शब्दकल्पद्रुमः/ध
ध, धकारः । स तवर्गचतुर्थो वर्णो व्यञ्जनोनविंशश्च ।
धं, क्ली, (दधाति सुखमिति । धा + डः ।) धनम् ।
धः, पुं, (दधाति धरति विश्वमिति । धा + डः ।)
धक्क, क नाशने । इति कविकल्पद्रुमः ॥ (चुरां-
धटः, पुं, (धं धनं अटति गच्छति प्राप्नोति तोल्य-
|
धटकः, पुं, (धटेन तुलया कायतीति । कै + कः ।)
धटपरीक्षा, स्त्री, (धटस्य तुलायाः परीक्षा ।)
|
|
|
|
|
|
|
धटी, स्त्री, (धन + अच् । निपातनात् नस्य टः ।
धटीदानं, क्ली, (धट्या चीरवस्त्रस्य दानम् ।)
धण, ध्वाने । इति कविकल्पद्रुमः ॥ (भ्वां-परं-
धत्तूरः, पुं, (धयति पिबतीव प्रकृतिम् । धे + बाहुल-
धन, रवे । इति कविकल्पद्रुमः ॥ (भ्वां-परं-अकं-
धन, लि र धान्ये । इति कविकल्पद्रुमः ॥ (ह्वां-
धनं, क्ली, (धनति रौतीति । धन रवे + पचाद्यच् ।)
|
|
|
धनकेलिः, पुं, (धनैः केलिः क्रीडा यस्य ।)
धनच्छूः, स्त्री, (धनं छ्यति नाशयतीति । छो
धनञ्जयः, पुं, (धनं जयति सम्पादयतीति । जि +
धनदः, पुं, (धनं दयते पालयतीति । दे ङ पालने +
|
धनदाक्षी, स्त्री, (धनदस्य कुबेरस्य अक्षि इव
धनदानुजः, पुं, (धनदस्य कुबेरस्य अनुजः कनिष्ठः ।)
धनदायी, [न्] पुं, (धनं ददाति उपासकायेति ।
धनन्ददा, स्त्री, (धेन धनेन नन्दं आनन्दं ददा-
धनपतिः, पुं, (धनानां पतिः ।) कुवेरः । इति
धनपिशाचिका, स्त्री, (धने पिशाचिकेव ।)
धनपिशाची, स्त्री, (धने पिशाचीव ।) तृष्णा ।
धनप्रिया, स्त्री, (धनवत् प्रिया ।) काकजम्बूः ।
|
धनफलं, क्ली, (धनानां फलम् ।) दानभोगादि ।
धनवती, स्त्री, (धनमस्या अस्तीति । धन + मतुप् ।
धनवान्, [त्] त्रि, (धनमस्त्यस्येति । धन +
धनस्यकः, पुं, गोक्षुरः । इति शब्दचन्द्रिका ॥
धनहरी, स्त्री, (धनं हरतीति । हृ + “हरतेर-
धनाधिपः, पुं, (धनानामधिपः ।) कुवेरः । इत्य-
धनाध्यक्षः, पुं, (धनानामध्यक्षः ।) कुवेरः । इति
|
धनाशा, स्त्री, (धनानां आशा ।) धनलोभः ।
धनाश्रीः, स्त्री, रागिणीविशेषः । धानसी इति
धनिकः, पुं, (धनिना कायतीति । कै + कः ।)
धनिकः, त्रि, (धनं अस्त्यस्येति । “अत इनिठनौ ।”
धनिका, स्त्री, (धनिक + टाप् ।) साधुनारी ।
धनिष्ठा, स्त्री, (अतिशयेन धनवती । धन + इष्ठन्
|
धनी, [न्] त्रि, (धनमस्त्यस्येति । धन + इनिः ।)
धनीका, स्त्री, युवती । इति शब्दरत्नावली ॥ धनीयकं, क्ली, (धनाय हितम् । धन + छः । संज्ञायां
धनुः, पुं, (धनतीति । धन + “भृमृशीतॄचरीति ।”
धनुः, [स्] पुं, (धन + “अर्त्तिपॄवपीति ।” उणां
