री, पुं, (गोर्यूतिः । “गोर्यूतौ छन्दस्युप-
गह, त् क गहने । इति कविकल्पद्रुमः ॥ (अदन्त-
गहनं, क्ली, (गाह्यते दुर्गम्यतेऽस्मिन्निति । गाह् +
गहनः, त्रि, (गाह्यते दुःखेन गम्यते इति । गाह् +
गहना, स्त्री, अलङ्कारः । इति देवीपुराणम् ॥ गह्वरं, क्ली, (गाह्यते इति । गाह् + “छित्वरच्छत्व-
|
गह्वरः, पुं, (गाह्यते विलुड्यते इति । गाह् विलो-
गह्वरी, स्त्री, (गह्वर + स्त्रियां ङीप् ।) गुहा ।
गा, ङ गतौ । इति कविकल्पद्रुमः ॥ (भ्वां-आत्मं-
गा, र लि स्तुतौ । जन्मनि । इति कविकल्पद्रुमः ॥
गा, स्त्री, (जगाति स्तौति अनया । गा स्तुतौ +
गाङ्गं, त्रि, (गङ्गाया इदमिति अण् ।) गङ्गा-
|