धनुः, [स्] क्ली, (धनतीति । धन शब्दे + “अर्त्ति-
|
|
धनुःपटः, पुं, (धनुष इव पटो विस्तारो यस्य ।)
धनुःशाखा, स्त्री, (धनुरिव शाखा यस्याः ।)
धनुःश्रेणी, स्त्री, (धनुषः श्रेणीव ।) मूर्व्वा ।
धनुर्गुणा, स्त्री, (धनुषो गुणो यस्याः ।) मूर्व्वा ।
धनुर्द्रुमः, पुं, (धनुषो द्रुमः ।) वंशः । इति राज-
धनुर्धरः, पुं, (धरतीति । धृ + अच् । धनुषो
धनुर्धारी, [न्] त्रि, (धनुर्धरतीति । धृ + णिनिः ।)
धनुर्भृत्, पुं, (धनुर्बिभर्त्तीति । भृ + क्विप् ।) धनु-
|
धनुर्मध्यं, क्ली, (धनुषो मध्यम् ।) चापमध्यभागः ।
धनुर्माला, स्त्री, (धनुषो माला श्रेणीव ।) मूर्व्वा ।
धनुर्य्यासः, पुं, (धनुरिव यासः ।) धन्वयासः ।
धनुर्लता, स्त्री, (धनुषो लतेव ।) सोमवल्ली । इति
धनुर्वृक्षः, पुं, (धनुषो वृक्षः ।) धन्वनवृक्षः । (अस्य
धनुर्व्वेदः, पुं, (धनूंषि उपलक्षणेन धनुरादीन्य-
धनुष्करः, पुं, (धनुः करोतीति । धनुस् + कृ +
धनुष्पटः, पुं, (धनुष इव पटो विस्तारो यस्य ।)
धनुष्मान्, [त्] पुं, (धनुर्विद्यते यस्य । धनुस् +
|
धनूः, स्त्री, (धन धान्ये शब्दे वा + “कृषिचमितनि-
धनेयकं, क्ली, धन्याकम् । इत्यमरटीकायां भरतः ॥ धनेश्वरः, पुं, (धनानामीश्वरः ।) कुबेरः । इति
धन्यः, पुं, (धनाय हितः । धन + यत् ।) अश्वकर्ण-
धन्यः, त्रि, (धनाय हितः । धन + यत् ।) पुण्य-
|
धन्यव्रतं, क्ली, (धन्यं धनजनकं व्रतम् ।) धन-
धन्या, स्त्री, (धन्य + टाप् ।) आमलकी । इति
धन्याकं, क्ली, (धन्यते भक्षार्थिभिरिति । धन +
धन्व, [न्] क्ली, (धन्व्यते गम्यते दुर्गमादिस्थले-
|
धन्वं, क्ली, (धनतीति । धन शब्दे + “उल्वादयश्च ।”
धन्वङ्गः, पुं, (धनोर्धनुष इव अङ्गं यस्य ।) धन्वन-
धन्वदुर्गं, क्ली, (धन्वना निर्जलस्थलेन वेष्टितं
धन्वनः, पुं, (धन्वति दृढत्वं गच्छतीति । धन्व गतौ
धन्वन्तरिः, पुं, (धनुरुपलक्षणत्वात् शल्यादि-
|
धन्वन्तरिग्रस्ता, स्त्री, (धन्वन्तरिणा ग्रस्ता ।)
|
धन्वयवासः, पुं, (धन्वदेशोद्भवो यवासः ।) दुरा-
धन्वयवासकः, पुं, (धन्वयवास + स्वार्थे कन् ।)
धन्वयासः, पुं, (धन्वदेशोद्भवो यासः यवासः ।)
धन्वा, [न्] पुं, (धन्वति जलाभावं गच्छतीति ।
धन्वी, [न्] त्रि, (धनुश्चापोऽस्त्यस्येति । व्रीह्या-
धन्वी, [न्] पुं, (धन्वमस्त्यस्येति । धन्व + इनिः ।)
धम, ध्माने । ध्वाने । इति कविकल्पद्रुमः ॥ (भ्वां-
धमः, त्रि, (धमतीति । धम + अच् ।) अग्नि-
धमकः, पुं, (धमतीति । ध्मा शब्दाग्निसंयोगयोः +
धमनः, पुं, (धम्यतेऽग्निरनेनेति । धम + करणे
|
धमनिः, स्त्री, (धम्यते इति । धम + “अर्त्ति-
धमनी, स्त्री, (धमनि + वा ङीष् ।) नाडी ।
|
धम्मिल्लः, पुं, (धमतीति । धम + विच् । मिल-
धरः, पुं, (धरति पृथिवीमिति । धृ + अच् ।)
|
धरणं, क्ली, (धरतीति । धृ + ल्युः ।) मानभेदः ।
धरणः, पुं, (धृ + ल्युः ।) अद्रिपतिः । लोकः ।
धरणिः, स्त्री, (धरति जीवादीनिति । धृ + “अर्त्ति-
धरणिधरः, पुं, (धरतीति । धृ + अच् । धरण्याः
धरणी, स्त्री, (धरणि + वा ङीष् ।) पृथिवी ।
धरणीकन्दः, पुं, (धरणी एव कन्दः ।) धरणी-
धरणीकीलकः, पुं, (धरण्याः पृथिव्याः कीलकः
धरणीधरः, पुं, (धरण्या धरः ।) विष्णुः । इति
|
धरणीपूरः, पुं, (धरणीं पूरयति प्लावयतीति ।
धरणीप्लवः, पुं, (प्लु + भावे अप् । धरण्याः
धरणीश्वरः, पुं, (धरण्या ईश्वरः ।) शिवः । इति
धरणीसुता, स्त्री, (धरण्याः सुता ।) सीता ।
धरा, स्त्री, (धरति जीवसंधानिति । धृ + अच् ।
|
धराकदम्बः, पुं, (धरायां वर्षाकाले जातः कदम्बः ।)
धरात्मजः, पुं, (धराया आत्मजः ।) मङ्गलग्रहः ।
धराधरः, पुं, (धरायाः धरो धारकः ।) विष्णुः ।
धरामरः, पुं, (धरायाः पृथिव्या अमरो देवः ।)
धरित्री, स्त्री, (धरति जीवजातमिति ध्रियते
|
धरिमा, [न्] पुं, (ध्रियते दर्शनेन्द्रियेणेति । धृ +
धरुणः, पुं, (धरतीति । धृ + बाहुलकात् उनन् ।
धर्त्तव्यं, त्रि, धृधातोःकर्म्मणि तव्यप्रत्ययेन साध्यम् ।
धर्त्रं, क्ली, (धरति ध्रियते वा । धृ + “गृधृवी-
धर्म्मः, पुं क्ली, (धरति लोकान् ध्रियते पुण्यात्मभि-
धर्म्मः, पुं, (धृ + मन् ।) धनुः । यमः । सोमपः ।
|
|
|
|
धर्म्मकर्म्म, [न्] क्ली, (धर्म्माय धर्म्मस्य वा कर्म्म
धर्म्मकायः, पुं, (धर्म्माय कायो देहो यस्य ।)
धर्म्मकीलः, पुं, (धर्म्मस्य कील इव ।) शासनम् ।
धर्म्मकीलकः, पुं, (धर्म्मकील + संज्ञायां कन् ।)
धर्म्मकेतुः, पुं, (अहिंसारूपो धर्म्मः केतुरिव यस्य ।)
धर्म्मक्षेत्रं, क्ली, (धर्म्मस्य क्षेत्रम् ।) कुरुक्षेत्रम् ।
धर्म्मघटः, पुं, (धर्म्माय घटः सुगङ्गोदकपरिपूर्ण-
|
|
|
धर्म्मचक्रः, पुं, (धर्म्मस्य चक्रं समूहो यत्र ।)
धर्म्मचक्रभृत्, पुं, (धर्म्मचक्रं धर्म्मसङ्घं बिभर्त्तीति ।
धर्म्मचारिणी, स्त्री, (धर्म्मं चरतीति । चर +
धर्म्मचिन्तनं, क्ली, (धर्म्मस्य चिन्तनं भावना ।)
धर्म्मचिन्ता, स्त्री, (धर्म्मस्य चिन्ता भावना ।)
धर्म्मज्ञः, त्रि, (धर्म्मं जानातीति । ज्ञा + कः ।)
धर्म्मणः, पुं, (धर्म्मेणेव धार्म्मिकवदित्यर्थः नम-
|
धर्म्मत्वं, क्ली, (धर्म्मस्य भावः । धर्म्म + त्व ।)
धर्म्मदानं, क्ली, (धर्म्माय दानम् ।) प्रयोजनमन-
धर्म्मद्रवी, स्त्री, (धर्म्मजनको द्रवो वारिरूपो
धर्म्मधातुः, पुं, (अहिंसारूपो धर्म्म एव धातुः
धर्म्मध्वजी, [न्] त्रि, (धर्म्मो ध्वजश्चिह्नम् ।
धर्म्मपत्तनं, क्ली, (धर्म्मपत्तने जातम् । “तत्र
धर्म्मपत्रं, क्ली, (धर्म्माय यज्ञादिकार्य्यार्थं पत्रं
धर्म्मपुत्त्रः, पुं, (धर्म्मस्य पुत्त्रः ।) युधिष्ठिरराजः ।
|
धर्म्मबाणिजिकः, पुं, (धर्म्मे बाणिजिक इव । फल-
धर्म्मभाणकः, पुं, (धर्म्मार्थं भणतीति । भण +
धर्म्ममूलं, क्ली, (धर्म्मस्य मूलम् ।) शुभादृष्टकार-
धर्म्मयुः, त्रि, (धर्म्मं याति गच्छतीति । या +
धर्म्मयुक्, [ज्] त्रि, (धर्म्मं युनक्तीति । युज् + क्विप् ।)
धर्म्मराजः, पुं, (धर्म्मेण राजते इति । राज +
धर्म्मराजपरीक्षा, स्त्री, (धर्म्मराजस्य परीक्षा ।)
|
|
धर्म्मवान् [त्] त्रि, (धर्म्मोऽस्त्यस्येति । धर्म्म +
धर्म्मवासरः, पुं, (धर्म्मस्य धर्म्माचरणस्य वासरः ।
धर्म्मवाहनः, पुं, (धर्म्मं वाहयतीति । वह + णिच्
धर्म्मवैतंसिकः, पुं, (धर्म्मे वैतंसिक इव । आत्मनो
धर्म्मव्याधः, पुं, (धर्म्मप्रधानो व्याधः । शाकपार्थि-
|
धर्म्मशास्त्रं, क्ली, (धर्म्मस्य धर्म्माय वा शास्त्रम् ।)
|
धर्म्मशीलः, त्रि, (धर्म्मे धर्म्माचरणे शीलं स्वभावो
धर्म्मसंहिता, स्त्री, (धर्म्मस्य संहिता ।) स्मृति-
धर्म्मसावर्णिः, पुं, (धर्म्म एव सावर्णिः सूर्य्यपुत्त्री
धर्म्मसारः, पुं, (धर्म्मस्य सारः ।) श्रेष्ठपुण्यकर्म्म ।
|
धर्म्मसुतः, पुं, (धर्म्मस्य सुतः ।) युधिष्ठिरराजः ।
धर्म्मसूः, पुं, (धर्म्मं सूते इति । सू + क्विप् ।)
धर्म्मात्मा, [न्] पुं, (धर्म्मे आत्मा स्वभावो यस्य ।
|
धर्म्माधर्म्मपरीक्षणं, क्ली, (धर्म्मश्च अधर्म्मश्च तयोः
धर्म्माधिकरणं, क्ली, (अधिक्रियते अस्मिन्निति ।
धर्म्माधिकरणः, पुं, (धर्म्माधिकरणं आश्रयत्वेनास्त्य-
धर्म्माधिकरणी, [न्] पुं, (धर्म्माधिकरणं विचार्य्य-
धर्म्माध्यक्षः, पुं, (धर्म्मे धर्म्माधिकरणे अध्यक्षः ।)
धर्म्मारण्यं, क्ली, (धर्म्माय धर्म्मस्य वा यदरण्यम् ।)
|
धर्म्मासनं, क्ली, (धर्म्माय व्यवहारकार्य्यसाधनाय
धर्म्मिणी, स्त्री, (धर्म्मोऽस्या अस्तीति । इनिः । ङीप् ।)
धर्म्मी, [न्] (त्रि, धर्म्मोऽस्यास्तीति । धर्म्म + “अत
धर्म्मोपदेशकः, पुं, (धर्म्ममुपदिशतीति । उप +
धर्म्म्यः, त्रि, (धर्म्म + “धर्म्मपथ्यर्थन्यायादनपेते ।”
धर्म्म्यविवाहः, पुं, (धर्म्म्यः धर्म्मार्हो विवाहः ।)
|
धर्षः, पुं, (धर्षणमिति । धृष् + भावे घञ् ।)
धर्षकः, पुं, (धृष्णोति प्रगल्भो भवतीति ।
धर्षकारिणी, स्त्री, (धर्षं कुलदूषणं करोतीति ।
धर्षणं, क्ली, (धृष् + ल्युट् ।) परिभवः । (यथा,
धर्षणिः, स्त्री, (कर्षतीति । कृष + “कृषेरादेश्च
धर्षणी, स्त्री, (धर्षणि + कृदिकारादिति वा
धर्षिणी, स्त्री, (धर्षति हिनस्ति कुलमिति ।
धर्षितं, क्ली, (धृष्यतेऽनेनेति । धृष + क्तः ।)
धर्षिता, स्त्री, (धृष्यतेऽसौ । धृष + क्तः । टाप् ।)
धलण्डः, पुं, (दधातीति । धा + डः । धं धारकं
धव, इ व्रजे । इति कविकल्पद्रुमः ॥ (भ्वां-परं-
धवः, पुं, (धुनोति धवतीति वा । धु धू वा +
|
धवलः, पुं, (धावतीति । धाव ञ् जवमृजोः +
धवलपक्षः, पुं, (धवलौ शुक्लौ पक्षौ यस्य ।) हंसः ।
धवलपाटली, स्त्री, (धवला पाटली ।) सित-
धवलमृत्तिका, स्त्री, (धवला मृत्तिका ।) खटिनी ।
धवलयावनालः, पुं, (धवलो यावनालः ।) याव-
धवला, स्त्री, (धावतीति । धाव + कलः ह्रस्वश्च ।
|
धवली, स्त्री, (धवल + गौरादित्वात् ङीष् ।)
धवलोत्पलं, क्ली, (धवलमुत्पलम् ।) कुमुदम् ।
धवाणकः, पुं, (धुनाति कम्पयति वृक्षादीनीति ।
धवित्रं, क्ली, (धूयतेऽनेनेति । धू + “अर्त्तिलूधू-
धा, डु ञ लि धारणे । पुष्टौ । दाने । इति कवि-
धाः, पुं, (दधातीति । धा + क्विप् ।) ब्रह्मा ।
धाकः, पुं, (दधातीति । धा + “कृदाधारार्चि-
धाटी, स्त्री, शत्रुसम्मुखगमनम् । तत्पर्य्यायः ।
धाणकः, पुं, (दधातीति । धा + “आणको लूधू-
धातकी, स्त्री, (धातुं करोतीति । धा + तत्करो-
धाता, [ऋ] पुं, (दधातीति । धा + तृच् ।)
|
धातुः, पुं, (धीयते सर्व्वमस्मिन्निति । धा + “सितनि-
|
|
धातुकासीसं, क्ली, (धातुरूपं कासीसम् ।) कासी-
धातुघ्नं, क्ली, (धातुं स्वर्णादिकं हन्तीति । हन +
धातुनाशनं, क्ली, (धातुं स्वर्णादिकं नाशयतीति ।
धातुपः, पुं, (धातुं अस्थिमज्जामांसोत्पादक-
धातुपुष्पिका, स्त्री, (धातुरिव पुष्पं यस्याः । जातौ
धातुपुष्पी, स्त्री, (धातुरिव पुष्पमस्याः । जाति-
धातुभृत्, पुं, (धातुं गैरिकादिकं बिभर्त्तीति । भृ +
धातुमाक्षिकं, क्ली, (धातुरूपं माक्षिकम् ।) माक्षि-
धातुमारिणी, स्त्री, (धातुं सुवर्णादिकं मारयतीति ।
धातुराजकं, क्ली, (धातुषु राजते इति । राज +
धातुवल्लभं, क्ली, (धातुषु वल्लभम् ।) टङ्कणम् ।
धातुवादी, [न्] पुं, (धातुं वदति उपायान्तरेण
धातुवैरी, [न्] पुं, (धातूनां वैरीव दूषकत्वात् ।)
धातुशेखरं, क्ली, (धातूनामुपधातूनां शेखरमिव
|
धातूपलः, पुं, (धातुः उपधातुरूप उपलः
धातृपुत्त्रः, पुं, (धातुर्ब्रह्मणः पुत्त्रः ।) सनत्कुमारः ।
धातृपुष्पिका, स्त्री, (धातृपुष्पी । स्वार्थे कन् पूर्ब्ब-
धातृपुष्पी, स्त्री, (धातृ पुष्टिकर्त्तृ पुष्पमस्याः ।
धात्रं, क्ली, (धीयते अन्नाद्यत्रेति । धा + आधारे
धात्रिका, स्त्री, (धात्री । स्वार्थे कन् टाप् पूर्ब्ब-
धात्री, स्त्री, (धीयते पीयते इति । धेट पाने +
|
|
|
धात्रीपत्रं, क्ली, (धात्रीपत्रमिव पत्रमस्य ।) तालीश-
धात्रीपुत्त्रः, पुं, (धात्र्या उपमातुः पुत्त्रः ।) नटः ।
धात्रीफलं, क्ली, (धात्र्या आमलक्याः फलम् ।)
धात्रेयिका, स्त्री, (धात्रेयी + स्वार्थे कन् टाप् ।
धात्रेयी, स्त्री, धात्रीशब्दात् ष्णेये (ढक्) ईप् (ङीप्)-
धानकं, क्ली, (धन्याकं पृषोदरादित्वात् साधुः ।)
धाना, स्त्री, (धीयते इति । धा + “धापवस्य-
धानाः, स्त्री, (धीयन्ते इति । या + “धापवस्य-
|
धानाकाः, स्त्री, (धाना + स्वार्थे कन् टाप् ।)
धानाचूर्णं, क्ली, (धानानां चूर्णम् ।) भृष्टयव-
धानी, स्त्री, (धीयते धार्य्यतेऽत्र । धा + आधारे
धानुष्कः, त्रि, (धनुः प्रहरणमस्येति । धनुः +
धानुष्का, स्त्री, (धनुरिव अवयवोऽस्या इति ठक्
धानुष्यः, पुं, (धनुषि साधुरिति । धनुष् + ष्यञ् ।)
धानेयं, क्ली, (धाना एव । स्वार्थे ढक् ।) धन्या-
धानेयकं, क्ली, (धानेय + स्वार्थे कन् ।) धन्याकम् ।
धान्धा, स्त्री, पृथ्वीका । इति शब्दचन्द्रिका ॥
धान्यं, क्ली, चतुस्तिलपरिमाणम् । इति शुभङ्करः ।
|
|
धान्यकं, क्ली, (धान्यमिव प्रतिकृतिः । “इवे प्रति-
धान्यकोष्ठकं, क्ली, (धान्याय धान्यरक्षणाय यत्
धान्यचमसः, पुं, (चम्यते भक्ष्यते इति । चम +
धान्यधेनुः, स्त्री, (धान्यनिर्म्मिता धेनुः ।) दानार्थ-
|
धान्यबीजं, क्ली, (धान्यस्य बीजमिव बीजं यस्य ।)
धान्यमायः, पुं, (धान्यं मातीति । मा + “ह्वा-
धान्यराजः, पुं, (धान्यानां राजा । टच् समासे ।
धान्यवर्द्धनं, क्ली, (धान्यस्य वद्धनं वृद्धिर्यस्मात् ।)
धान्यवीरः, पुं, (धान्येषु वीर इव बलाधायक-
धान्यशीर्षकं, क्ली, (धान्यस्य शीर्षकं अग्रभागः ।)
धान्याकं, क्ली, (धान्यमकति सादृश्यत्वेन प्राप्नो-
धान्याचलः, पुं, (धान्यनिर्म्मितोऽचलः पर्व्वतः ।)
|
|
|
धान्याम्लं, क्ली, (धान्यात् धान्यविकारात् जातं
धान्यारिः, पुं, (धान्यस्य अरिः ।) मूषिकः । इति
धान्योत्तमः, पुं, (धान्येषु उत्तमः ।) शालिधान्यम् ।
धाम, [न्] क्ली, (दधाति गृहस्थादिकं धीयते
धामकः, पुं, माषकपरिमाणम् । इति वैद्यकपरि-
धामनिधिः, पुं, (धामानि किरणानि निधीयन्ते
धामनी, स्त्री, (धमन्येव । धमनी + स्वार्थे अण् ।
धामार्गवः पुं, (धाम्नो मार्गं पन्थानं वातीति । वा
|
धायः, त्रि, (दधाति धारयतीति । धा + “श्याद्ब्य-
धायाः, [स्] त्रि, (दधातीति । धा + “वहि-
धाय्यः, पुं, (धीयते आश्रियते मङ्गलार्थमिति ।
धाय्या, स्त्री, (धीयतेऽनया समित् । धा + करणे
धारं, क्ली, (धाराया इदम् । धारा + “तस्येदम् ।”
धारः, पुं, (धार्य्यते इति । धृ + णिच् + घञ् ।)
धारकः, पुं, (धरति जलादिकमिति । धृ + ण्वुल् ।)
|
|
धारणं, क्ली, (धृ + णिच् + भावे ल्युट् ।) विधा-
धारणा, स्त्री, (धार्य्यते या सा । धृ + णिच् +
|
धारणी, स्त्री, (धार्य्यते शरीरमनया । धृ + णिच् +
धारणीया, स्त्री, (धार्य्यतेऽसाविति । धृ + णिच् +
धारयित्री, स्त्री, (धारयति सर्व्वमिति । धृ +
धारा, स्त्री, (धार्य्यन्ते अश्वा यया । धृ + णिच् +
|
धाराकदम्बः, पुं, (धारा कालोपलक्षितः कदम्बः ।
धाराङ्कुरः, पुं, (धाराया वृष्टेः अङ्कुर इव ।)
धाराङ्गः, पुं, (धारा उत्कर्ष एव अङ्गं यस्य ।
धाराटः, पुं, (धारायै वृष्ट्यर्थं अटतीति । अट +
धाराधरः, पुं, (धरतीति । धृ + अच् । धाराया
|
धाराफलः, पुं, (धारा फले यस्य ।) मदनवृक्षः ।
धारावनिः, पुं, (धाराया वृष्टेः अवनिः पृथ्वीव ।
धाराविषः, पुं, (धारा एव विषमिव यस्य प्राण-
धारासम्पातः, पुं, (धाराणां सम् सम्यक् पातो यत्र ।)
धारास्नुही, स्त्री, (धारान्विता स्नुही ।) त्रिधार-
धारिणी, स्त्री (धरतीति । धृ + णिनिः + ङीप् ।)
धारी, [न्] पुं, (धरतीति । धृ + णिनिः ।) पीलु-
धारुः, त्रि, (धयति पिबतीति । धे ट पाने +
धारोष्णं, क्ली, (धारायां दोहनप्रपाते उष्णम् ।)
|
धार्त्तराष्ट्रः, पुं, कृष्णवर्णचञ्चुचरणयुक्तहंसः । गेडि
धार्त्तराष्ट्रपदी, स्त्री, (धार्त्तराष्ट्रस्य पाद इव पादो
धार्म्मिकः, त्रि, (धर्म्मं चरतीति । धर्म्म + “धर्म्मं
धार्य्यं, त्रि, (ध्रियते इति । धृ + ण्यत् ।) धारणी-
धाव, उ ञ जवे । मृजि । इति कविकल्पद्रुमः ॥
|